Cicha Orlica
Cicha Orlica między Ústí nad Orlicí a Libchavami | |
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Rzeka | |
Długość | 101,75 km |
Średni przepływ |
1,5 m³/s przy ujściu |
Źródło | |
Miejsce | Hanušovická vrchovina u podnóża Jerzabu (cz Jeřábu) |
Wysokość |
760 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Orlica |
Miejsce |
w okolicy Albrechtic nad Orlicí |
Wysokość |
246 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Czech |
Cicha Orlica (cz. Tichá Orlice) – rzeka w Czechach, w Sudetach, lewy dopływ Orlicy w dorzeczu Łaby, w zlewisku Morza Północnego.
Przebieg
[edytuj | edytuj kod]Źródło rzeki znajduje się na czesko-morawskiej granicy u północno-zachodniego podnóża Jerzabu (cz Jeřábu, na wysokości ok. 760 m n.p.m.) w Hanušovicke vrchovinie. Płynie na zachód przez Górne Orlice (cz Horní Orlice), Dolne Orlice (cz Dolní Orlice), skręca na północny zachód, mijając od południowego zachodu Králíky, z powrotem skręca na zachód, przyjmuje z prawej strony Lipkovský potok, płynie przez Lichkov do Mladkova. W Mladkovie skręca na południe. Mija Těchonín i Jablonné nad Orlicí, oddzielając masyw Bukovohorske hornatiny od Mladkovske vrchoviny w czeskiej części Gór Orlickich oraz od Žamberske pahorkatiny na Pogórzu Orlickim (cz Podorlická pahorkatina). Oddziela najwyższą górę w Bukowogórskiej Wysoczyźnie (cz Bukovohorska Hornatina) Suchy Wierch (cz Suchý Vrch) od właściwego grzbietu Gór Orlickich. Przebiegała tędy historyczna ziemska granica pomiędzy Czechami i Morawami. Odcinek w okolicy Jablonné nad Orlicí ma większe katarakty z falami, koryto rzeki jest kamieniste. Z lewej strony przyjmuje Těchonínský potok, Černovický potok, Jamnenský potok, Orličský potok, Čenkovičkę i Čermną. Z Jablonného nad Orlicí do Chocně rzeka pomału spływa na północny zachód, przez głęboką, zalesioną i miejscami rozszerzającą się dolinę. Koryto rzeki jest, miejscami, kamieniste. Rzeka płynie przez Verměřovice i Letohrad, gdzie wpada doń z prawej Lukavický potok. W Letohradzie znów skręca na południowy zachód i wpływa na obszar Płyty Orlickiej (cz Orlická tabule). Płynie przez miejscowości: Červená, Dolní Dobrouč, Lanšperk, Černovír, Dolní Libchavy, Ústí nad Orlicí. Z lewej strony wpada Dobroučka, a z prawej Libchavský potok. W Ústí nad Orlicí z lewej strony wpływa doń lewy dopływ Třebovka, a sama Cicha Orlica płynie odtąd na zachód krętą i przeważnie głęboko wciętą doliną. Mija Brandýs nad Orlicí i Choceň. Za tym ostatnim miastem rzeka wypływa z gór, zmienia kierunek na północno-zachodni, jej dolina rozszerza się, a ona sama płynie szeroką równiną wśród łąk. Rzeka tworzy wiele zakrętów, a dno rzeki zmienia się z kamienistego w gliniaste i piaszczyste koryto. Miejscami występują przybrzeżne plaże zalecane do kąpania i opalania się. Mija kilka mniejszych wsi i przysiółków, miasteczko Borohrádek i na wysokości miejscowości Albrechtice nad Orlicí łączy się z Dziką Orlicą (cz Divoká Orlice) w drugą co do wielkości rzekę wschodnich Czech – Orlicę (cz Orlice).
Parametry
[edytuj | edytuj kod]Szerokość koryta wynosi od 5 m w górnym odcinku do 10 m w dolnym odcinku. Średnia prędkość nurtu wynosi 6 km/h. Rzeka przy wysokich stanach wody, na odcinku w okolicy Lichkova jest niespokojna, dolna część biegu rzeki tworzy meandry.
Plany
[edytuj | edytuj kod]W nadchodzących latach planowane jest wyprostowanie biegnącej wzdłuż rzeki jednej z najstarszych w Czechach linii kolejowej Kolín – Česká Třebová, która po modernizacji ma przebiegać planowanymi do realizacji tunelami[1].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Králický Sněźník. Turistická mapa 1:50 000, Klub českých turistů, Praha, 1 wyd., 1994-97, ISBN 80-85499-44-4
- Orlické hory. Turistická mapa 1:50 000, Klub českých turistů, Praha, 1 wyd., 1992, aktualizovaný dotisk, 1997, ISBN 80-85499-03-7
- Českomoravské mezihoří – Českotřebovsko. Turistická mapa 1:50 000, Klub českých turistů, Praha, 2 wyd., 1999, ISBN 80-85999-41-2
- Vysokomýtsko a Skutečsko. Turistická mapa 1:50 000, Klub českých turistů, Praha, 1 wyd., 1995-98, ISBN 80-85499-49-5
- Podorlicko a okolí Babiččina údolí. Turistická mapa 1:50 000, Klub českých turistů, Praha, 1 wyd., 1994, aktualizovaný dotisk, 1997, ISBN 80-85499-65-7