Przejdź do zawartości

Jacek Leociak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Leociak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1957
Warszawa

Zawód, zajęcie

historyk literatury

Tytuł naukowy

profesor nauk humanistycznych

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Pracodawca

Instytut Badań Literackich PAN, Centrum Badań nad Zagładą Żydów

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
Jacek Leociak, Magdalena Tarnowska, Monika Libicka, VIII Festiwal Góry Literatury (2022)

Jacek Witold Leociak (ur. 2 czerwca 1957 w Warszawie[1][2]) – polski literaturoznawca, historyk literatury, profesor nauk humanistycznych, pracownik Instytutu Badań Literackich PAN oraz Centrum Badań nad Zagładą Żydów.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1981 ukończył studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego[2]. W 1996 w Instytucie Badań Literackich PAN otrzymał stopień naukowy doktora na podstawie rozprawy pt. Tekst wobec zagłady. O relacjach z getta warszawskiego, której promotorem był Michał Głowiński, wyróżnionej także w Konkursie im. Klemensa Szaniawskiego[1]. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał tamże w 2011 w oparciu o dorobek naukowy oraz rozprawę pt. Doświadczenia graniczne. Studia o dwudziestowiecznych formach reprezentacji[3]. Tytuł naukowy profesora otrzymał 25 czerwca 2013[4].

W latach 1981–1997 był zatrudniony na Wydziale Polonistyki UW. Następnie podjął pracę w IBL PAN, obejmując funkcję kierownika Zespołu Badań nad Literaturą Zagłady i zostając zastępcą przewodniczącego rady naukowej IBL PAN. Został także członkiem zespołu Centrum Badań nad Zagładą Żydów przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN[2].

Zajmuje się analizą różnych sposobów zapisu i różnych form reprezentacji doświadczeń granicznych (przede wszystkim doświadczeń Holocaustu). Jego zainteresowania badawcze obejmują również: narracje ofiar, sprawców i świadków oraz historię getta warszawskiego[2]. Jest członkiem redakcji czasopisma naukowego „Zagłada Żydów. Studia i Materiały[5]” oraz opiekunem naukowym (razem z Barbarą Engelking) galerii Zagłada w Muzeum Historii Żydów Polskich Polin[6].

W 2019 został członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[7].

Wyróżnienia i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Za książkę Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście otrzymał razem z Barbarą Engelking Nagrodę Klio[1] i Nagrodę im. Jerzego Giedroycia (2003).

W 2008, za wybitne osiągnięcia w odkrywaniu, gromadzeniu i upowszechnianiu prawdy o Holokauście, za zasługi w działalności na rzecz upamiętniania historii powstania w getcie warszawskim, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8].

Za książkę Doświadczenia graniczne. Studia o dwudziestowiecznych formach reprezentacji został nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia 2010[9].

W 2011 uhonorowany medalem „Powstanie w Getcie Warszawskim”[10]. W 2015 otrzymał odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”[11].

19 kwietnia 2018, w dniu 75. rocznicy wybuchu powstania w getcie warszawskim, podczas uroczystej sesji Rady m.st. Warszawy został uhonorowany Nagrodą m.st. Warszawy.

W listopadzie 2018 za książkę Biografie ulic. O żydowskich ulicach Warszawy: od narodzin po Zagładę otrzymał Nagrodę Klio za najlepszą publikację z lat 2017-2018 poświęconą historii (w kategorii varsaviana)[12].

W styczniu 2019 otrzymał Nagrodę im. Kazimierza Wyki, przyznawaną za wybitne osiągnięcia w dziedzinie eseistyki oraz krytyki literackiej i artystycznej[13].

W maju 2019 za książkę Młyny boże. Zapiski o Kościele i Zagładzie otrzymał nominację do Nagrody Literackiej Nike[14].

W kwietniu 2022 za książkę Warszawski Trójkąt Zagłady otrzymał (wspólnie z Arturem Żmijewskim i Zofią Waślicką-Żmijewską) nominację do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy w kategorii książka o tematyce warszawskiej[15].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007, s. 1931
  2. a b c d Nota biograficzna na stronie Centrum Badań nad Zagładą Żydów. holocaustresearch.pl. [dostęp 2015-03-01].
  3. Prof. dr hab. Jacek Witold Leociak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-03-01].
  4. M.P. z 2013 r. poz. 742
  5. Zagłada Żydów. Studia i Materiały. zagladazydow.org. [dostęp 2018-06-22].
  6. Zagłada. [w:] Muzeum Historii Żydów Polskich Polin [on-line]. polin.pl. [dostęp 2018-06-22].
  7. Członkinie i członkowie wybrani w 2019 r., w: Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, LXXXXII 2019-2020, s. 84
  8. M.P. z 2008 r. nr 84, poz. 744
  9. Nominowani 2010 Nagroda Literacka Gdynia [online], nagrodaliterackagdynia.pl [dostęp 2015-12-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-01].
  10. Ludzie pióra uhonorowani medalami „Powstanie w Getcie Warszawskim”. ksiazki.wp.pl, 18 kwietnia 2011. [dostęp 2015-03-01].
  11. Minister kultury uhonorowała twórców Muzeum Historii Żydów Polskich. rp.pl, 16 lutego 2015. [dostęp 2015-03-01].
  12. Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2018-11-29].
  13. Jacek Leociak odebrał Nagrodę im. Kazimierza Wyki - Magiczny Kraków [online], krakow.pl [dostęp 2019-01-19].
  14. Nike 2019. Znamy 20 tytułów nominowanych do najważniejszego wyróżnienia literackiego w Polsce [online], wyborcza.pl, 23 maja 2019 [dostęp 2019-05-24].
  15. Poznaliśmy nominacje do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy [online], instytutksiazki.pl, 27 kwietnia 2022 [dostęp 2022-04-27] (pol.).