Przejdź do zawartości

Curtis Hanson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Curtis Hanson
Ilustracja
Prawdziwe imię i nazwisko

Curtis Lee Hanson

Data i miejsce urodzenia

24 marca 1945
Reno

Data i miejsce śmierci

20 września 2016
Los Angeles

Zawód

reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Lata aktywności

1970–2016

Curtis Lee Hanson[1] (ur. 24 marca 1945 w Reno[2], zm. 20 września 2016 w Los Angeles[3]) – amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Nagrodzony Oscarem za najlepszy scenariusz adaptowany do dramatu kryminalnego noir Tajemnice Los Angeles (1997)[4]. Za film ten otrzymał także nominację do Oscara w kategorii najlepszy reżyser.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Reno w stanie Nevada jako syn agentki nieruchomości Beverly June (z domu Curtis) i Wilbura Hale’a „Billa” Hansona (1917-1994)[5], nauczyciela szkoły publicznej San Fernando Valley w Los Angeles i założyciela West Valley YMCA[6]. Miał brata Johna i przyrodnią siostrę Charlotte[7].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo pracował jako dziennikarz magazynu Cinema i fotograf freelancer[8]. W branży filmowej zadebiutował jako współautor scenariusza do filmu Horror w Dunwich (1970), a następnie Sweet Kill '(1973), który wyreżyserował. Oprócz już wymienionych napisał także scenariusze do takich filmów jak m.in.: Milczący partner (1978) z Elliottem Gouldem, Christopherem Plummerem i Susannah York, Już nigdy nie zawyje wilk (1983)[9].

W 2011 Hanson zajął się produkcją dramatu HBO Zbyt wielcy, by upaść (Too Big to Fail), gdzie zagrali: William Hurt jako Henry Paulson, sekretarz skarbu Stanów Zjednoczonych i były prezes Goldman Sachs, Cynthia Nixon jako jego rzecznik prasowy, James Woods jako Richard S. Fuld Jr. z Lehman Brothers oraz Paul Giamatti jako Ben Bernanke[10].

W 2012 reżyserował thriller Wysoka fala z Gerardem Butlerem i Jonnym Westonem, lecz opuścił produkcję ze względu na nieokreśloną chorobę, a końcową realizacją filmu zajął się Michael Apted[11]. W swoich ostatnich latach życia cierpiał na chorobę Alzheimera i otępienie czołowo-skroniowe[3]. Zmarł 20 września 2016 w Los Angeles w wieku 71 lat[12].

Z nieformalnego związku z Rebeccą Yeldham[13] miał syna Rio[14].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Curtis Hanson. Listal. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
  2. Curtis Hanson. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
  3. a b Johan Engel Bromwich: Curtis Hanson, Director of Wicked Noir ‘L.A. Confidential,’ Dies at 71. The New York Times, 2016-09-21. [dostęp 2016-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-21)]. (ang.).
  4. Curtis Hanson. Turner Classic Movies. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
  5. Wilbur Hale Hanson (1917-1994). Find A Grave Memorial. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
  6. Wilbur (Bill) Hanson; Educator. „Los Angeles Times”. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
  7. Erik Pedersen (2016-09-20): Curtis Hanson Dies: Oscar-Winning ‘L.A. Confidential’ Filmmaker Was 71. Deadline.com. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
  8. Curtis Hanson (1945-2016). Find A Grave Memorial. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
  9. Dennis McLellan, Deborah Vankin (2016-09-21): Curtis Hanson dead at 71; 'L.A. Confidential' thrust him to the forefront of American directors. „Los Angeles Times”. [dostęp 2017-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-06)]. (ang.).
  10. Michael Kinsley (2011-05-22): 'Too Big to Fail' on HBO – Review. „The New York Times”. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
  11. Manohla Dargis (2012-10-25): 'Chasing Mavericks,' by Curtis Hanson and Michael Apted. „The New York Times”. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
  12. Carmel Dagan (2016-09-20): Curtis Hanson Dead: 'L.A. Confidential' Director Dies at 71. „Variety”. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).
  13. Curtis Hanson w bazie Notable Names Database (ang.)
  14. Duane Byrge, Mike Barnes (2016-09-20): Curtis Hanson, Director and Oscar-Winning Writer on 'L.A. Confidential,' Dies at 71. „The Hollywood Reporter”. [dostęp 2017-01-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]