Przejdź do zawartości

Andrej Kiska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrej Kiska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1963
Poprad

Prezydent Słowacji
Okres

od 15 czerwca 2014
do 15 czerwca 2019

Pierwsza dama

Martina Kisková

Poprzednik

Ivan Gašparovič

Następca

Zuzana Čaputová

podpis
Odznaczenia
Order Andreja Hlinki I Klasy (Słowacja) Order Ľudovíta Štúra I Klasy (Słowacja) Krzyż Milana Rastislava Štefánika I Klasy (Słowacja) Krzyż Pribiny I Klasy (Słowacja) Order Orła Białego

Andrej Kiska (ur. 2 lutego 1963 w Popradzie) – słowacki filantrop i przedsiębiorca, w latach 2014–2019 prezydent Słowacji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia inżynier elektrotechnik, kształcił się na Słowackim Uniwersytecie Technicznym. Po studiach pracował jako projektant. W 1990 wyjechał do Stanów Zjednoczonych z zamiarem zamieszkania tam na stałe. W USA pracował jako sprzedawca, po półtora roku powrócił na Słowację. Po pierwszych nieudanych działaniach biznesowych założył wraz z bratem przedsiębiorstwo oferujące pożyczki konsumenckie. Następnie poprzez dwie firmy rozszerzył działalność na rynek kart kredytowych i kredytów na zakup samochodów. W 2005 przedsiębiorstwa te sprzedał bankowi VÚB, który połączył je w Consumer Finance Holding. W kompanii tej Andrej Kiska do 2007 zasiadał w radzie dyrektorów[1][2].

W 2006 założył organizację charytatywną o nazwie „Dobry Anioł” (słow. „Dobrý anjel”), działającą jako sieć darczyńców i zajmującą się udzielaniem pomocy znajdującym się w ciężkiej sytuacji życiowej rodzinom z dziećmi[2][3].

W październiku 2012 był pierwszą osobą, która ogłosiła swoją kandydaturę wyborach prezydenckich w 2014[4]. W pierwszej turze głosowania uzyskał 24% głosów i zajął drugie miejsce (wyprzedził go urzędujący premier Robert Fico). W drugiej turze wygrał, uzyskując ponad 59% głosów[5]. Pięcioletnią kadencję rozpoczął 15 czerwca 2014.

W wyborach w 2019 nie ubiegał się o reelekcję; w trakcie kampanii wyborczej wsparł Zuzanę Čaputovą[6]. Zakończył urzędowanie 15 czerwca 2019. Wkrótce przed końcem kadencji zainicjował powołanie nowej partii pod nazwą Za ľudí[7], w której objął funkcję przewodniczącego[8]. W wyborach krajowych w 2020 partia uzyskała 12 mandatów w Radzie Narodowej, z których jeden przypadł jej liderowi[9]. Odmówił jednak jego objęcia, motywując to problemami zdrowotnymi[10]. W sierpniu 2020 na czele partii zastąpiła go Veronika Remišová[11].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jego drugą żoną została Martina Kisková, ma pięcioro dzieci[12].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
Otrzymane z urzędu
Zagraniczne

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Cesta manažéra z pekla, 2011.
  • Vezmi život do svojich rúk, 2013.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Andrej Kiska. databazeknih.cz. [dostęp 2016-09-20]. (słow.).
  2. a b Martin Milan Šimečka: Andrej Kiska. Prezydent jak marzenie. wyborcza.pl, 26 września 2015. [dostęp 2016-09-20].
  3. Zakladatelia. dobryanjel.sk. [dostęp 2016-09-20]. (słow.).
  4. Zakladateľ Dobrého anjela Andrej Kiska je prvý oficiálny kandidát na prezidenta. pravda.sk, 25 października 2012. [dostęp 2014-03-16]. (słow.).
  5. Wybory na Słowacji: Kiska wyprzedza Fico. rp.pl, 30 marca 2014. [dostęp 2014-03-30].
  6. Mistrík withdraws from the presidential race. sme.sk, 26 lutego 2019. [dostęp 2019-03-17]. (ang.).
  7. Newsfilter: Kiska mal percentá, ale nemal stranu, teraz má Za ľudí, no už nemá palác. dennikn.sk, 14 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-15]. (słow.).
  8. Strana exprezidenta Kisku si zvolila, kto ju povedie do volieb (minúta po minúte). sme.sk, 28 września 2019. [dostęp 2019-12-08]. (słow.).
  9. Pozrite si, kto vás bude zastupovať v parlamente. pravda.sk, 1 marca 2020. [dostęp 2023-10-15]. (słow.).
  10. Kiska sa vzdá poslaneckého mandátu, predsedom Za ľudí ostáva. sme.sk, 17 marca 2020. [dostęp 2020-03-17]. (słow.).
  11. Remišová nahradila Kisku na čele strany Za ľudí. pravda.sk, 8 sierpnia 2020. [dostęp 2020-10-04]. (słow.).
  12. Andrej Kiska: Biography. prezident.sk. [dostęp 2018-05-15]. (ang.).
  13. M.P. z 2019 r. poz. 641
  14. Prezydent RP odznaczył Orderem Orła Białego Andreja Kiskę. prezydent.pl, 15 maja 2019. [dostęp 2019-05-15].