Anatolij Zubrycki

Anatolij Zubrycki
Pełne imię i nazwisko	Anatolij Fedorowycz Zubrycki
Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1920 ; Odessa
Data i miejsce śmierci	17 lutego 2005 ; Odessa
Wzrost	175 cm
Pozycja	bramkarz
Kariera juniorska
Lata	Klub
1934–1935	Pałac Pionierów Odessa
Kariera seniorska
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1955–1956	Kołhospnyk Połtawa
1956–1958	Dynamo Kijów (asystent)
1959–1962	Czornomoreć Odessa
1963	Dnipro Dniepropetrowsk
1963	Dynamo Kijów
1964–1965	Dnipro Dniepropetrowsk
1966	Dnipro Dniepropetrowsk (dyrektor)
1967	Krywbas Krzywy Róg
1968–1969	Tawrija Symferopol
1970–1971	Krywbas Krzywy Róg
1971–1973	Czornomoreć Odessa
1974	Krywbas Krzywy Róg
1977–1979	Czornomoreć Odessa
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Anatolij Fedorowycz Zubrycki, ukr. Анатолій Федорович Зубрицький, ros. Анатолий Фёдорович Зубрицкий, Anatolij Fiodorowicz Zubricki (ur. 20 listopada 1920 w Odessie, zm. 17 lutego 2005 tamże) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji bramkarza, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

W 1934 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie piłkarskiej Pałacu Pionierów Odessa. Pierwsze lata kariery spędził w lokalnych drużynach z Odessy. W 1939 zadebiutował w rozgrywkach pierwszoligowych jako golkiper walczącego o utrzymanie Dynama Odessa. W kolejnym sezonie pozostał w drużynie, wówczas występującej już jako Piszczewik. Wiosną 1941 odbywał służbę w szeregach Armii Czerwonej i grał w odeskiej drużynie wojskowej. Po ataku Niemiec na ZSRR w czerwcu 1941 brał udział w walkach, a następnie dostał się do niewoli. Po ucieczce z kolumny jeńców dostał się do rodzinnego miasta, będącego pod niemiecką i rumuńską okupacją. Znalazł miejsce w przyfabrycznej drużynie Gloria-Ford złożonej z byłych piłkarzy, która występowała w towarzyskich spotkaniach z zespołami lokalnymi oraz drużynami rumuńskimi. Po wyzwoleniu Odessy w 1944 wyjechał do Kijowa, gdzie został zawodnikiem miejscowego Dynama. Przez kolejne jako pierwszy bramkarz kijowskiego klubu występował w radzieckiej ekstraklasie, ale nie odniósł większych sukcesów. Na początku lat 50. z powodu kontuzji stracił miejsce w bramce na rzecz młodszych konkurentów. Po sezonie spędzonym w Lokomotiwie Moskwa przeniósł się do Kiszyniowa, gdzie w miejscowym Buriewiestniku zakończył karierę.

Kariera trenerska

Jeszcze jako piłkarz uzyskał uprawnienia trenerskie i po zakończeniu kariery piłkarskiej zajął się pracą szkoleniową. Prowadzone przez niego drużyny występowały głównie w niższych klasach rozgrywkowych. Prowadził wyłącznie ekipy z Ukraińskiej SRR. Największym awansem zawodowym było zatrudnienie w pierwszoligowym Dynamie Kijów, gdzie spędził jednak tylko kilka miesięcy w sezonie 1963. Do pracy w radzieckiej ekstraklasie powrócił dopiero w 1977 obejmując po raz trzeci w karierze stanowisko trenera Czernomorca Odessa.

W kolejnych latach poświęcił się pracy w młodzieżowej szkole piłkarskiej Czernomorca i działalności w odeskim stowarzyszeniu piłki nożnej. Pod jego opieką pierwsze kroki w futbolu stawiali znani później zawodnicy, m.in. Ihor Biełanow, Jurij Nikiforow i Ilja Cymbalar.

Sukcesy i odznaczenia

Odznaczenia

tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1948
tytuł Zasłużonego Trenera Ukraińskiej SRR: 1970

Linki zewnętrzne

Anatolij Zubrycki w bazie RusTeam (ros.)
Anatolij Zubrycki w bazie Odeski Futbol (ros.)
Sylwetka zawodnika na stronie kibiców Worskli Połtawa. fcvorskla.com.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-04)]. (ukr.).

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[t-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h tymczasowo

[t-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ tymczasowo

[t-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[t-5] tymczasowo

[t-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g tymczasowo

[t-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f tymczasowo

[a]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]

[A]