Przejdź do zawartości

2S39 Magnolia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2S39 Magnolia
Dane podstawowe
Państwo

 Rosja

Producent

Urałwagonzawod

Typ pojazdu

samobieżny moździerz

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

4 osoby

Historia
Prototypy

2017

Produkcja

2022 – do chwili obecnej

Dane techniczne
Silnik

YaMZ-847-10 diesel, 800 KM

Długość

ok. 16 m

Szerokość

ok. 3,1 m

Wysokość

ok. 4 m

Masa

40-45 ton

Osiągi
Prędkość

45 km/h

Zasięg pojazdu

ok. 700 km

Pokonywanie przeszkód
Rowy (szer.)

ok. 4,5 m

Ściany (wys.)

ok. 1,5 m

Kąt podjazdu

70%

Przechył boczny

40%

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 × moździerz kalibru 120 mm 2A80
1 × karabin maszynowy kalibru 7,62 mm
Użytkownicy
 Rosja

2S39 Magnolia (ros. 2С39 Магнолия, pol. magnolia) – rosyjski samobieżny moździerz kalibru 120 mm zaprojektowany i produkowany przez zakłady Urałwagonzawod. Prace nad projektem zostały ogłoszone przez agencję TASS w listopadzie 2017 roku[1], a w 2022 roku ruszyła produkcja seryjna[2].

Magnolia jest jednym z kilku systemów artyleryjskich wysokiej mobilności rozwijanych przez Urałwagonzawod[3]. Została przystosowana do działania w skrajnie niekorzystnych warunkach atmosferycznych, głównie w strefie arktycznej. Do jej budowy wykorzystano pochodzący z lat 80. XX wieku przegubowy transporter opancerzony DT-30PM Witiaź[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Pojazd wykorzystuje podwozie gąsienicowego transportera Witiaź składającego się z dwóch członów połączonych ze sobą przegubem. Potrafi on poruszać się po dowolnym terenie włącznie z bagnem czy lodem oraz pływać[4]. Pierwsza sekcja pojazdu posiada opancerzoną kabinę dla załogi oraz przedział silnikowy, w którym znajduje się turbodoładowany silnik wysokoprężny YaMZ-847-10 o mocy 800 KM sprzężony z czterobiegową skrzynią oraz blokadą mechanizmu różnicowego. Dodatkowo układ silnika jest wyposażony w grzejnik pozwalający na jego uruchomienie w temperaturze do –50 °C[5].

Na drugiej sekcji maszyny została umieszczona wieża z moździerzem kalibru 120 mm, takim samym, jak ten stosowany na pojazdach 2S9 Nona. Jest on kompatybilny z amunicją moździerzową w zadanym kalibrze pochodzącą zarówno z czasów ZSRR, jak i późniejszą, produkowaną w Rosji – w tym z granatami odłamkowymi i amunicją dymną. Możliwe jest także odpalanie amunicji precyzyjnej typu Kitołow-2M. Pojazd zabiera na swój pokład maksymalnie 80 sztuk amunicji, a jej zasięg skutecznego rażenia jest zależny od stosowanego typu i wynosi od 7 do 10 km. Do samoobrony montowany jest dodatkowo karabin maszynowy kalibru 7,62 mm na wieży[5]. Na wyposażeniu znajduje się komputer balistyczny oraz system nawigacji satelitarnej pozwalające na autonomiczne wykrywanie celów i wybranie najlepszego efektora do jego eliminacji[6].

Według producenta możliwe jest oddanie celnego strzału w warunkach zerowej widoczności podczas burzy śnieżnej[7].

Użytkownicy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Magnolia new Russian 120mm artillery system based on articulated tracked vehicle. Army Recognition, 2019-07-02. [dostęp 2022-11-23]. (ang.).
  2. Adam Świerkowski: Armia 2022: Rusza produkcja artyleryjskich Floksów i Magnolii. Defence 24, 2022-08-24. [dostęp 2022-11-23]. (pol.).
  3. Juliusz Sabak: Testy rosyjskiej haubicy Malwa. Artyleryjski „bukiet” na kołach. Defence 24, 2021-01-14. [dostęp 2022-11-23]. (pol.).
  4. Navrosok / Sketch development work (ROC). Global Security. [dostęp 2022-11-24]. (ang.).
  5. a b Magnolia. Military Today. [dostęp 2022-11-24]. (ang.).
  6. 2S31 120-mm SAO Magnolia. Global Security. [dostęp 2022-11-24]. (ang.).
  7. Igor Rozin: Russia creates a unique artillery system called ‘Magnolia’ for the Far North. Russia Beyond, 2021-03-18. [dostęp 2022-11-24]. (ang.).