Przejdź do zawartości

Alfa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Alfa (ἄλφα, pisana Αα) − pierwsza litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 1. Alfa pochodzi od litery alfabetu fenickiego alef . Od alfy pochodzą łacińskie A i cyrylickie А.

W języku starogreckim i grece współczesnej alfa reprezentuje samogłoskę otwartą przednią niezaokrągloną /a/.

Użycie jako symbolu

[edytuj | edytuj kod]

Majuskuły alfy nie używa się jako symbolu, ponieważ wygląda ona tak samo jak łacińska litera A.[potrzebny przypis]

Kodowanie

[edytuj | edytuj kod]

W Unicode litera alfa jest zakodowana:

Znak Unicode Kod HTML Nazwa unikodowa Nazwa polska
Α U+0391 Α lub Α lub Α GREEK CAPITAL LETTER ALPHA wielka litera grecka alfa
α U+03B1 α lub α lub α GREEK SMALL LETTER ALPHA mała litera grecka alfa

W LaTeX-u używa się znacznika:

Znak LaTeX
\Alpha
\alpha

Łacińska litera alfa

[edytuj | edytuj kod]

Ɑɑ to litera alfabetu języka fe'fe'.

ɑ – symbol IPA samogłoski

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Brønsted relation, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI10.1351/goldbook.B00746, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).