Zuzana Čaputová
Zuzana Čaputová (2023) | |
Pełne imię i nazwisko |
Zuzana Čaputová |
---|---|
Imię i nazwisko po urodzeniu |
Zuzana Strapáková |
Data i miejsce urodzenia |
21 czerwca 1973 |
Prezydent Słowacji | |
Okres |
od 15 czerwca 2019 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Zuzana Čaputová z domu Strapáková (wym. [ˈzuzana ˈtʂaputɔʋaː]; ur. 21 czerwca 1973 w Bratysławie[1][2]) – słowacka polityk, działaczka społeczna i prawniczka, w latach 2018–2019 wiceprzewodnicząca partii Postępowa Słowacja. W latach 2019–2024 prezydent Słowacji, będąca pierwszą kobietą w historii Słowacji pełniącą tę funkcję.
Przed objęciem urzędu prezydenta pracowała jako prawniczka, praktykowała w zawodzie adwokata. Współtworzyła i była wiceprzewodniczącą liberalnego ugrupowania Postępowa Słowacja[3][4]. Działała także w sektorze pozarządowym, współpracując ze stowarzyszeniem obywatelskim VIA IURIS, zajmującym się wzmacnianiem praworządności i promowaniem sprawiedliwości[5]. W 2016 jako prawniczka obywatelskiej inicjatywy, której celem było zamknięcie składowiska odpadów w Pezinoku, otrzymała Nagrodę Goldmanów[6]. Problemem tego wysypiska zajmowała się kilkanaście lat. W 2017 ogłosiła odejście z zespołu VIA IURIS, planując dalszą działalność zawodową przy kwestiach związanych z ochroną środowiska[7].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Młodość i wykształcenie
[edytuj | edytuj kod]Zuzana Čaputová urodziła się w Bratysławie[2], lecz znaczną część życia spędziła w Pezinoku[8]. Jej matka Katarína Strapáková pracowała w administracji, ojciec Štefan Strapák był dyrektorem oddziału firmy ubezpieczeniowej[9][2]. Jej starszy brat Daniel Strapák również zaangażował się w działalność Postępowej Słowacji w Pezinoku[10].
Ukończyła szkołę podstawową i gimnazjum w Pezinoku[8], a w 1996 studia prawnicze na Wydziale Prawa Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie[11].
Działalność zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Jeszcze podczas studiów oraz po ich ukończeniu pracowała w administracji lokalnej w Pezinoku, najpierw jako asystentka w wydziale prawnym urzędu miasta, później jako zastępczyni naczelnika tego urzędu[12].
Następnie pracowała w sektorze organizacji pozarządowych, gdzie zajmowała się kwestiami dotyczącymi administracji publicznej i problemu przemocy wobec dzieci[12]. Następnie kierowała projektem w stowarzyszeniu „EQ Klub”[13]. W latach 1998–1999 odbyła cykl szkoleń dla trenerów zarządzania, certyfikowany przez amerykańską agencję USAID. W 1999 ukończyła szkolenie z zakresu mediacji akredytowane przez słowackie ministerstwo edukacji[14].
Przygotowywała się do wykonywania zawodu adwokata u prawników Evy Kováčechovej (2005–2009), Zuzany Dlugošovej (2007–2009) oraz Tomáša Kamenca (2009–2010)[15].
Od lutego 2010 do marca 2019 praktykowała jako adwokat. Następnie zawiesiła działalność, a 22 marca 2019 na własną prośbę została skreślona z listy adwokatów z powodu planów zaangażowania się w działalność polityczną.
W latach 2001–2017 współpracowała ze stowarzyszeniem obywatelskim VIA IURIS. Zajmowała się kwestią praworządności i promowania sprawiedliwości. Zajmowała się takimi kwestiami jak funkcjonowanie sądownictwa, odpowiedzialność urzędników publicznych, przejrzystość w zarządzaniu mieniem publicznym oraz wzmocnienie kontroli nad władzami publicznymi[13]. Jako dyrektor programowa VIA IURIS była zaangażowana w działania na rzecz zniesienie tzw. amnestii Vladimíra Mečiara. Pracowała wówczas nad największą w historii Słowacji petycją[16][17]. 27 marca 2017 pod petycją do Rady Narodowej złożono 76 831 podpisów[16]. We wrześniu 2017 Zuzana Čaputová ogłosiła odejście z zespołu VIA IURIS, koncentrując się na praktyce adwokackiej, deklarując jednocześnie dalszą aktywność na rzecz ochrony środowiska[7].
Jest autorką lub współautorką kilku publikacji[18], została członkinią Environmental Law Alliance Worldwide (ELAW)[19].
Sprawa wysypiska odpadów w Pezinoku
[edytuj | edytuj kod]W Pezinoku przez ponad dziesięć lat prowadziła publiczną kampanię przeciwko zezwoleniu na założenie kolejnego wysypiska śmieci, które zanieczyszczałoby glebę, powietrze oraz wodę w mieście i w okolicy. Ostatecznie w 2013 Sąd Najwyższy orzekł, że nowe składowisko jest nielegalne. Wyrok ten zapadł po orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który potwierdził prawo społeczeństwa do udziału w podejmowaniu decyzji w sprawach dotyczących środowiska[20].
W 2016 za tę działalność Zuzana Čaputová została uhonorowana Nagrodą Goldmanów[21], przyznawaną za znaczący wkład w dziedzinie ochrony środowiska przez międzynarodowe jury z udziałem ekspertów.
Początki działalności politycznej
[edytuj | edytuj kod]W 2010 została wybrana do rady miejskiej Pezinoku jako kandydatka niezależna[22]. Mandat radnej wykonywała do 2014.
W grudniu 2017 ogłosiła przystąpienie do powstającego ruchu politycznego Postępowa Słowacja, a w styczniu 2018 została wybrana na wiceprzewodniczącą tego ugrupowania[23][3]. W marcu 2019, po pierwszej turze wyborów prezydenckich, złożyła rezygnację z funkcji wiceprzewodniczącej[24], a w maju tego samego roku wystąpiła o skreślenie jej z listy członków Postępowej Słowacji[4].
Wybory prezydenckie w 2019
[edytuj | edytuj kod]Kandydatura i kampania wyborcza
[edytuj | edytuj kod]Na konferencji prasowej 29 maja 2018 ogłosiła swoją kandydaturę na prezydenta Słowacji w wyborach w 2019[5]. Jako jeden z powodów startu wskazała zabójstwo dziennikarza Jána Kuciaka i jego partnerki Martiny Kušnírovej[25]. Nie uważała swojej płci za przeszkodę w wyborach[26].
Wymagane do rejestracji swojej kandydatury podpisy złożyła w styczniu 2019[27]. W lutym oficjalnie poparł ją zajmujący wysokie miejsce w sondażach Robert Mistrík, który zrezygnował z kandydowania[28]. Wsparcie dla kandydatki deklarował też nieubiegający się o reelekcję prezydent Andrej Kiska[29]. Poza własnym ugrupowaniem ostatecznie do głosowania na nią wezwały też partie Wolność i Solidarność, Zwyczajni Ludzie i SPOLU[30].
W trakcie kampanii wyborczej Maroš Šefčovič publicznie podnosił wątpliwości co do prawidłowości i dopuszczalności prowadzenia przez nią działalności gospodarczej w trakcie odbywania aplikacji adwokackiej. Zuzana Čaputová stwierdziła, że konkurent błędnie interpretował stan prawny, który w tamtym czasie był odmienny[31]. Nie złożyła jednak zawiadomienia do słowackiej adwokatury o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej podczas aplikacji, jednakże w tamtym czasie nie funkcjonowała jeszcze komisja zajmująca się takimi wnioskami[32].
Program wyborczy
[edytuj | edytuj kod]W swoim programie wyborczym deklarowała pilne działania na rzecz natychmiastowych i systemowych zmian w policji, prokuraturze i sądownictwie. Uważała również, że policja musi funkcjonować jako niezależna instytucja, oddzielona od wpływów politycznych i kierowana przez profesjonalistę. Argumentowała, że prokuratura powinna zostać przekształcona w instytucję kontrolowaną publicznie[33]. Deklarowała również działania na rzecz osób starszych, aby więcej z tych wymagających pomocy spędzało czas w ramach opieki domowej lub w mniejszych placówkach. Zamierzała wywierać stałą presję na władze krajowe i regionalne, by te zwiększały budżet na publiczne usługi opiekuńcze i wynagrodzenia w tym sektorze[33].
Podkreślała, że ochrona środowiska nie może pozostawać tylko tematem politycznym. Krytykowała działania rządzących zezwalających na masowe i często jej zdaniem nielegalne pozyskiwanie drewna przez określone grupy biznesowe. Zapewniała chęć dążenia do zachowania określonego obszaru ekologicznego jako strefy bez interwencji[33].
Opowiedziała się za związkami partnerskimi. W wywiadzie dla dziennika „SME” skłaniała się ku możliwości adopcji dzieci przez pary homoseksualne[34][35]. W kwestii prawa do aborcji opowiadała się za utrzymaniem istniejącego status quo[35][36].
Wyniki głosowania
[edytuj | edytuj kod]W pierwszej turze z 16 marca Zuzana Čaputová zajęła pierwsze miejsce z wynikiem 40,6%; kolejny z konkurentów, komisarz europejski Maroš Šefčovič, uzyskał 18,7% głosów[37][24]. W drugiej turze wyborów z 30 marca zdobyła 1 056 582 głosy (58,4%), wygrywając w 36 powiatach. Maroš Šefčovič uzyskał 752 403 głosy (41,59%), zwyciężając w 13 powiatach; spośród krajów wygrał tylko w kraju preszowskim[38].
Działalność przed objęciem urzędu
[edytuj | edytuj kod]Przed prezydencką inauguracją m.in. rozmawiała telefonicznie z premierem Kanady Justinem Trudeau i sekretarzem generalnym NATO Jensem Stoltenbergiem[39]. Prezydent Francji Emmanuel Macron zaprosił ją do złożenia wizyty w Paryżu[40]. Przygotowywała się do objęcia stanowiska prezydenta w biurach zaoferowanych jej przez ustępującego prezydenta Andreja Kiskę[39].
9 maja 2019 została sfotografowana w siedzibie agencji prasowej TASR przez Pavla Neubauera celem sporządzenia oficjalnego portretu prezydenta[41][42]. 15 maja 2019, dokładnie na miesiąc przed terminem inauguracji, rozpoczęto drukowanie znaczka pocztowego z jej podobizną; projekt przygotował malarz Vladislav Rostoka, a portret przyszłej prezydent wykonał fotograf Peter Konečný[43].
28 maja 2019 przedstawiła listę swoich najbliższych współpracowników, wśród których znaleźli się dziennikarze Marián Leško (jako doradca do spraw poltyki wewnętrznej) i Martin Strižinec (jako rzecznik prasowy)[44]. Kilka dni później ogłosiła listę kolejnych doradców, wśród nich pojawiła się socjolog Zuzana Kusá jako doradca do spraw społecznych[45]. Zuzana Čaputová postanowiła powołać nowy zespół doradców do spraw mniejszości narodowych, którego skład przedstawiła 7 czerwca 2019[46][47]. W gronie tym znaleźli się m.in. przedstawiciele mniejszości węgierskiej, rusińskiej i romskiej.
Prezydent Słowacji
[edytuj | edytuj kod]Inauguracja
[edytuj | edytuj kod]Prezydencka inauguracja odbyła się 15 czerwca 2019 w bratysławskiej Reducie. Na uroczystym posiedzeniu Rady Narodowej Zuzana Čaputová o 12:07[48] złożyła przed prezesem Sądu Konstytucyjnego Republiki Słowackiej przysięgę przewidzianą w słowackiej konstytucji. Do zaprzysiężenia doszło z siedmiominutowym opóźnieniem. Wynikało ono z nieoczekiwanego wystąpienia przewodniczącego Rady Narodowej Andreja Danki, które wywołało pewne kontrowersje wokół tego, kto był wówczas głową państwa[49]. Protokolant Ladislav Špaček stwierdził, że nikt nim nie jest[50]. Z kolei Peter Kubina, nowy doradca Zuzany Čaputovej do spraw konstytucyjnych, uznał, że Andrej Kiska pozostawał prezydentem do czasu złożenia przysięgi przez następcę[51]. Podobne oświadczenie wydała Rada Narodowa[52].
Następnie odbyły się defilada wojskowa, spacer do katedry św. Marcina, ekumeniczne nabożeństwo, symboliczne przejęcie urzędu i pałacu, obiad z seniorami w Pałacu Prezydenckim, złożenie kwiatów pod pomnikiem w Devínie i na grobie Michala Kováča oraz uroczyste przyjęcie[53][54][55]. Przyjęcie odbyło się w Reducie, gdyż część Zamku Bratysławskiego została wynajęta na koncert, przez co uznano, że zapewnienie bezpieczeństwa byłoby utrudnione[53].
Początki urzędowania
[edytuj | edytuj kod]Po objęciu urzędu Zuzana Čaputová 18 czerwca spotkała się z przewodniczącym Rady Narodowej Andrejem Danką, a następnie z premierem Peterem Pellegrinim. Prezydent porozumiała się z tym ostatnim co do regularnych spotkań[56]. Na zorganizowanej konferencji prasowej dziennikarze otrzymali możliwość zadawania pytań prezydent, co nie miało miejsca w przypadku konferencji jej poprzednika.
Jeszcze tego samego dnia doszło do pewnego sporu politycznego w związku z oświadczeniem Roberta Ficy co do kwestii wyboru odpowiedniej liczby kandydatów na sędziów Sądu Konstytucyjnego[57][58][56][59].
Również 18 czerwca 2019 Zuzana Čaputová powołała swoich przedstawicieli w Radzie Sądownictwa Republiki Słowackiej[60][61][62].
Podróże zagraniczne
[edytuj | edytuj kod]W swoją pierwszą podróż zagraniczną, zgodnie z tradycją ustanowioną przez poprzednich prezydentów Słowacji, Zuzana Čaputová udała się do Czech[63][64]. Odbyła m.in. spotkanie z prezydentem Milošem Zemanem[63], a także z przedstawicielami czeskiego parlamentu[65]. Oficjalny program zakończył się koncertem Zuzana není sama doma z udziałem czeskich i słowackich muzyków[63].
Relacje z rządem
[edytuj | edytuj kod]W sierpniu 2019 doszło do sporu między prezydent a koalicją rządzącą skupioną wokół centrolewicowej partii SMER. W komunikacie prasowym wyraziła wsparcie dla śledczych prowadzących postępowanie w sprawie zabójstwa Jána Kuciaka i Martiny Kušnírovej, krytykując jednocześnie działania polityczne w tej sprawie. W szczególności domagała się dymisji Moniki Jankovskiej, sekretarz stanu w resorcie sprawiedliwości[66][67][68]. Prezydent wsparły ugrupowania opozycyjne[69][70][71], natomiast premier oczekiwania te uznał za przedwczesne, sugerując jednak, że sekretarz stanu powinna rozważyć swoją dalszą pracę na tym stanowisku[72].
W marcu 2020, po zwycięstwie centroprawicowej koalicji w wyborach parlamentarnych, dokonała zaprzysiężenia nowego premiera Igora Matoviča oraz członków jego rządu. Uroczystość odbyła się w szczególnych warunkach wynikających z panującej pandemii COVID-19[73].
W marcu 2021 w okresie kryzysu w koalicji wezwała premiera do złożenia dymisji[74]. 1 kwietnia tegoż roku dokonała zaprzysiężenia członków nowego gabinetu Eduarda Hegera[75]. 15 maja 2023 w okresie kryzysu politycznego powołała natomiast techniczny rząd Ľudovíta Ódora[76]. 25 października 2023, kilka tygodni po przedterminowych wyborach do Rady Narodowej, mianowała członków nowego gabinetu Roberta Ficy[77]. Wcześniej zablokowała nominację Rudolfa Huliaka na ministra środowiska, motywując to m.in. zaprzeczaniem przez niego globalnemu ociepleniu[78].
Pozostała aktywność
[edytuj | edytuj kod]Zuzana Čaputová zadeklarowała, że nie weźmie udziału w paradzie równości, a także nie będzie uczestniczyła w marszu Hrdí na rodinu zorganizowanym przez środowiska katolickie. Wzięła natomiast w lipcu 2019 udział jednym z wydarzeń towarzyszących, tj. w przedstawieniu Príbeh geja, príbeh lesby[79].
W kwietniu 2020 prezydent poprzez warunkowe zawieszenie wykonania kary ułaskawiła Dávida Bakę, który w wieku 17 lat zabił w afekcie swojego ojca, znęcającego się nad nim i jego matką. Za ten czyn Dávid Bako został w postępowaniu karnym skazany na karę 2 lat pozbawienia wolności[80].
W czerwcu 2023 ogłosiła, że w wyborach prezydenckich planowanych na 2024 nie będzie ubiegała się o reelekcję, co motywowała względami osobistymi i rodzinnymi[81]. Urząd prezydenta sprawowała do 15 czerwca 2024[82].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jej mężem był Ivan Čaputa; małżonkowie rozwiedli się w 2018. Z tego związku ma dwie córki: Leę (ur. 2001) i Emmę (ur. 2004)[83][84][85]. Po rozwodzie jej partnerem był muzyk, fotograf i autor tekstów Peter Konečny[86]. W 2020 potwierdziła, że jej nowym partnerem został Juraj Rizman, który pracował w biurze prezydenta, jednakże opuścił je z powodu związku z Zuzaną Čaputovą[87].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Otrzymane z urzędu (2019)[88]
- Order Andreja Hlinki I klasy
- Order Ľudovíta Štúra I klasy
- Krzyż Milana Rastislava Štefánika I klasy
- Krzyż Pribiny I klasy
- Zagraniczne
- Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja, 2022)[89]
- Krzyż Wielki Orderu Lwa Niderlandzkiego (Holandia, 2023)[90]
- Order Orła Białego (Polska, 2024)[91][92]
- Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy (Ukraina, 2024)[93]
- Order Lwa Białego I klasy (Czechy, 2024, odmiana cywilna)[94]
- Nagrody i wyróżnienia
- 2016 – Nagroda Goldmanów za działania związane z zamknięciem składowiska odpadów w Pezinoku[6]
- 2019 – tytuł „European Personality of the Year” w ramach European Leadership Awards, przyznawany europejskim liderom za wybitne osiągnięcia w dziedzinie polityki, handlu i innowacji[95][96]
- 2019 – tytuł ambasadora środowiska 2019, przyznawany przez słowackie organizacje ekologiczne[97][98]
- 2019 – Europapreis für politische Kultur[99][100]
- 2019 – Tree of Peace Memorial Plaque, wyróżnienie przyznawane przez stowarzyszenie Servare et Manere[101]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zuzana Čaputová, Sme.sk [zarchiwizowane 2019-02-03] (słow.).
- ↑ a b c Z jednoduchej vinohradníckej rodiny do prezidentského paláca. Kto je Zuzana Čaputová? [online], Sme.sk, 30 marca 2019 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
- ↑ a b Progresívne Slovensko neprekvapilo, povedie ho Štefunko. Trúfa si na 15 percent [online], Sme.sk, 20 stycznia 2018 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
- ↑ a b Lúčenie Čaputovej aj Štefunka. Progresívne Slovensko na snem iných politikov nepozývalo [online], Sme.sk, 8 maja 2019 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
- ↑ a b Advokátka Zuzana Čaputová bude kandidovať na prezidentku [online], Trend.sk, 29 maja 2018 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
- ↑ a b Zuzana Čaputová: 2016 Goldman Prize Recipient Europe [online], Goldman Environmental Foundation [dostęp 2020-07-19] (ang.).
- ↑ a b Zuzana Čaputová odchádza do advokácie, VIA IURIS, 5 września 2017 [zarchiwizowane 2017-09-06] (słow.).
- ↑ a b Zuzana Čaputová [online], Progresivnezeny.sk [dostęp 2020-07-19] (słow.).
- ↑ Stretli sme sa s hrdou matkou prvej slovenskej prezidentky [online], Tvnoviny.sk, 31 marca 2019 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
- ↑ Miestne bunky, Progresivne.sk [zarchiwizowane 2019-04-03] (słow.).
- ↑ Absolventi [online], uniba.sk [dostęp 2023-10-01] (słow.).
- ↑ a b Zuzana Čaputová, VIA IURIS [zarchiwizowane 2016-05-28] (słow.).
- ↑ a b Teraz.sk, Profil prezidentskej kandidátky Zuzany Čaputovej [online], Teraz.sk, 1 lutego 2019 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
- ↑ Zuzana Čaputová, Zuzanacaputova.sk [zarchiwizowane 2019-03-31] (słow.).
- ↑ Dušan Mikušovič , Ako to je s koncipientskou praxou Zuzany Čaputovej? (otázky a odpovede) [online], Dennikn.sk, 23 marca 2019 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
- ↑ a b Poslancom odovzdali petíciu za zrušenie amnestií, má vyše 76-tisíc podpisov [online], Sme.sk, 21 marca 2017 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Podporiť zrušenie Mečiarových amnestií sa dá online [online], Trend.sk, 6 marca 2017 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Čaputová, Zuzana [online], Slovenská národná knižnica [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Zuzana Caputova Wins Goldman Environmental Prize [online], Elaw.org, 18 kwietnia 2016 [dostęp 2020-07-20] (ang.).
- ↑ Pezinská skládka: chronológia [online], Odpady-portal.sk, 15 stycznia 2013 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Slovenka Zuzana Čaputová získala Goldmanovu cenu [online], Webnoviny.sk, 18 kwietnia 2016 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ V 25-člennom mestskom zastupiteľstve jedenásť nových poslancov, Pezincan.pezinok.sk, grudzień 2010 [zarchiwizowane 2020-05-30] (słow.).
- ↑ Progresívne Slovensko získalo odborníčku na právo a spravodlivosť [online], Sme.sk, 12 grudnia 2017 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ a b Čaputová sa vzdala funkcie podpredsedníčky Progresívneho Slovenska [online], Sme.sk, 20 marca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Slovakia elects first female president [online], BBC, 31 marca 2019 [dostęp 2020-07-20] (ang.).
- ↑ Veronika Folentová , Čaputová: Som iná ako Radičová, netrúfam si povedať, či silnejšia alebo slabšia [online], Dennikn.sk, 15 lutego 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Reportáž: Zuzana Čaputová odovzdala potrebný počet podpisov pre svoju kandidatúru na prezidentku.Mistríka vyzvala do diskusie [online], Netky.sk, 24 stycznia 2019 [dostęp 2020-07-22] (słow.).
- ↑ Zvrat na Slovensku: Volby prezidenta mají novou favoritku, Čaputovou podpořil i Kiska [online], Aktualne.cz, 26 lutego 2019 [dostęp 2019-03-17] (cz.).
- ↑ Mistrík withdraws from the presidential race [online], Sme.sk, 26 lutego 2019 [dostęp 2019-03-17] (ang.).
- ↑ Zvrat ve slovenských prezidentských volbách: Favorit Mistrík odstoupil a podpořil Čaputovou [online], Denikn.cz, 26 lutego 2019 [dostęp 2019-03-17] (cz.).
- ↑ Ria Gehrerová , Pokojnú predvolebnú kampaň Šefčovič prerušil kritikou Čaputovej koncipientskej praxe [online], Dennikn.sk, 23 marca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Čaputová sa dala vyškrtnúť zo zoznamu advokátov, čelí pochybnostiam ohľadne svojej praxe [online], Pravda.sk, 22 marca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ a b c Program, Zuzanacaputova.sk [zarchiwizowane 2019-06-03] (słow.).
- ↑ SME Naživo: Kto má väčšiu šancu? Čaputová vs. Mistrík [online], Sme.sk, 4 lutego 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ a b Patrik Lenghart , Zuzana Čaputová – pre kresťana neprípustný kandidát? Analýza [online], Dennikn.sk, 17 lutego 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Martin Hanus , Jozef Majchrák , Tlačovku s Bezákom nevnímam ako problém [online], Postoj.sk, 11 października 2018 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Prezidentské voľby 2019: Výsledky prezidentských volieb 2019 – 1.kolo [online], Sme.sk [dostęp 2019-03-17] (słow.).
- ↑ Voľby prezidenta Slovenskej republiky 2019: 2. kolo volieb [online], Statistics.sk [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ a b Dušan Mikušovič , Čaputová už úraduje z prezidentských kancelárií, Kiska jej našiel miesto v Karácsonyiho paláci [online], Dennikn.sk, 9 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Denisa Ballová , Macron volá Čaputovú do Paríža, k jeho hnutiu má veľmi blízko Progresívne Slovensko [online], Dennikn.sk, 3 kwietnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Čaputová sa fotila na oficiálny portrét. Najlepšie som sa cítil teraz, hovorí fotograf všetkých prezidentov [online], Hnonline.sk, 9 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ OBRAZOM: Takto fotila Zuzana Čaputová oficiálny prezidentský portrét [online], Tvnoviny.sk, 9 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Poštová známka prvej slovenskej prezidentky Čaputovej je v tlači [online], Sme.sk, 15 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Čaputová predstavila prvých ľudí zo svojho tímu. Je medzi nimi aj Marián Leško [online], Hnonline.sk, 28 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] .
- ↑ Kusá, Kubina, Talian. Čaputová zverejnila mená ďalších poradcov [online], Sme.sk, 5 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Budúca prezidentka Čaputová predstavila špeciálny odborný poradný orgán pre oblasť menšín [online], Webnoviny.sk, 7 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Čaputová predstavila špeciálny poradný orgán pre menšiny [online], Sme.sk, 7 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Kiska odovzdal palác novej prezidentke Čaputovej (minúta po minúte) [online], Sme.sk, 15 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Viktor Kniš , Slovensko nemalo 7 minút prezidenta, môže za to prejav Andreja Danka. V skutočnosti ho vôbec nemal mať [online], Refresher.sk, 15 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Protokolista Ladislav Špaček v Markíze upozornil na to, že prezidentka mala zložiť sľub presne o 12:00, [online], Dennikn.sk, 15 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Monika Tódová , „Zvládli sme to.” Čaputovej nepokazil slávnostný deň ani Andrej Danko [online], Dennikn.sk, 15 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Danko reaguje na kritiku: Neboli sme bez prezidenta, treba si naštudovať Ústavu [online], Hnonline.sk, 16 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ a b Inaugurácia Čaputovej. Obedovať bude so seniormi [online], Pravda.sk, 1 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Odborník na protokol Marek Trubač prezradil detaily inaugurácie Zuzany Čaputovej [online], Tvnoviny.sk, 29 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Program inaugurácie prezidentky SR Zuzany Čaputovej [online], Prezident.sk, 12 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ a b Prezidentka dnes prijala najvyšších ústavných činiteľov [online], Prezident.sk, 18 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Ak Čaputová nevymenuje troch ústavných sudcov, koalícia podľa Fica ďalšie mená nezvolí [online], Webnoviny.sk, 17 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Čaputová vymenuje sudcov, až keď dostane ďalších šesť kandidátov [online], Sme.sk, 18 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Čaputová po stretnutí s Dankom: Plne funkčný Ústavný súd by sme mohli mať budúci týždeň [online], Hnonline.sk, 18 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Zuzana Čaputová vymenovala do súdnej rady Elenu Berthotyovú [online], Dennikn.sk, 18 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Prezidentka vymenovala za členov Súdnej rady E. Berthotyovú a L. Mészárosa [online], Pravda.sk, 18 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Prezidentka vymenovala členov súdnej rady [online], Prezident.sk, 18 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ a b c Prezidentku privítal v Prahe český prezident [online], Prezident.sk, 20 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Zeman privítal na Pražskom hrade prezidentku Čaputovú [online], Sme.sk, 20 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Čaputová v Praze jednala s politiky, uctila Havla i Štefánika, Ceskenoviny.cz, 20 czerwca 2019 [zarchiwizowane 2019-06-21] (cz.).
- ↑ Miro Kern , Čaputová ide do konfliktu so Smerom – chce, aby Jankovská odišla [online], Dennikn.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Pondelkové vystúpenie bolo zatiaľ najostrejším vnútropolitickým vyjadrením prezidentky [online], Dennikn.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Prezidentka: Nestrácajme vieru v spravodlivosť [online], Prezident.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ OĽaNO k prejavu prezidentky [online], Dennikn.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ SaS stojí za vyjadrením prezidentky [online], Dennikn.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ PS/Spolu súhlasí s prezidentkou v tom, že Slovensko sa nachádza na križovatke [online], Dennikn.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Miro Kern , Jankovská má podľa Pellegriniho zvážiť odchod, do boja s Ficom premiér nejde [online], Dennikn.sk, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Prezidentka Čaputová vymenovala novú vládu premiéra Matoviča [online], Webnoviny.sk, 21 marca 2020 [dostęp 2020-07-22] (słow.).
- ↑ Prezidentka prijala demisiu ministrov školstva a zahraničných vecí [online], teraz.sk, 25 marca 2021 [dostęp 2021-03-26] (słow.).
- ↑ Prezidentka SR Z. Čaputová vymenovala vládu E. Hegera [online], vlada.gov.sk, 1 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-01] (słow.).
- ↑ Prezidentka vymenovala novú vládu odborníkov [online], Prezident.sk, 15 maja 2023 [dostęp 2023-05-15] (słow.).
- ↑ Prezidentka vymenovala novú vládu Roberta Fica [online], Prezident.sk, 25 października 2023 [dostęp 2023-10-25] (słow.).
- ↑ Ketrin Jochecová , Slovakia’s president refuses to back climate change denier as environment minister [online], politico.eu, 19 października 2023 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
- ↑ Čaputová išla na predstavenie Príbeh geja, príbeh lesby električkou [online], TA3.com, 19 lipca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Prezidentka Čaputová udelila podmienečnú milosť 20-ročnému Dávidovi Bakovi [online], Dennikn.sk, 9 kwietnia 2020 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Karolina Głodowska , Zaskakująca decyzja słowackiej prezydent. Poszła w ślady poprzednika [online], Interia, 20 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-20] .
- ↑ Marek Biró , Peter Pellegrini sa stal prezidentom Slovenskej republiky [online], Aktuality.sk, 15 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-15] (słow.).
- ↑ Spoločenská kronika, Pezincan.pezinok.sk, czerwiec 2001 [zarchiwizowane 2019-04-27] (słow.).
- ↑ Spoločenská kronika, Pezincan.pezinok.sk, luty 2004 [zarchiwizowane 2019-04-27] (słow.).
- ↑ Fotobanka ČTK – Titulní stránka: ZUZANA ČAPUTOVÁ, EMMA ČAPUTOVÁ, LEA ČAPUTOVÁ, PETER KONEČNÝ [online], Ctk.cz, 30 marca 2019 [dostęp 2020-07-20] (cz.).
- ↑ Čaputová ukázala priateľa, chcela uťať špekulácie [online], Sme.sk, 28 lutego 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Ria Gehrerová , Prezidentka svojich partnerov nezapiera a tak je to správne [online], Dennikn.sk, 4 czerwca 2020 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ 522/2008 Z.z. – Zákon zo 6. novembra 2008 o vyznamenaniach Slovenskej republiky [online], Slov-lex [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Prezidentka sa stretla s gréckou prezidentkou a premiérom [online], Prezident.sk, 6 września 2022 [dostęp 2024-05-13] (słow.).
- ↑ Holandský kráľovský pár pricestoval na návštevu Slovenska [online], Prezident.sk, 7 marca 2023 [dostęp 2024-05-13] (słow.).
- ↑ M.P. z 2024 r. poz. 414
- ↑ Prezydent Słowacji z wizytą w Polsce [online], Prezydent.pl, 16 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-17] .
- ↑ Указ Президента України № 310/2024 Про нагородження З.Чапутової орденом князя Ярослава Мудрого [online], 9 maja 2024 [dostęp 2024-05-13] (ukr.).
- ↑ Řád Bílého lva: Seznam vyznamenaných [online], Hrad.cz [dostęp 2024-06-13] (cz.).
- ↑ Budúca prezidentka Čaputová sa stala Európskou osobnosťou roka [online], Sme.sk, 7 maja 2019 [dostęp 2020-07-19] (słow.).
- ↑ Winners 2019, European Leadership Awards, 7 maja 2019 [dostęp 2020-07-20] [zarchiwizowane 2019-05-07] .
- ↑ Čaputová dostala ocenenie od ochranárov, udelili jej titul ambasádorky životného prostredia [online], Webnoviny.sk, 7 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Ambasádorkou životného prostredia 2019 sa stala Zuzana Čaputová [online], Postoj.sk, 7 czerwca 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Čaputová si vo Švajčiarsku prevezme Európsku cenu za politickú kultúru [online], Sme.sk, 9 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Zuzana Čaputová si vo Švajčiarsku prebrala Európsku cenu za politickú kultúru [online], Tyzden.sk, 10 sierpnia 2019 [dostęp 2020-07-20] (słow.).
- ↑ Awards, Tofp.eu [zarchiwizowane 2021-03-26] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wyborcy mają dość, ona chce „wspólnie stawić czoła złu” [online], TVN24, 29 marca 2019 [dostęp 2019-03-30] .
- Zuzana Čaputová
- Prezydenci Słowacji
- Absolwenci Wydziału Prawa Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie
- Politycy Postępowej Słowacji
- Słowaccy prawnicy
- Słowaccy działacze społeczni
- Laureaci Nagrody Goldmanów
- Ludzie urodzeni w Bratysławie
- Ludzie związani z Pezinokiem
- Odznaczeni Orderem Andreja Hlinki
- Odznaczeni Orderem Ľudovíta Štúra
- Odznaczeni Krzyżem Štefánika
- Odznaczeni Krzyżem Pribiny
- Odznaczeni Orderem Księcia Jarosława Mądrego
- Odznaczeni Orderem Lwa Niderlandzkiego
- Odznaczeni Orderem Orła Białego (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Orderem Zbawiciela
- Odznaczeni Orderem Lwa Białego
- Urodzeni w 1973