Przejdź do zawartości

Dzika Orlica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dzika Orlica
Ilustracja
Dzika Orlica w Lasówce
(bieg rzeki od kamery)
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska
 Czechy

Rzeka
Długość 99,3 km
Powierzchnia zlewni

806,5 km²

Średni przepływ

11,5 m³/s ujście

Źródło
Miejsce w rejonie Torfowiska pod Zieleńcem
Wysokość

800 m n.p.m.

Współrzędne

50°21′28,8″N 16°26′06,0″E/50,358000 16,435000

Ujście
Recypient Orlica
Miejsce

w okolicy Albrechtice nad Orlicí, Czechy

Wysokość

246 m n.p.m.

Współrzędne

50°08′04,3″N 16°04′08,7″E/50,134528 16,069083

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Dzika Orlica w Mostowicach

Dzika Orlica (czes. Divoká Orlice, niem. Wilde Adler, Erlitz) – rzeka w Sudetach, rozdzielająca w południowej części Góry Bystrzyckie od Orlickich, dopływ Orlicy, należy do dorzecza Łaby i zlewiska Morza Północnego[1]. Źródła w rejonie Torfowiska pod Zieleńcem[1]. Płynie początkowo na południe, później na południowy wschód. Na odcinku 29,5 kilometra (od Lasówki do Lesicy) wzdłuż rzeki biegnie granica Polski i Czech[1]. Ten sam odcinek stanowi też południowo-zachodnią granicę ziemi kłodzkiej[2][3].

W dolinie po polskiej stronie położone są wsie: Lasówka, Mostowice, Rudawa, Niemojów, Lesica, które tworzą ciąg osadniczy, gdzie obecnie ze względu na niekorzystne położenie postępuje wyludnianie się wsi (z wyjątkiem Lasówki, która pełni funkcję letniskową)[1].

Na terenie Czech skręca na południe i płynie przełomową doliną przez rezerwat przyrody Ziemska brama (czes. Přírodní rezervace Zemská brána), miejscowości Klášterec nad Orlicí i Pastviny, po czym skręca na zachód. Płynie przez miasto Žamberk, miejscowości Litice, Potštejn, Doudleby nad Orlicí, Kostelec nad Orlicí i Častolovice. Na wysokości miejscowości Albrechtice nad Orlicí łączy się z Cichą Orlicą (czes. Tichá Orlice) w drugą co do wielkości rzekę wschodnich Czech – Orlicę (czes. Orlice).

Dolina Orlicy uchodziła dawniej za krajobrazowy odpowiednik dolin alpejskich[1].

W rzece żyją m.in. pstrąg potokowy, głowacz białopłetwy, minóg strumieniowy[2].

Dolina Dzikiej Orlicy zarówno po stronie czeskiej jak i polskiej jest obszarem sieci Natura 2000[4] (PLH020061).

Dopływy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 81-83. ISBN 83-7005-340-8.
  2. a b Dolina Dzikiej Orlicy
  3. Rzeka na mapieRZGW Wrocław
  4. Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 27 lipca 2023 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Dzika Orlica (PLH020061) (Dz.U. z 2023 r. poz. 1805)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]