Montvarlan

Vilatge d'Occitània

Montvarlan Montbarla
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La glèisa de Sent Jòrdi, a Sent Jòrdi, Montvarlan
Geografia fisica
Coordenadas	44° 13′ 17″ N, 1° 05′ 38″ E
Superfícia	7,38 km²
Altituds  · Maximala  · Mejana  · Minimala	209 m 160 m 82 m
Geografia politica
País	Carcin
Estat	França
Region 76	Occitània
Departament 82	Tarn e Garona
Arrondiment 821	Los Sarrasins
Canton 8209	País de Sèrras Sud Carcin (Lausèrta abans 2015)
Intercom 248200149	CC del País de Sèrras en Carcin
Cònsol	Jean-Paul Richard (2020-2026)
Geografia umana
Populacion Populacion totala (2018)	180 ab. Evolucion de la populacion 183 ab.
Densitat	21 ab./km²
Autras informacions
Còde postal	82110
Còde INSEE	82122

Montvarlan (Montbarla en francés) es una comuna carcinòla situada dins lo departament de Tarn e Garona e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Geografia

Comunas a l'entorn.

Perimètre del territòri

Comunas confrontantas de Montvarlan

Miramont de Carcin		Montagudet
		Sent Amanç de Pelagal
Senta Tecla de Montesquiu		Durfòrt e la Capeleta

Toponimia

Las fòrmas ancianas son G. de Monvalra, en 1140, Stephanus de Monvaldran, en 1159, de Monte Valra, en 1159, Guiraud de Monvalra, en 1170, de Mont Valdrano, de Mont Valra, en 1176, de Monte Valrano, en 1176 e 1177, Stephani de Montevalrano, en 1180, T.G. de Monvalra, cap a 1185, Monvalra, en 1185, Brus de Monvalra, en 1188, Sancti Georgi de Monte Valrano, en 1271, Sancti Georgi de Montbarla, cap a 1400, Montbalva, en 1526, Sanctus Georgius de Monte Valrano, en 1580, S. Georgii de Montvalra, en 1640, St George de Monbarla, sus la mapa de Cassini a la fin del sègle XVIII. Lo primièr element del nom es l'occitan mont, del latin mons, montis, mès lo segond element es interpretat divèrsament. Dauzat e Rostaing vesián dins Barla lo sens de brandant, del vèrbe barlar, varianta de bra(n)lar. Mès un tal adjectiu depreciatiu auriá, segon Burgan e Lafon, una acceptabilitat toponimica febla per un castèl [de mai, la proposicion sembla confondre infinitiu e participi present]. Lo nom germanic Berlannus, prepausat per Negre (citat per Burgan e Lafon) es en contradiccion ambe las fòrmas ancianas, en V-, que probable Negre coneissiá pas. Val mai causir Valerus, un nom rutul (un pòble de Laci) citat per Virgili, [ o inferit de Valerius], ambe'l sufixe latin -anum. La sincòpa de la pretonica e l'apocòpa (normala) de la pòsttonica explican l'evolucion en Valra(n), puèi una metatèsi cambièt la plaça de l'-r. Cf. Valros. Sembla que lo nom de la familha mèstra del castèl (que los Angleses destrusiguèron a la fin del sègle XIV) siá anterior al nom del lòc. Lo nom de la parròquia, Sent Jòrdi [seŋ'tsɔrdi], es pus sovent utilizat localament que Montvarlan . La prononciacion es [muŋbar'la].

L'articulacion de l davant r es malaisida, çò qu'explica la tendéncia, que las fòrmas de 1159 e 1176 permeton de constatar, a intercalar un d epentetic entre las doás consonantas. Mès sembla que lo conservatisme natural de la lenga empachèt aquela solucion de perdurar. Lo problèma foguèt resolgut après (atestacion de 1400) per una metatèsi : quand r es davant l, la prononciacion demanda pas d'esfòrç. Al mens a l'escrit, la fòrma tradicionala -Valra(n subrevisquèt un temps (atestacion de 1640), mès se pòt pas saber s'aquel conservatisme grafic correspondiá a l'oral a un polimorfisme entre Montvalra(n) e Montvarla(n).

• Sent Jòrdi. Lo nom d'aquel oficièr de Capadòcia, martir en 303 del temps de Dioclecian,ven del grèc georgios, « agricultor ». I a plan de legendas a prepaus d'aquel sent e mai que mai son combat contra un dragon que ne fa un sent sauroctòn.

Istòria

Los Angleses destrusiguèron lo castèl a la fin del sègle XIV . Aquel castèl de Montvarlan deviá èsser sus una tuca a l'oèst-sud-oèst de Sent Jòrdi, ocupada auèi per un castèl d'aiga. L'emplaçament correspond a la situacion de Monbarla, mercada per la mapa de Cassini.

Administracion

Lista deus cònsols successius

Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2020	2026	Jean-Paul Richard
març de 2008	2020	Jean José Gary
junh de 1995	2008	Monique Deligne
març de 1977	1995	Jean-Paul Lafon
1953	1977	Roger Saint-Hilary
1944	1953	Roger Lolmède
1942	1944	Paul Dellac
1935	1942	Alfred Dalquié
1925	1935	Léonce Dalquié
1908	1925	Louis Laborie
1900	1908	Augustin Bruguières
1870	1900	Jean-Baptiste Marie Camille Bruguières
1847	1870	Jean-Baptiste Louis Honoré Dalquié
1838	1847	Jean-Pierre Marcel Bruguières
1832	1838	Jean-Baptiste Bruguières
1815	1832	Jean-François Delvolvé
1800	1815	Jean-Louis Crocy
1795	1800	Jean-Baptiste Rival
1792	1795	Bertrand Papan
Totas las donadas son pas encara conegudas.

• Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Lausèrta; es ara del canton de Pays de Serres Sud-Quercy (en francés), donc del País de Sèrras Carcin Sud.

Demografia

Evolucion demografica Populacion comunala actuala (2013): 155, totala: 156
1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
385	362	367	412	425	420	448	450	447
1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
407	368	358	341	319	293	291	293	298
1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
275	251	266	228	256	247	244	233	212
1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
174	166	151	163	179	165	168	168	171 174
2009	2010
165 168	162 163
Fonts
Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE Evolucion de la populacion 1962-2008

Veire tanben

• Comunas de Tarn e Garona