Jennifer Capriati
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
29 marca 1976 | ||||||
Wzrost |
174 cm | ||||||
Gra |
praworęczna | ||||||
Status profesjonalny |
1990 | ||||||
Zakończenie kariery |
2004 | ||||||
Trener |
Heinz Gunthardt | ||||||
Gra pojedyncza | |||||||
Wygrane turnieje |
14 | ||||||
Najwyżej w rankingu |
1 (15 października 2001) | ||||||
Australian Open |
W (2001, 2002) | ||||||
Roland Garros |
W (2001) | ||||||
Wimbledon |
SF (1991, 2001) | ||||||
US Open |
SF (1991, 2001, 2003, 2004) | ||||||
Gra podwójna | |||||||
Wygrane turnieje |
1 | ||||||
Najwyżej w rankingu |
28 (2 marca 1992) | ||||||
Australian Open |
3R (2000) | ||||||
Roland Garros |
3R (2000, 2001) | ||||||
Wimbledon |
3R (1991, 2000) | ||||||
US Open |
QF (2001) | ||||||
Dorobek medalowy | |||||||
|
Jennifer Capriati (ur. 29 marca 1976 w Nowym Jorku), tenisistka amerykańska, mistrzyni US Open z 1989 roku w grze pojedynczej dziewcząt, mistrzyni olimpijska 1992, zwyciężczyni trzech turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Trenowana przez ojca Stefano (pochodzenia włoskiego), rozpoczęła karierę w młodym wieku. Jako 13-latka osiągnęła pierwszy finał w tenisie zawodowym (w Hilton Head) i pokonała klasyfikowaną w czołowej dziesiątce na świecie Czeszkę Heleną Sukovą (1990). W ciągu kolejnych miesięcy 1990 została najmłodszą w historii zawodniczką notowaną w najlepszej dziesiątce rankingu światowego (nr 8 na koniec sezonu), a także najmłodszą półfinalistką wielkoszlemową (French Open) oraz najmłodszą rozstawioną zawodniczką na Wimbledonie. Wygrała również pierwszy turniej (Portoryko), pokonując w finale Amerykankę Zinę Garrison.
Odnosiła liczne sukcesy przez kolejne dwa lata. Była m.in. w półfinale Wimbledonu (pokonała w ćwierćfinale Martinę Navrátilovą, dla której była to najszybsza porażka w tym turnieju od 14 lat), trzech ćwierćfinałach wielkoszlemowych w 1992 oraz zdobyła złoto na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie 1992 w grze pojedynczej, po zwycięstwie w finale nad Niemką Steffi Graf w trzech setach.
W 1993 nastąpiło załamanie kariery Capriati. Do słabszych wyników sportowych doszły problemy osobiste – oskarżenie o kradzież i posiadanie marihuany. W styczniu 1994 wypadła z czołowej dziesiątki na świecie, w 1995 w ogóle nie brała udziału w turniejach cyklu zawodowego WTA Tour.
Podjęła próbę powrotu do zawodowego tenisa w 1996. W styczniu 2000 dotarła do półfinału Australian Open (przegrała z Lindsay Davenport), we wrześniu t.r. wygrała turniej w Luksemburgu. W styczniu 2001 zdobyła po raz pierwszy mistrzostwo wielkoszlemowe – Australian Open – po pokonaniu w finale Szwajcarki Martiny Hingis. W czerwcu 2001 wygrała również French Open, pokonując w decydującym meczu Belgijkę Kim Clijsters. 15 października 2001, po dotarciu do półfinałów kolejnych turniejów wielkoszlemowych (Wimbledon i US Open) została liderką rankingu światowego. Ostatni turniej wielkoszlemowy wygrała w styczniu 2002, broniąc z powodzeniem tytułu w Australian Open; w dramatycznym meczu finałowym ponownie okazała się lepsza od Hingis (4:6, 7:6, 6:2), broniąc kilku piłek meczowych.
W kolejnych latach wygrała m.in. turniej w New Haven (2003), utrzymując się nadal w czołowej dziesiątce. W 2004 była w półfinałach French Open i US Open oraz w ćwierćfinale Wimbledonu (z powodu kontuzji nie startowała w Australian Open). Do końca 2004 wygrała 14 turniejów w grze pojedynczej oraz 1 w grze podwójnej (w parze z Monicą Seles triumfowała w Italian Open w Rzymie w 1991).
Wycofała się z Australian Open w 2005 roku i 27 stycznia przeszła operację kontuzjowanego ramienia. Żmudna rehabilitacja wykluczyła ją z kolejnych turniejów i w efekcie nie wystartowała do końca roku. W ostatnim rankingu sezonu, który ukazał się 6 listopada, została sklasyfikowana na miejscu dziesiątym (specjalny ranking dla czołowych zawodników kontuzjowanych). Od tego momentu ani razu nie pojawiła się na światowych kortach. W styczniu 2007 roku Jennifer przyznała, że nie ma nadziei na powrót do zawodowego tenisa. Pierwszy powód to wiek – trzydzieści lat, kolejny – następna operacja.
W 2013 roku oskarżono ją o prześladowanie oraz pobicie swojego byłego chłopaka[1].
Finały wielkoszlemowe w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]Wygrane (3)
[edytuj | edytuj kod]Rok | Turniej | Przeciwniczka w finale | Wynik |
2001 | Australian Open | Martina Hingis | 6:4, 6:3 |
2001 | French Open | Kim Clijsters | 1:6, 6:4, 12:10 |
2002 | Australian Open (2) | Martina Hingis | 4:6, 7:6, 6:2 |
Historia występów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej się nie odbył
Występy w grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | QF | QF | A | A | A | 1R | A | 2R | SF | W | W | 1R | A | 2 / 8 | 28 – 6 | ||||||||||||||||||||
French Open | SF | 4R | QF | QF | A | A | 1R | A | A | 4R | 1R | W | SF | 4R | SF | 1 / 11 | 39 – 10 | ||||||||||||||||||||
Wimbledon | 4R | SF | QF | QF | A | A | A | A | 2R | 2R | 4R | SF | QF | QF | QF | 0 / 11 | 38 – 11 | ||||||||||||||||||||
US Open | 4R | SF | 3R | 1R | A | A | 1R | 1R | 1R | 4R | 4R | SF | QF | SF | SF | 0 / 13 | 35 – 13 | ||||||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | 8 | 6 | 7 | 9 | – | – | 24 | 66 | 101 | 23 | 14 | 2 | 3 | 6 | 10 | 3 / 43 | 140 – 40 |
Występy w grze podwójnej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | 3R | 2R | A | A | A | 0 / 3 | 4 – 3 | ||||||||||||||||||||
French Open | 1R | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 3R | 3R | A | A | A | 0 / 3 | 4 – 3 | ||||||||||||||||||||
Wimbledon | 2R | 3R | A | A | A | A | A | A | A | A | 3R | A | 2R | A | A | 0 / 4 | 6 – 4 | ||||||||||||||||||||
US Open | 1R | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 2R | QF | A | A | A | 0 / 5 | 4 – 5 | ||||||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | 122 | 33 | 156 | 263 | – | – | – | – | 854 | 199 | 58 | 68 | 166 | – | – | 0 / 15 | 18 – 15 |
Występy w grze mieszanej
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||
Wimbledon | A | A | QF | A | A | A | A | A | A | A | 2R | 1R | A | A | 2R | 0 / 4 | 5 – 4 | ||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||
0 / 7 | 6 – 7 |
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 |
|
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V |
Gra pojedyncza 31 (14–17)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 11 marca 1990 | Boca Raton | Twarda | Gabriela Sabatini | 4:6, 5:7 |
Finalistka | 2. | 8 kwietnia 1990 | Hilton Head | Ceglana | Martina Navrátilová | 2:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 28 października 1990 | Dorado | Twarda | Zina Garrison | 5:7, 6:4, 6:2 |
Zwyciężczyni | 2. | 4 sierpnia 1991 | San Diego | Twarda | Monica Seles | 4:6, 6:1, 7:6(2) |
Zwyciężczyni | 3. | 11 sierpnia 1991 | Toronto | Twarda | Katerina Maleewa | 6:2, 6:3 |
Finalistka | 3. | 17 listopada 1991 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Monica Seles | 5:7, 1:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 2 sierpnia 1992 | Barcelona | Ceglana | Steffi Graf | 3:6, 6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 5. | 30 sierpnia 1992 | San Diego | Dywanowa | Conchita Martínez | 6:3, 6:2 |
Finalistka | 4. | 22 sierpnia 1993 | Toronto | Twarda | Steffi Graf | 1:6, 6:0, 3:6 |
Finalistka | 5. | 3 listopada 1993 | Chicago | Dywanowa (hala) | Jana Novotná | 4:6, 6:3, 1:6 |
Finalistka | 6. | 12 stycznia 1997 | Sydney | Twarda | Martina Hingis | 1:6, 7:5, 1:6 |
Zwyciężczyni | 7. | 22 maja 1999 | Strasburg | Ceglana | Jelena Lichowcewa | 6:1, 6:3 |
Zwyciężczyni | 8. | 7 listopada 1999 | Québec | Dywanowa (hala) | Chanda Rubin | 4:6, 6:1, 6:2 |
Zwyciężczyni | 9. | 1 października 2000 | Luksemburg | Dywanowa (hala) | Magdalena Maleewa | 4:6, 6:1, 6:4 |
Finalistka | 7. | 5 listopada 2000 | Québec | Dywanowa (hala) | Chanda Rubin | 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 10. | 28 stycznia 2001 | Australian Open | Twarda | Martina Hingis | 6:4, 6:3 |
Finalistka | 8. | 25 lutego 2001 | Oklahoma City | Twarda (hala) | Monica Seles | 3:6, 7:5, 2:6 |
Finalistka | 9. | 31 marca 2001 | Miami | Twarda | Venus Williams | 6:4, 1:6, 6:7(4) |
Zwyciężczyni | 11. | 22 kwietnia 2001 | Charleston | Ceglana | Martina Hingis | 6:0, 4:6, 6:4 |
Finalistka | 10. | 13 maja 2001 | Berlin | Ceglana | Amélie Mauresmo | 4:6, 6:2, 3:6 |
Zwyciężczyni | 12. | 9 czerwca 2001 | French Open | Ceglana | Kim Clijsters | 1:6, 6:4, 12:10 |
Finalistka | 11. | 19 sierpnia 2001 | Toronto | Twarda | Serena Williams | 1:6, 7:6(7), 3:6 |
Zwyciężczyni | 13. | 27 stycznia 2002 | Australian Open | Twarda | Martina Hingis | 4:6, 7:6(7), 6:2 |
Finalistka | 12. | 3 marca 2002 | Scottsdale | Twarda | Serena Williams | 2:6, 6:4, 4:6 |
Finalistka | 13. | 1 kwietnia 2002 | Miami | Twarda | Serena Williams | 5:7, 6:7(4) |
Finalistka | 14. | 18 sierpnia 2002 | Montreal | Twarda | Amélie Mauresmo | 4:6, 1:6 |
Finalistka | 15. | 29 marca 2003 | Miami | Twarda | Serena Williams | 6:4, 4:6, 1:6 |
Finalistka | 16. | 27 lipca 2003 | Stanford | Twarda | Kim Clijsters | 6:4, 4:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 14. | 22 sierpnia 2003 | New Haven | Twarda | Lindsay Davenport | 6:2, 4:0 krecz |
Finalistka | 17. | 16 maja 2004 | Rzym | Ceglana | Amélie Mauresmo | 6:3, 3:6, 6:7(6) |
Gra podwójna 2 (1–1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 12 maja 1991 | Rzym | Ceglana | Monica Seles | Nicole Bradtke Elna Reinach |
7:5, 6:2 |
Finalistka | 1. | 16 czerwca 2003 | Eastbourne | Trawiasta | Magüi Serna | Lindsay Davenport Lisa Raymond |
3:6, 2:6 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
[edytuj | edytuj kod]W grze pojedynczej
[edytuj | edytuj kod]Rok | Rezultat | Rywalka | Wynik |
1990 | I runda | Steffi Graf | 3:6, 7:5, 3:6 |
1991 | Ćwierćfinał | Gabriela Sabatini | 1:6, 4:6 |
1992 | I runda | Gabriela Sabatini | 1:6, 6:3, 4:6 |
2000 | I runda | Anna Kurnikowa | 4:6, 4:6 |
2001 | Ćwierćfinał | Sandrine Testud | 3:6, 6:4, 3:6 |
2002 | Półfinał | Serena Williams | 6:2, 4:6, 4:6 |
2003 | Półfinał | Kim Clijsters | 6:4, 3:6, 0:6 |
Występy w turnieju WTA Doubles Championships
[edytuj | edytuj kod]Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
1992 | Półfinał | Gigi Fernández | Łarysa Neiland Jana Novotná |
2:6, 5:7 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza
[edytuj | edytuj kod]Runda | Przeciwniczka | Wynik | |
---|---|---|---|
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992, reprezentując państwo Stany Zjednoczone [3] | |||
I runda | Południowa Afryka: Elna Reinach [WC] | 6:1, 6:0 | |
II runda | Argentyna: Patricia Tarabini | 6:4, 6:1 | |
III runda | Indonezja: Yayuk Basuki | 6:3, 6:4 | |
Ćwierćfinał | Niemcy: Anke Huber [7] | 6:3, 7:6(1) | |
Półfinał | Hiszpania: Arantxa Sánchez Vicario [2] | 6:3, 3:6, 6:1 | |
O złoty medal | Niemcy: Steffi Graf [1] | 3:6, 6:3, 6:4 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
[edytuj | edytuj kod]Gra pojedyncza (2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 1989 | French Open | Ceglana | Eva Švíglerová | 6:4, 6:0 |
Zwyciężczyni | 1989 | US Open | Twarda | Rachel McQuillan | 6:2, 6:3 |
Gra podwójna (2)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Zwyciężczyni | 1989 | Wimbledon | Trawiasta | Meredith McGrath | Andrea Strnadová Eva Sviglerova |
6:4, 6:2 |
Zwyciężczyni | 1989 | US Open | Twarda | Meredith McGrath | Jo-Anne Faull Rachel McQuillan |
6:0, 6:3 |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Eurosport: W grudniu proces byłej "jedynki" Jennifer Capriati. eurosport.onet.pl, 2013-08-17. [dostęp 2013-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-20)]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2018-05-02] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-05-02] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2018-05-02] (ang.).
- Amerykańskie tenisistki
- Liderki rankingu singlowego WTA
- Triumfatorki Australian Open
- Triumfatorki French Open
- Triumfatorki wielkoszlemowych turniejów juniorskich
- Medaliści letnich igrzysk olimpijskich w tenisie
- Zdobywczynie Pucharu Federacji
- Urodzeni w 1976
- Członkowie Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1992
- Amerykańscy medaliści olimpijscy
- Ludzie urodzeni w Nowym Jorku