2S39 Magnolia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Urałwagonzawod |
Typ pojazdu |
samobieżny moździerz |
Trakcja |
gąsienicowa |
Załoga |
4 osoby |
Historia | |
Prototypy |
2017 |
Produkcja |
2022 – do chwili obecnej |
Dane techniczne | |
Silnik |
YaMZ-847-10 diesel, 800 KM |
Długość |
ok. 16 m |
Szerokość |
ok. 3,1 m |
Wysokość |
ok. 4 m |
Masa |
40-45 ton |
Osiągi | |
Prędkość |
45 km/h |
Zasięg pojazdu |
ok. 700 km |
Pokonywanie przeszkód | |
Rowy (szer.) |
ok. 4,5 m |
Ściany (wys.) |
ok. 1,5 m |
Kąt podjazdu |
70% |
Przechył boczny |
40% |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 × moździerz kalibru 120 mm 2A80 1 × karabin maszynowy kalibru 7,62 mm | |
Użytkownicy | |
Rosja |
2S39 Magnolia (ros. 2С39 Магнолия, pol. magnolia) – rosyjski samobieżny moździerz kalibru 120 mm zaprojektowany i produkowany przez zakłady Urałwagonzawod. Prace nad projektem zostały ogłoszone przez agencję TASS w listopadzie 2017 roku[1], a w 2022 roku ruszyła produkcja seryjna[2].
Magnolia jest jednym z kilku systemów artyleryjskich wysokiej mobilności rozwijanych przez Urałwagonzawod[3]. Została przystosowana do działania w skrajnie niekorzystnych warunkach atmosferycznych, głównie w strefie arktycznej. Do jej budowy wykorzystano pochodzący z lat 80. XX wieku przegubowy transporter opancerzony DT-30PM Witiaź[1].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Pojazd wykorzystuje podwozie gąsienicowego transportera Witiaź składającego się z dwóch członów połączonych ze sobą przegubem. Potrafi on poruszać się po dowolnym terenie włącznie z bagnem czy lodem oraz pływać[4]. Pierwsza sekcja pojazdu posiada opancerzoną kabinę dla załogi oraz przedział silnikowy, w którym znajduje się turbodoładowany silnik wysokoprężny YaMZ-847-10 o mocy 800 KM sprzężony z czterobiegową skrzynią oraz blokadą mechanizmu różnicowego. Dodatkowo układ silnika jest wyposażony w grzejnik pozwalający na jego uruchomienie w temperaturze do –50 °C[5].
Na drugiej sekcji maszyny została umieszczona wieża z moździerzem kalibru 120 mm, takim samym, jak ten stosowany na pojazdach 2S9 Nona. Jest on kompatybilny z amunicją moździerzową w zadanym kalibrze pochodzącą zarówno z czasów ZSRR, jak i późniejszą, produkowaną w Rosji – w tym z granatami odłamkowymi i amunicją dymną. Możliwe jest także odpalanie amunicji precyzyjnej typu Kitołow-2M. Pojazd zabiera na swój pokład maksymalnie 80 sztuk amunicji, a jej zasięg skutecznego rażenia jest zależny od stosowanego typu i wynosi od 7 do 10 km. Do samoobrony montowany jest dodatkowo karabin maszynowy kalibru 7,62 mm na wieży[5]. Na wyposażeniu znajduje się komputer balistyczny oraz system nawigacji satelitarnej pozwalające na autonomiczne wykrywanie celów i wybranie najlepszego efektora do jego eliminacji[6].
Według producenta możliwe jest oddanie celnego strzału w warunkach zerowej widoczności podczas burzy śnieżnej[7].
Użytkownicy
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Magnolia new Russian 120mm artillery system based on articulated tracked vehicle. Army Recognition, 2019-07-02. [dostęp 2022-11-23]. (ang.).
- ↑ Adam Świerkowski: Armia 2022: Rusza produkcja artyleryjskich Floksów i Magnolii. Defence 24, 2022-08-24. [dostęp 2022-11-23]. (pol.).
- ↑ Juliusz Sabak: Testy rosyjskiej haubicy Malwa. Artyleryjski „bukiet” na kołach. Defence 24, 2021-01-14. [dostęp 2022-11-23]. (pol.).
- ↑ Navrosok / Sketch development work (ROC). Global Security. [dostęp 2022-11-24]. (ang.).
- ↑ a b Magnolia. Military Today. [dostęp 2022-11-24]. (ang.).
- ↑ 2S31 120-mm SAO Magnolia. Global Security. [dostęp 2022-11-24]. (ang.).
- ↑ Igor Rozin: Russia creates a unique artillery system called ‘Magnolia’ for the Far North. Russia Beyond, 2021-03-18. [dostęp 2022-11-24]. (ang.).