Heinz Guderian

Heinz Guderian (17 de junh de 1888, Kulm – 14 de mai de 1954, Schwangau) es un generau alemand de la premiera mitat dau sègle XX que tenguèt un ròtle major dins l'armada alemanda durant la Segonda Guèrra Mondiala. Es conegut per son ròtle dins l'adopcion e l'aplicacion de la doctrina militara dau Blitzkrieg e per seis escrichs sus lo conflicte.

Fiu d'un oficier prussian, Heinz Guderian intrèt dins una escòla militara en 1901 e venguèt oficier en 1907. Durant la Premiera Guèrra Mondiala, participèt ai combats dins una unitat de transmission e au sen d'estats-majors. Aquò li permetèt d'observar l'importància de dispausar de mejans radiòs eficaç. Après 1918, foguèt conservat dins l'armada de la Republica de Weimar e, a partir de 1922, s'especializèt dins l'estudi de l'arma blindada. Tre 1929, demandèt l'adopcion d'una doctrina ofensiva basada sus l'utilizacion massisa de carris de combat. Pasmens, aguèt pauc de succès fins a l'arribada d'Adolf Hitler qu'acceptèt la creacion de tres divisions blindadas en 1935. Encara coronèu, Guderian foguèt nomat a la tèsta d'una d'aqueleis unitats, çò que li permetèt de precisar seis idèas. En 1938, venguèt inspector dei tropas rapidas de l'armada alemanda.

Au començament de la Segonda Guèrra Mondiala, Guderian dirigiguèt lo 19^en còrs blindat de la Wehrmacht en Polonha (setembre de 1939) e en França (mai-junh de 1940). I participèt d'un biais decisiu ai succès alemands. Foguèt alora nomat cap dau gropament blindat G de la II^a armada blindada durant l'invasion de l'URSS en 1941. Pasmens, en decembre, refusèt de seguir leis òrdres d'Hitler après la revirada de l'ataca alemanda còntra Moscòu. Foguèt alora privat de comandament fins a març de 1943. Nomat inspector dei tropas blindadas, foguèt encargada de lei reorganizar. Puei, après l'atemptat mancat dau 20 de julhet de 1944 còntra lo Führer, foguèt nomat cap de l'Estat-Major de la Wehrmacht. Lo demorèt fins a març de 1945 quand sei demandas repetidas de durbir de negociacions entraïnèron son remplaçament. Sostenguèt alora Albert Speer dins seis esfòrç de limitar leis efiechs de la politica de tèrra cremada decidida per Hitler.

Guderian foguèt capturat per leis Estatsunidencs lo 10 de mai de 1945 e liberat lo 17 de junh de 1948. Maugrat son sostèn a la promoccion d'oficiers nazis, sa participacion dins la repression de la temptativa de còp d'Estat de 1944 e son ròtle dins leis atrocitats sistematicas còntra lei populacions d'Euròpa de l'Èst, Guderian foguèt jamai condamnat per leis Aliats. Au contrari, poguèt se retirar en Bavièra e escriure plusors obratges sus la defensa de l'Euròpa Occidentala, sus lo rearmament alemand e sus la Segonda Guèrra Mondiala. Amb von Manstein, venguèt un dei promotors principaus dau mite de la Wehrmacht innocenta dei crimes dau III^en Reich. Pasmens, s'aquela vision aguèt una certana influéncia après la guèrra, son inexactitud es uei ben demostrada. De mai, lo ròtle precís tengut per Guderian dins aquelei crimes es establit (transmission d'òrdres, promoccion d'oficiers nazis radicaus, refús d'enquistar sus leis atrocitats...).

Liames intèrnes

Bibliografia

(fr) Christian Baechler, Guerre et exterminations à l'Est. Hitler et la conquête de l'espace vital. 1933-1945., Tallandier, 2012.
(fr) Philippe Masson, Histoire de l'Armée allemande. 1939-1945., Perrin, 1994.
(fr) Philippe Masson, Hitler, Chef de guerre, Perrin, 2005.
(fr) Adam Tooze, Le Salaire de la destruction : Formation et ruine de l'économie nazie, Les Belles Lettres, 2012.

Nòtas e referéncias