Diego Nargiso

Diego Nargiso

Państwo	Włochy
Data i miejsce urodzenia	15 marca 1970 Neapol
Wzrost	188 cm
Gra	leworęczna
Status profesjonalny	1987
Zakończenie kariery	2001
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	67 (10 października 1988)
Australian Open	2R (1996)
Roland Garros	2R (1992)
Wimbledon	3R (1988)
US Open	3R (1988)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	5
Najwyżej w rankingu	25 (5 marca 1990)
Australian Open	2R (1993)
Roland Garros	3R (1989)
Wimbledon	2R (1989, 1990, 1992, 1995, 1996, 2000)
US Open	QF (1993)

Diego Nargiso (ur. 15 marca 1970 w Neapolu) – włoski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

Grając w kategorii juniorów Nargiso odniósł dwa triumfy w zawodach wielkoszlemowych. Najpierw, jako pierwszy Włoch, wygrał młodzieżową edycję Wimbledonu 1987 w grze pojedynczej, a następnie odniósł zwycięstwo w grze podwójnej, wspólnie z Goranem Ivaniševiciem, podczas US Open 1987. Tego samego roku Nargiso osiągnął również finał Wimbledonu w deblu w parze z Eugenio Rossim.

Jako zawodowiec Włoch zaczął startować w 1987 roku, a kontynuował swoją karierę do 2001 roku. W grze pojedynczej doszedł do dwóch finałów turniejów rangi ATP World Tour, natomiast w grze podwójnej triumfował w pięciu imprezach tego cyklu oraz uczestniczył w piętnastu finałach.

W Pucharze Davisa zadebiutował w lutym 1988 roku przeciwko Izraelowi w 1 rundzie grupy światowej, stając się najmłodszym reprezentantem swojego kraju w zawodach. Ostatni występ Nargiso w Pucharze Davisa miał miejsce w lipcu 2000 roku podczas rywalizacji z Belgią w 1 rundzie grupy światowej. Łącznie w reprezentacji zagrał w 7 pojedynkach singlowych, z których 5 wygrał oraz w 25 spotkaniach deblowych, z których 13 zwyciężył.

Nargiso 3 razy zagrał na igrzyskach olimpijskich, w Seulu (1988), Barcelonie (1992) i Atlancie (1996). W Seulu osiągnął 2 rundę gry pojedynczej, a w deblu odpadł w 1 rundzie. W Barcelonie i Atlancie startował wyłącznie w grze podwójnej, dochodząc do 2 rundy w Atlancie i ponosząc porażkę w 1 rundzie w Barcelonie.

W rankingu gry pojedynczej Nargiso najwyżej był na 67. miejscu (10 października 1988), a w klasyfikacji gry podwójnej na 25. pozycji (5 marca 1990).

Finały w turniejach ATP World Tour

Gra pojedyncza (0–2)

Legenda Wielki Szlem (0–0) Igrzyska olimpijskie (0–0) Tennis Masters Cup (0–0) ATP Masters Series (0–0) ATP International Series Gold (0–0) ATP International Series (0–2)

Wygrane według nawierzchni Twarda (0–1) Ceglana (0–1) Trawiasta (0–0) Dywanowa (0–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	19 września 1993	Bordeaux	Twarda	Sergi Bruguera	5:7, 2:6
Finalista	2.	1 października 2000	Palermo	Ceglana	Olivier Rochus	6:7(14), 1:6

Gra podwójna (5–15)

Legenda Wielki Szlem (0–0) Igrzyska olimpijskie (0–0) Tennis Masters Cup (0–0) ATP Masters Series (0–0) ATP International Series Gold (1–0) ATP International Series (4–15)

Wygrane według nawierzchni Twarda (1–2) Ceglana (3–9) Trawiasta (0–2) Dywanowa (1–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy w finale	Wynik finału
Finalista	1.	14 lutego 1988	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Magnus Gustafsson	Patrik Kühnen Tore Meinecke	6:7, 6:7
Finalista	2.	17 kwietnia 1988	Nicea	Ceglana	Heinz Günthardt	Guy Forget Henri Leconte	6:4, 3:6, 4:6
Finalista	3.	31 lipca 1988	Bordeaux	Ceglana	Christian Miniussi	Joakim Nyström Claudio Panatta	1:6, 4:6
Finalista	4.	30 kwietnia 1989	Monte Carlo	Ceglana	Paolo Canè	Tomáš Šmíd Mark Woodforde	6:1, 4:6, 2:6
Finalista	5.	1 października 1989	Palermo	Ceglana	Goran Ivanišević	Peter Ballauff Rudiger Haas	2:6, 7:6, 4:6
Zwycięzca	1.	12 lutego 1990	Mediolan	Dywanowa (hala)	Omar Camporese	Tom Nijssen Udo Riglewski	6:4, 6:4
Finalista	6.	4 marca 1990	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Nicolás Pereira	Leonardo Lavalle Jorge Lozano	3:6, 6:7
Zwycięzca	2.	14 kwietnia 1991	Barcelona	Ceglana	Horacio de la Peña	Boris Becker Eric Jelen	3:6, 7:6, 6:4
Finalista	7.	25 sierpnia 1991	Long Island	Twarda	Doug Flach	Eric Jelen Carl-Uwe Steeb	6:0, 4:6, 6:7
Finalista	8.	14 czerwca 1992	Londyn	Trawiasta	Goran Ivanišević	John Fitzgerald Anders Järryd	4:6, 6:7
Zwycięzca	3.	17 stycznia 1993	Dżakarta	Twarda	Guillaume Raoux	Jacco Eltingh Paul Haarhuis	7:6, 6:7, 6:3
Finalista	9.	12 czerwca 1994	Rosmalen	Trawiasta	Peter Nyborg	Stephen Noteboom Fernon Wibier	3:6, 6:1, 6:7
Finalista	10.	18 września 1994	Bordeaux	Twarda	Guillaume Raoux	Olivier Delaître Guy Forget	2:6, 6:2, 5:7
Finalista	11.	5 marca 1995	Meksyk	Ceglana	Marc-Kevin Goellner	Javier Frana Leonardo Lavalle	5:7, 3:6
Finalista	12.	9 kwietnia 1995	Estoril	Ceglana	Marc-Kevin Goellner	Jewgienij Kafielnikow Andriej Olchowski	7:5, 5:7, 2:6
Finalista	13.	5 maja 1996	Monachium	Ceglana	Olivier Delaître	Lan Bale Stephen Noteboom	6:4, 6:7, 4:6
Zwycięzca	4.	29 marca 1998	Casablanca	Ceglana	Andrea Gaudenzi	Cristian Brandi Filippo Messori	6:4, 7:6
Zwycięzca	5.	7 maja 2000	Majorka	Ceglana	Michaël Llodra	Alberto Martín Fernando Vicente	7:6(2), 7:6(3)
Finalista	14.	28 maja 2000	Sankt Pölten	Ceglana	Andrea Gaudenzi	Mahesh Bhupathi Andrew Kratzmann	6:7(10), 7:6(2), 4:6
Finalista	15.	16 lipca 2000	Båstad	Ceglana	Andrea Gaudenzi	Nicklas Kulti Mikael Tillström	6:4, 2:6, 3:6

Bibliografia

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-02-14]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-02-14]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-02-14]  (ang.).