Vejatz lo contengut

Recacòrn

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.
Vilatge d'Occitània
Recacòrn
Roquecor
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
L'ostal de comuna.
Armas
Geografia fisica
geolocalizacion
Coordenadas 44° 19′ 22″ N, 0° 56′ 39″ E
Superfícia 20,55 km²
Altituds
 · Maximala
 · Mejana
 · Minimala
 
265 m
220 m
106 m
Geografia politica
País  Guiana Agenés
Estat Bandièra de França França
Region
76
Occitània
Departament
82
Tarn e Garona Armas deu Departament de Tarn e Garona
Arrondiment
821
Los Sarrasins
Canton
8214
País de Sèrras Sud Carcin (Montagut de Carcin abans 2015)
Intercom
248200131
CC del País de Sèrras en Carcin
Cònsol Jean-Pierre Villeneuve
(2020-2026)
Geografia umana
Populacion
Populacion totala
(2018)
404 ab.
Evolucion de la populacion
Evolucion de la populacion

413 ab.
Densitat 20,68 ab./km²
Autras informacions
Còde postal 82150
Còde INSEE 82151

Recacòrn[1],[2],[3],[4] (Roquecor en francés) es una comuna agenesa[5] situada dins lo departament de Tarn e Garona e la region d'Occitània, ancianament de Miègjorn-Pirenèus.

Comunas vesinas

[modificar | Modificar lo còdi]
Distanças e posicion relativa
Distanças e posicion relativa
Recacòrn Recacòrn
Comuna amb 122 abitants (2000)Sent Bauselh (3,4 km)
Comuna amb 187 abitants (2000)La Cort (3,4 km)
Comuna amb 233 abitants (2000)Valelhas (4,9 km)
Comuna amb 208 abitants (2000)Ante (5,6 km)
Comuna amb 206 abitants (2000)Maçolés (6,4 km)
Comuna amb 221 abitants (2000)Blaimont (6,8 km)
Comuna amb 582 abitants (2000)Bòuvila (7,1 km)
Comuna amb 107 abitants (2000)Macelhs (7,5 km)


Per los Feniés, probablament en seguida d'Ernèst Negre, lo nom del vilatjòt ven de Ferruntius, ambe'l sufixe -acum[6], latinizacion del sufixe celtic -*ako. Se tractariá donc d'una propietat rurala d'origina gallo-romana.

Dauzat, per Ferruçac (Naut Léger), causís puslèu lo nom d'òme latin Ferucius o Ferrucius, ambe'l sufixe -acum[7]. Probable que lo cas del vilatjòt agenés es semblable.

Paul Burgan e André Lafon citan la causida de Negre, Ferruntius + acum, mès preferisson lo nom latin Ferrucius, totjorn ambe'l meteis sufixe. Los autors precisan que Ferruçac a una glèisa, dedicada a Sent Alari, e qu'es una anciana comuna restacada en 1813 a Recacòrn[8].

Devals senhala de roïnas gallo-romanas importantas dins lo camp que tòca la glèisa Sent Alari. Los abitants de Ferruçac recebèron una carta de costumas en 1244. la parròquia de Ferruçac venguèt comuna a la Revolucion, qu'incorporèron a Recacòrn en 1813[8].

Administracion

[modificar | Modificar lo còdi]
Lista dels cònsols successius
Periòde Identitat Etiqueta Qualitat
2014 2026 Jean-Pierre Villeneuve    
març de 2001 2014 Jacques Roudil    
  2001      
Totas las donadas non son pas encara conegudas.
  • Abans la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra del canton de Montagut de Carcin; es ara del canton del País de Sèrras Sud-Carcin.
modificar « persona »
 v · d · m 
Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 425, totala: 438

1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
760 863 919 1 346 1 372 1 342 1 275 1 265 1 229

1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1 142 1 094 1 054 1 007 1 005 1 004 982 949 880

1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
792 731 728 691 673 666 674 654 627

1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2008
565
523
436
430
440
447
447
454
454
460
2009 2010
443
457
431
445
Fonts
Base Cassini de l'EHESS (recercar) - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE
Evolucion de la populacion 1962-2008
Evolucion de la populacion 1962-2008


  • L'augmentacion de populacion entre 1806 e 1821 ven del restacament de Ferruçac a Recacòrn.
  • Ferruçac, anciana comuna incorporada a Recacòrn en 1813, aviá 60 fòcs en 1789 e 466 parroquians en 1852[8].

Luècs e monuments

[modificar | Modificar lo còdi]

Personalitats ligadas ambe la comuna

[modificar | Modificar lo còdi]

Ligams extèrnes

[modificar | Modificar lo còdi]
  1. Pojada, Patrici. Repertòri toponimic de las comunas de la region Miègjorn-Pirenèus. Nouvelles Éditions Loubatières, 2009. ISBN 978-2-86266-573-3. 
  2. «Toponimia occitana».
  3. Congrès permanent de la lenga occitana. «Top'Òc: Diccionari toponimic occitan».
  4. Institut d'Estudis Occitans. «BdTopoc–Geoccitania».
  5. https://archive.org/details/pouillhistoriq00dure/page/360/mode/2up?view=theater
  6. Bénédicte Boyrie-Fénié et Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, p. 121, Edicions Sud-Ouest, novembre 2007
  7. Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, p. 287, reedicion Librairie Guénégaud, 1984
  8. 8,0 8,1 et 8,2 Paul Burgan, André Lafon, Toponymie du Tarn-et-Garonne, Association Antonin Perbosc, 2006, p. 237