Узбечката азбука е официјалното писмо кое се користи за запишување на узбечкиот јазик. Првично, до 1928 година, јазикот се пишувал со арапско писмо. Во периодот од 1928 до 1940 година арапското писмо било заменето со латиница и овој процес се одвивал кај сите туркиски јазици.[1] Во 1940 година узбечката латиница била заменета со кирилица која се користела сè до 1990. Кога Узбекистан станал независен официјално латиницата повторно се вовела како официјално писмо во Узбекистан, но сè уште кирилицата се користи во државата.
Barcha odamlar erkin, qadr-qimmat va huquqlarda teng boʻlib tugʻiladilar. Ular aql va vijdon sohibidirlar va bir-birlari ila birodarlarcha muomala qilishlari zarur.
Барча одамлар эркин, қадр-қиммат ва ҳуқуқларда тенг бўлиб туғиладилар. Улар ақл ва виждон соҳибидирлар ва бир-бирлари ила биродарларча муомала қилишлари зарур.
Сите човечки суштествa се раѓaaт слободни и еднакви по достоинство и правa. Tиe се обдарени со разум и совест и требa да се однесувaaт еден кон друг во дуxот на општочовечкaтa припaдност.
Белешки: Јазиците кои не се или не биле пишани или за кои не се знае кое писмо корстат или користеле, не се прикажани во шаблонот. Хазарскиот користел и хебрејско, кирилично, латинично и арапско писмо. Старотурскиот користел и брахмиско и ујгурско писмо. Лопскиот и афшарскиот користат и латиница.
