Humbert II
Król Włoch | |
Okres |
od 9 maja 1946 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca |
republika |
Pretendent do tronu Włoch | |
Okres |
od 12 czerwca 1946 |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Żona | |
Dzieci |
Maria Pia, Wiktor Emanuel, Maria Gabriella, Maria Beatrice |
Odznaczenia | |
Humbert II, właśc. Humbert Mikołaj Tomasz Jan Maria (wł. Umberto II - Umberto Nicola Tommaso Giovanni Maria; ur. 15 września 1904 w Racconigi, zm. 18 marca 1983 w Genewie) – król Włoch od 9 maja do 12 czerwca 1946, z dynastii sabaudzkiej, syn Wiktora Emanuela III i królowej Heleny Czarnogórskiej. Ze względu na zaledwie miesięczny okres panowania nazwany „królem Maja” (wł. Re di Maggio).
Zarys biografii
[edytuj | edytuj kod]8 stycznia 1930 poślubił w Rzymie Marię Józefę Belgijską (ur. 4 sierpnia 1906, zm. 27 stycznia 2001), córkę Alberta I Koburga i jego żony Elżbiety Gabrieli Bawarskiej. Mieli czworo dzieci:
- Maria Pia Ludwika (ur. 1934)
- ∞ (1) książę Aleksander Karadziordziewić (syn regenta Pawła Karadziordziewića)
- ∞ (2) książę Michał Burbon-Parmeński (wnuk Roberta Parmeńskiego)
- Wiktor Emanuel (1937–2024), książę Neapolu, pretendent do tronu Włoch
- Maria Gabriela Elżbieta (ur. 1940)
- ∞ Robert Zellinger de Balkany
- Maria Beatrycze Karolina (ur. 1943)
- ∞ Luis Reyna
W czasie zaręczyn Marii Józefy i Humberta miała miejsce nieudana próba postrzelenia księcia. Uroczystości ślubne były bardzo wystawne. Maria była bardzo zakochana w mężu, który traktował ją ze znacznie większą rezerwą. Jego chłód, a później obojętność sprawiły, że małżonkowie coraz bardziej oddalali się od siebie, tym bardziej, że nie mieli wiele wspólnych zainteresowań.
Humbert przejął władzę, gdy jego ojciec abdykował na jego rzecz. Od samego początku starał się wiele podróżować po kraju, by spotykać się jak najczęściej z poddanymi, którzy okazywali mu swą lojalność.
Humbert II panował zaledwie 33 dni. Zrezygnował z piastowania urzędu królewskiego po referendum, które niewielką większością głosów zadecydowało o wprowadzeniu we Włoszech ustroju republikańskiego. Aktu abdykacji nie podpisał. Wyemigrował później do Szwajcarii, a następnie do Portugalii (Cascais).
W przeciwieństwie do innych rodzin królewskich, które zmuszone do ucieczki pozostawiały w ojczyźnie swoje dobra, Humbert dysponował olbrzymim majątkiem. Król narzucił sobie ścisły rozkład dnia: ranki poświęcał na skrupulatną lekturę włoskiej prasy i korespondencji, popołudniami przyjmował wizyty, redagował orędzia i odezwy. Pozwalał sobie jedynie na krótkie chwile odpoczynku: spacerował wówczas wzdłuż dzikiego portugalskiego wybrzeża lub też spędzał wieczory w teatrze.
Był przedostatnim właścicielem Całunu Turyńskiego. Zapisał go w testamencie Stolicy Apostolskiej.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Wielki Mistrz Orderu Annuncjaty[1] w 1922, a od 1946 Wielki Mistrz[2]
- Wielki Mistrz Orderu Świętych Maurycego i Łazarza[1]
- Wielki Mistrz Orderu Sabaudzkiego Wojskowego[1]
- Wielki Mistrz Orderu Sabaudzkiego Cywilnego[1]
- Wielki Mistrz Orderu Korony Włoch[1]
- Krzyż Wielki Orderu Orła Rzymskiego[3]
- Krzyż Wielki Orderu Kolonialnego Gwiazdy Włoch
- Baliw Krzyża Wielkiego Honoru i Dewocji Zakonu Maltańskiego[1]
- Baliw Krzyża Wielkiego Orderu Konstantyńskiego Świętego Jerzego (Sycylia)[1]
- Order Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania (Rosja)[1]
- Order Świętego Aleksandra Newskiego (Rosja)[1]
- Order Świętego Stanisława (Rosja)[1]
- Order Świętej Anny (Rosja)[1]
- Order Orła Białego (Rosja)[1]
- Order Złotego Runa (Hiszpania)[1]
- Order Świętego Januarego (Sycylia)[1]
- Order Świętego Huberta (Bawaria)[1]
- Order Królewski Serafinów (Szwecja)[1]
- Order Słonia (Dania)[1]
- Order Orła Białego (1929, Polska)[4].
- Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia)[1]
- Order Najwyższy Chrystusa (1932, Watykan)[5]
- Łańcuch Królewski Wiktorii (1934, Wielka Brytania)[6]
- Łańcuch Orderu Orła Gruzji[7]
- Łańcuch Orderu Pro Merito Melitensi
- Krzyż Wielki Orderu Karola I (Rumunia)[1]
- Order Michała Walecznego I, II i III klasy (1943, Rumunia)[8]
- Krzyż Wielki Orderu Grobu Świętego (Watykan)[9]
Rodowód
[edytuj | edytuj kod]Karol Albert Sabaudzki | ||||||||||||
Wiktor Emanuel II | ||||||||||||
Maria Teresa Toskańska | ||||||||||||
Humbert I | ||||||||||||
Rajner Józef Habsburg-Lotaryński | ||||||||||||
Maria Adelajda Habsburg-Lotaryńska | ||||||||||||
Maria Elżbieta Sabaudzka | ||||||||||||
Wiktor Emanuel III | ||||||||||||
Karol Albert Sabaudzki | ||||||||||||
Ferdinand Sabaudzki-Genua | ||||||||||||
Maria Teresa Toskańska | ||||||||||||
Małgorzata Sabaudzka-Genua | ||||||||||||
Jan Saksoński | ||||||||||||
Elżbieta Saksońska | ||||||||||||
Amelia Augusta Wittelsbach | ||||||||||||
Humbert II | ||||||||||||
Stanisław Petrović-Njegoš | ||||||||||||
Mirosław Petrović-Njegoš | ||||||||||||
Krystyna Vrbitsa | ||||||||||||
Mikołaj I Czarnogórski | ||||||||||||
Smok Marcinowicz | ||||||||||||
Anastazja Marcinowicz | ||||||||||||
Stanisława Marcinowicz | ||||||||||||
Helena Czarnogórska | ||||||||||||
Piotr Perkov Vukotić | ||||||||||||
Piotr Vukotić | ||||||||||||
Stanisława Milicz | ||||||||||||
Milena Vukotić | ||||||||||||
Tadeusz Vervodić | ||||||||||||
Helena Vervodić | ||||||||||||
Milica Pavičević | ||||||||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Genealogy of the Royal House.
- ↑ Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).
- ↑ Giuseppe Ravetto, Paolo Sézanne, Pier Luigi Imbrighi: Gli ordini cavallereschi italiani, Uffico storico esercito, 1997, s. 146
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 301-302
- ↑ Hyginus Eugene Cardinale: Orders of Knighthood Awards and The Holy See – A historical, juridical and practical Compendium. Londyn: Van Duren, 1983, s. 40.
- ↑ The London Gazette: no. 34119. p. 7. 28 December 1934
- ↑ Historia de la Orden del Águila de Georgia y la Túnica Inconsutil de Nuestro Señor Jesucristo. [dostęp 2013-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-17)].
- ↑ Savoy, di, Umberto Nicola Tommaso Giovanni Maria
- ↑ Ordine equestre del Santo Sepolcro di Gerusalemme
- Cudzoziemcy odznaczeni Orderem Orła Białego (II Rzeczpospolita)
- Dynastia sabaudzka
- Kawalerowie maltańscy
- Odznaczeni Orderem Annuncjaty
- Odznaczeni Orderem Grobu Świętego
- Odznaczeni Orderem Karola I
- Odznaczeni Orderem Korony Włoch
- Odznaczeni Orderem Królewskim Serafinów
- Odznaczeni Orderem Leopolda (Belgia)
- Odznaczeni Orderem Michała Walecznego
- Odznaczeni Orderem Najwyższym Chrystusa
- Odznaczeni Orderem Sabaudzkim Cywilnym
- Odznaczeni Orderem Sabaudzkim Wojskowym
- Odznaczeni Orderem Kolonialnym Gwiazdy Włoch
- Odznaczeni Orderem Skanderbega
- Odznaczeni Orderem Wierności (Albania)
- Odznaczeni Orderem Słonia
- Odznaczeni Orderem Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie)
- Odznaczeni Orderem Świętego Andrzeja (Imperium Rosyjskie)
- Odznaczeni Orderem Świętego Huberta
- Odznaczeni Orderem Świętego Januarego
- Odznaczeni Orderem Świętego Stanisława (Imperium Rosyjskie)
- Odznaczeni Orderem Świętej Anny
- Odznaczeni Orderem Świętych Maurycego i Łazarza
- Odznaczeni Orderem Złotego Runa
- Odznaczeni Świętym Konstantyńskim Orderem Wojskowym Świętego Jerzego
- Władcy włoscy
- Włoscy marszałkowie
- Urodzeni w 1904
- Zmarli w 1983