Peki’in
Pomnik ptaków w Peki'in | |
Dewiza: brak | |
Państwo | |
---|---|
Dystrykt | |
Poddystrykt | |
Powierzchnia |
5,753 km² |
Wysokość |
555 m n.p.m. |
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+972 4 |
Położenie na mapie Izraela Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport} | |
Strona internetowa |
Peki'in (hebr. פקיעין; arab. البقيعة; ang. Peqi'in, występuje także Buqe'ia) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.
Położenie
Miejscowość Peki'in jest położona na wysokości 555 metrów n.p.m. na zachodnim skraju masywu górskiego Meron (1208 m n.p.m.) w południowej części Górnej Galilei. Leży w głębokim wadi strumienia Peki'in, który spływa z położonego na wschodzie płaskowyżu Wyżyny Peki'in (886 m n.p.m.). Po stronie południowej wznoszą się wzgórza Tel Charaszim (690 m n.p.m.) i Har Szezor (886 m n.p.m.), a na południowym zachodzie Har Pelech (796 m n.p.m.), za którymi teren gwałtownie opada do Doliny Beit HaKerem. Okoliczne wzgórza są w większości zalesione. Do miejscowości należy także położona na północnym zachodzie chrześcijańska wioska Bakija al-Dżarbija. W otoczeniu Peki'in znajdują się miejscowości Beit Dżan, Rame, Sadżur, Kisra-Sumei, Kfar Vradim i Churfeisz, moszawy Peki'in HaHadasza, Curiel i Hosen, oraz wioski komunalne Haraszim i Har Chaluc.
Podział administracyjny
Peki'in jest położone w Poddystrykcie Akki, w Dystrykcie Północnym.
Demografia
Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2011 roku w Peki'in żyło prawie 5,5 tys. mieszkańców, z czego 76,9% Druzowie, 21,6% Arabowie chrześcijanie i 1,5% Arabowie muzułmanie. Wskaźnik wzrostu populacji w 2011 roku wynosił 1,9%. Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych średnie wynagrodzenie pracowników w Peki'in w 2009 roku wynosiło 5396 ILS (średnia krajowa 7070 ILS)[1][2].
Wiek (w latach) | Procent populacji w % |
---|---|
0 – 4 | 7,8 |
5 – 9 | 9,2 |
10 – 14 | 8,7 |
15 – 19 | 9,8 |
20 – 29 | 15,1 |
30 – 44 | 23,6 |
45 – 59 | 15,7 |
60 – 64 | 2,8 |
65 – | 7,2 |
Źródło danych: Central Bureau of Statistics.
Historia
Pierwotnie w miejscu tym znajdowała się starożytna osada żydowska Peki'in, o której wspomina Talmud i Miszna. Zgodnie z żydowską tradycją, w II wieku w tutejszych jaskiniach ukrywał się przed rzymskimi prześladowcami słynny rabin Szymon bar Jochaj[3]. Przez następne lata w wiosce utrzymywała się mała społeczność żydowska, do której w XI wieku dołączyli muzułmanie. Od końca XVIII wieku zamieszkują w niej Druzowie, którzy utrzymywali bardzo dobre stosunki z Żydami. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 w sprawie podziału Palestyny przyznawała ten rejon państwu arabskiemu[4]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny na początku 1948 roku do miejscowości wkroczyły siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całym obszarze Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej Izraelczycy przeprowadzili w tym rejonie Operację Hiram, i 30 października 1948 roku zajęli Peki'in. Podczas wojny w izraelskiej armii służyła druzyjska jednostka wojskowa, dlatego Izraelczycy nie wysiedlili mieszkańców Peki'in. Dzięki temu wioska zachowała swój pierwotny charakter[5]. W 1955 roku w jej sąsiedztwie powstał moszaw Peki'in HaHadasza, do którego przeprowadziła się większość żydowskich mieszkańców Peki'in. W 1958 roku Peki'in otrzymało status samorządu lokalnego[6]. Podczas II wojny libańskiej w 2006 roku na miejscowość spadły rakiety wystrzelone przez organizację terrorystyczną Hezbollah z terytorium Libanu. W 2007 roku lokalna ludność druzyjska ostro sprzeciwiła się budowie anten przekaźników telefonii komórkowej. W dniu 24 października 2007 roku druzyjska młodzież zniszczyła antenę w moszawie Peki'in HaHadasza. W następnych dniach zamieszki trwały, a o ich intensywności świadczy fakt, że rannych zostało kilku policjantów. Podczas rozruchów spalono żydowskie domy w Peki'in[7]. W rezultacie, w dniu 3 grudnia 2007 roku ostatnia rodzina żydowska opuściła tę miejscowość. Wpłynęło to na pogorszenie się sytuacji gospodarczej w Peki'in[8]. Chrześcijanie wyprowadzili się na północny zachód, zakładając własną wioskę Bakija al-Dżarbija (jest ona częścią Peki'in). Jest ona uważana za jedyną arabską wioskę utworzoną w Izraelu.
Nazwa
Według lokalnej tradycji nazwa miejscowości wywodzi się z czasów rzymskich i w języku arabskim oznacza "Mała Dolina"[6].
Polityka
Siedziba władz samorządowych znajduje się przy głównej drodze w północnej części miejscowości. Przewodniczącym rady jest Nаsrаllach Chir.
Architektura
Miasteczko posiada typową arabską architekturę, charakteryzującą się ciasną zabudową i wąskimi, krętymi uliczkami. Zabudowa powstawała bardzo chaotycznie, bez zachowania jakiegokolwiek wspólnego stylu architektonicznego. W odległości 1,5 km na północny zachód znajduje się chrześcijańska wioska Bakija al-Dżarbija. Jest ona częścią miejscowości Peki'in, jednakże oddziela ją od niej moszaw Peki'in HaHadasza. Stanowi to dodatkową trudność w budowie jednolitej infrastruktury. Ważnym tutejszym zabytkiem jest synagoga w Peki’in.
Kultura
W miejscowości jest ośrodek kultury i biblioteka publiczna.
Edukacja i nauka
W miejscowości znajdują się 3 szkoły, w tym 2 szkoły podstawowe. W 2010 roku uczyło się w nich ogółem 1,1 tys. uczniów, w tym ponad 600 w szkołach podstawowych. Średnia liczba uczniów w klasie wynosiła 25.
Sport i rekreacja
W północnej dzielnicy Bakija al-Dżarbija znajduje się boisko do piłki nożnej. Mniejsze boiska oraz sale sportowe są zlokalizowane przy szkołach.
Religia
W miejscowości znajduje się prawosławny kościół, synagoga oraz sanktuarium Druzów.
Gospodarka
Podstawą lokalnej gospodarki pozostaje rolnictwo i sadownictwo, przede wszystkim uprawy drzew oliwnych. Wielu mieszkańców pracuje w izraelskiej policji i armii, lub zatrudnia się w okolicznych strefach przemysłowych.
Komunikacja
Przez miasteczko przebiega droga nr 865, którą jadąc na północny zachód dojeżdżamy do skrzyżowania z drogą nr 8655 prowadzącą do moszawu Peki'in HaHadasza i dalej do moszawu Hosen, lub jadąc na południowy wschód dojeżdżamy do skrzyżowania z drogami prowadzącymi do miejscowości Beit Dżan i wioski Haraszim.
- ↑ Dane statystyczne Peki'in. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-04-08]. (hebr.).
- ↑ Welcome To Buqei'a/Peki'in. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-04-08]. (ang.).
- ↑ Peki'in. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2011-11-25]. (hebr.).
- ↑ Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2013-04-08]. (ang.).
- ↑ Chaim Herzog, Shlomo Gazit: The Arab-Israeli Wars. Vintage books, 2005, s. 89-91.
- ↑ a b Dov Gutterman: Mo'atza Mekomit Peqi'in. [w:] Flags Of The World [on-line]. 2007-07-14. [dostęp 2013-04-07]. (ang.).
- ↑ Moishe Lipener: The Pogrom of Peki'in, Israel. [w:] Ground Report [on-line]. 2007-11-14. [dostęp 2013-03-08]. (ang.).
- ↑ Goel Beno: Last Jewish family leaves Peki'in. [w:] YnetNews [on-line]. 2007-12-03. [dostęp 2011-11-25]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie satelitarne Peki'in. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2013-04-07]. (ang.).
- Mapa Peki'in. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2013-04-07]. (hebr.).