Hopp til innhald

Tormato

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
Tormato
Studioalbum av Yes
Språk engelsk
Utgjeve 22. september 1978
Innspelt Februar til juni 1978
Studio Advision Studios
(Fitzrovia, London)
RAK Studios
(Regent's Park, London)[1]
Sjanger Progressiv rock[2]
Lengd 41:35
Selskap Atlantic
Produsent Yes
Yes-kronologi 
Going for the One
(1977) 		Tormato Drama
(1980)


Singlar frå Tormato
  1. «Don't Kill the Whale»
    Utgjeve: September 1978
Meldingar
Karakter
KjeldeKarakter
AllMusic2/5 stars[3]
Pitchfork3.8/10[4]
Rolling Stone(negativ)[2]

Tormato er det niande studioalbumet til det engelske progressiv rock-banda Yes, utgjeve i september 1978. I motsetnad til forgjengeren Going for the One, fekk ikkje dette albumet nokre god mottaking av korkje kritikarar eller publikum. Albumet selde godt, men ein var misnøgd med den minimalistiske og til tider spinkle produksjonen og miksinga. Trass i dette er det fleire låtar som blir rekna som «klassisk» Yes her, blant andre «On the Silent Wings of Freedom» og «Onward».

Albumet kom på 10. plass på Billboard 200 i USA, på åttandeplass på UK Albums Chart i Storbritannia[5] og på niandeplass på VG-lista topp 40 i Noreg.[6]

Bakgrunn

[endre | endre wikiteksten]

Albumet vart skrive og innspelt i ein periode der alle i bandet var usikre på kva musikalsk retning bandet skulle ta. Dette var under den store punk-revolusjonen, og band som var symbol på «dei etablerte», blant andre Yes, Genesis og Led Zeppelin, vart kalla «dinosaurar».

Dette er det andre og siste albumet der Hipgnosis laga coveret. Albumet skulle opphavlege heitte Yes Tor etter ein geologisk formasjon i det sørlege England, men blei endra av Hipgnosis då Rick Wakeman kasta ein tomat på utkastet deira til platecover. Utkastet, med tomat-sølet på, blei det ferdige platecoveret.

Etter dette albumet prøvde Yes å spele inn eit nytt album i 1979, som i etterkant er blitt kalla «Golden Age-innspelingane»/«Paris-innspelingane», men gav til slutt opp. Rick Wakeman og Jon Anderson forlet bandet, medan Chris Squire, Steve Howe og Alan White ville fortsette som trio, men mogelegeins under eit nytt namn.

Innhald

[endre | endre wikiteksten]
Side ein
Nr.TittelLåtskrivar(ar)Lengd
1.«Future Times/Rejoice»Jon Anderson/Chris Squire/Steve Howe/Rick Wakeman/Alan White - Rejoice av Anderson6:46
2.«Don't Kill the Whale»Anderson/Squire3:56
3.«Madrigal»Anderson/Wakeman2:25
4.«Release, Release»Anderson/White/Squire5:44
Side to
Nr.TittelLåtskrivar(ar)Lengd
5.«Arriving UFO»Anderson/Howe/Wakeman6:07
6.«Circus of Heaven»Anderson4:31
7.«Onward»Squire 
8.«On the Silent Wings of Freedom»Anderson/Squire4:05
Bonusspor på 2003-utgåva
Nr.TittelLåtskrivar(ar)Lengd
9.«Abilene»Howe7:47
10.«Money»Squire/Anderson/White/Wakeman4:02
11.«Picasso»Anderson3:15
12.«Some Are Born»Anderson2:12
13.«You Can Be Saved»Squire5:42
14.«High»Howe4:20
15.«Days»Anderson4:30
16.«Countryside»Anderson/Howe/Squire/White1:00
17.«Everybody's Song»Anderson/Howe/Squire/White3:11
18.«Onward» (Squire) 6:48

Medverkande

[endre | endre wikiteksten]

Ny-utgjevingar

[endre | endre wikiteksten]
  • 1991 – Atlantic – CD
  • 1994 – Atlantic – CD (Remaster)
  • 2001 – Japansk Limited Edition
  • 2004 – Rhino – LP & CD (Remaster med bonusspor)

Kjelder

[endre | endre wikiteksten]
  1. ↑ Tormato. Atlantic Records. 1978. K 50518. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Emerson, Ken (28 Desember 1978). «Yes: Tormato». Music Reviews. Rolling Stone. Arkivert frå originalen 20. februar 2009. Henta 21. februar 2020. 
  3. ↑ Allmusic review
  4. ↑ Pitchfork review
  5. ↑ UK Albums Chart: Yes – Tormato
  6. ↑ VG-lista: Yes
Henta frå «https://nn.wikipedia.org/w/index.php?title=Tormato&oldid=3455174»