Świadkowie Jehowy w Burkinie Faso
| Państwo | |
|---|---|
| Liczebność (2023) |
1986 |
| % ludności kraju (2023) |
0,01% |
| Liczba zborów (2023) |
50 |
| Rozpoczęcie działalności |
Świadkowie Jehowy w Burkinie Faso – społeczność wyznaniowa w Burkinie Faso, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 1986 głosicieli, należących do 50 zborów. W 2023 roku na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zgromadziły się 4462 osoby[1][2][a]. Od 2012 roku działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Abomey-Calavi w Beninie[3]. Biuro Krajowe i Biuro Tłumaczeń znajduje się w Wagadugu[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1959 roku do kraju został wysłany na kilka tygodni Emmanuel Mama z Ghany, który prowadził działalność kaznodziejską w stolicy, w Wagadugu. W kraju tym nie było jednak miejscowych Świadków Jehowy[5]. W 1963 roku do Wagadugu przeniosło się siedmiu Świadków Jehowy z Togo, z Beninu i z Demokratycznej Republiki Konga. Po paru miesiącach dołączyło do nich kilku współwyznawców z Ghany. W 1964 roku na skutek presji kleru na urzędników aresztowano tych głosicieli, trzymano ich 13 dni w więzieniu, po czym wydalono z kraju. Emmanuel Johnson, mieszkaniec kraju, w 1965 roku kontynuował studium biblijne ze Świadkami Jehowy drogą listowną.
W 1972 roku w kraju działało 14 Świadków Jehowy, wśród nich misjonarka – absolwentka Szkoły Gilead – Margarita Königer[6][5]. Rok później w 3 zborach działało 19 głosicieli. W następnych latach do kraju dotarły kolejne grupy misjonarzy. W 1986 roku zanotowano liczbę 324 głosicieli w 14 zborach.
W 1993 roku liczba głosicieli wynosiła 345 osób. Do kraju przeprowadziło się kilkunastu Świadków Jehowy z Francji. W 1996 roku w Wagadugu oddano do użytku Salę Zgromadzeń[7]. W 1998 roku rozpoczęto wydawanie publikacji Świadków Jehowy w języku moore.
W 2007 roku w Burkinie Faso zanotowano liczbę 1309 Świadków Jehowy, a na uroczystości Wieczerzy Pańskiej (Pamiątce) zebrało się 4038 osób. W 2010 roku liczba głosicieli wyniosła 1495.
W 2011 roku do kraju przybyli kolejni misjonarze Szkoły Gilead. 19 lutego otwarto powiększone Biuro Krajowe. Zanotowano liczbę 1520 głosicieli. W maju 2011 roku opiekę nad działalnością Świadków Jehowy przejęło Biuro Oddziału w Beninie, a wcześniej działalność kaznodziejską na tym terenie nadzorował oddział w Wybrzeżu Kości Słoniowej[8].
W 2012 roku w Burkinie Faso działało 1581 głosicieli. 9 grudnia 2018 roku w Wagadugu ogłoszono wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku moore[9]. W 2019 roku przekroczono liczbę 2 tysięcy głosicieli. 19 marca 2023 roku w Wagadugu Youssouf Ouedraogo, członek Komitetu Oddziału w Beninie, ogłosił wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku moore. Program do innych zborów w formie wideokonferencji, z którego skorzystało ogółem przeszło 1730 osób. Językiem tym posługuje się 807 głosicieli należących do 22 zborów i grup w Burkinie Faso[10]. W marcu 2023 roku odnotowano nową najwyższą liczbę pionierów pomocniczych – 684. W dwóch biurach tłumaczeń przygotowuje się publikacje w języku diula i moore[5].
Kongresy odbywają się w językach: angielskim, amerykańskim języku migowym, diula, ewe, francuskim i moore.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach). Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Burkina Faso – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-02-10].
- ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności w poszczególnych krajach w 2023 roku [online], jw.org [dostęp 2024-02-10].
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2013, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2013, s. 13.
- ↑ Watchtower, Biuro Krajowe w Burkinie Faso [online], jw.org [dostęp 2013-12-19].
- ↑ a b c JW Broadcasting — kwiecień 2024 [od 69 min.] [online], jw.org, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-02].
- ↑ Margarita Königer: Cieszę się, że wybrałam taką drogę życiową [online], jw.org, 5 września 2016 [dostęp 2016-09-05].
- ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy [online], jw.org, 1997, s. 25.
- ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2012, New York: Towarzystwo Strażnica, 2012, s. 32, 33, ISBN 978-83-61557-26-5.
- ↑ Watchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w języku moore [online], jw.org, 11 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-11].
- ↑ Watchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w języku moore [online], jw.org, 24 marca 2023 [dostęp 2023-03-30].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik Świadków Jehowy: 1994–2017; 1981 (ang.)
- Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, s. 478
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Burkina Faso [online], jw.org [dostęp 2017-04-11].
- 2011 report of Jehovah's Witnesses Worldwide [online], watchtower.org [dostęp 2012-08-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-19] (ang.).
- Jehovah's Witnesses Interactive Map of the Worldwide Work [online], ilabmedia.com [dostęp 2009-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2005-05-04] (ang.). – interaktywna mapa z danymi statystycznymi z lat 2002–2008
- Religion by Location [online], adherents.com [zarchiwizowane z adresu 2009-05-21] (ang.).
- United States Department of State i inni, International Religious Freedom Report 2006 – Burkino Faso [online], state.gov [zarchiwizowane z adresu 2012-01-13] (ang.).