Przejdź do zawartości

Kyle Edmund

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kyle Edmund
Ilustracja
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1995
Johannesburg

Wzrost

188 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2012

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Colin Beecher

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

14 (8 października 2018)

Australian Open

SF (2018)

Roland Garros

3R (2017, 2018)

Wimbledon

3R (2018)

US Open

4R (2016)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

143 (7 października 2019)

Wimbledon

1R (2013–2017)

Strona internetowa

Kyle Edmund (ur. 8 stycznia 1995 w Johannesburgu) – brytyjski tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016).

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Edmund zadebiutował w zawodach rangi ATP World Tour w 2013 roku, gdy odpadł w pierwszej rundzie w Londynie (Queen’s). Pierwszy seniorski mecz wygrał w Eastbourne, gdzie pokonał w pierwszej rundzie Kenny’ego de Scheppera.

W profesjonalnych zawodach wielkoszlemowych wystąpił po raz pierwszy na Wimbledonie 2012, kiedy osiągnął drugą rundę kwalifikacji singla. Rok później otrzymał dzikie karty do udziału w rywalizacjach gry pojedynczej, podwójnej i mieszanej, ale wszystkie pojedynki przegrał i nie zdołał awansować do kolejnej fazy.

W rozgrywkach Pucharu Davisa zadebiutował w sezonie 2015. W pierwszym pojedynku singlowym finałowego spotkania uległ sklasyfikowanemu wówczas na 16. miejscu w rankingu ATP Belgowi Davidowi Goffinowi 6:3, 6:1, 2:6, 1:6, 0:6.

W sezonie 2016 zagrał w turnieju singlowym igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro osiągając drugą rundę po wcześniejszym wyeliminowaniu Jordana Thompsona[1]. Brytyjczyk w kolejnym meczu uległ Taro Danielowi z Japonii.

W rankingu gry pojedynczej Edmund najwyżej był na 14. miejscu (8 października 2018), a w klasyfikacji gry podwójnej na 143. pozycji (7 października 2019).

Na początku sezonu doszedł do półfinału Australian Open, pokonując po drodze rozstawionego z nr 3. Grigora Dimitrowa[2]. Mecz o udział w finale przegrał z Marinem Čiliciem.

W kwietniu 2018 awansował do pierwszego w karierze finału w cyklu ATP World Tour, na ziemnych kortach w Marrakeszu ponosząc porażkę z Pablem Andújarem[3]. W kolejnym miesiącu doszedł do ćwierćfinału turnieju rangi ATP World Tour Masters 1000 w Madrycie, eliminując m.in. Novaka Đokovicia i Davida Goffina.

W październiku Edmund awansował do półfinału w Pekinie. W tym samym miesiącu po raz pierwszy triumfował w cyklu ATP World Tour, podczas halowej imprezy w Antwerpii pokonując w finale w trzech setach Gaëla Monfilsa[4].

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (2–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 15 kwietnia 2018 Marrakesz Ceglana Hiszpania Pablo Andújar 2:6, 2:6
Zwycięzca 1. 21 października 2018 Antwerpia Twarda (hala) Francja Gaël Monfils 3:6, 7:6(2), 7:6(4)
Zwycięzca 2. 16 lutego 2020 Nowy Jork Twarda (hala) Włochy Andreas Seppi 7:5, 6:1

Gra podwójna (1–0)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 6 maja 2018 Estoril Ceglana Wielka Brytania Cameron Norrie Holandia Wesley Koolhof
Nowa Zelandia Artem Sitak
6:4, 6:2

Kariera juniorska

[edytuj | edytuj kod]

Edmund wygrał swój pierwszy juniorski turniej wielkoszlemowy podczas US Open 2012. Razem z Frederico Ferreirą Silvą pokonali z wynikiem 5:7, 6:4, 10–7 debel Nick KyrgiosJordan Thompson. Kolejny tytuł wielkoszlemowy osiągnął podczas French Open 2013. Wspólnie z Silvą zwyciężyli 6:3, 6:3 parę Cristian GarínNicolás Jarry.

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie w singlu

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2010 2011 2012 2013
Australian Open A 1R QF A
French Open A 1R QF QF
Wimbledon 1R 2R 1R SF
US Open A SF 3R A

Historia występów w juniorskim Wielkim Szlemie w deblu

[edytuj | edytuj kod]
Turniej 2010 2011 2012 2013
Australian Open A 2R 1R A
French Open A 2R 2R W
Wimbledon 2R 2R 1R SF
US Open A 1R W A

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (2–0)
[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 8 września 2012 US Open, Nowy Jork Twarda Portugalia Frederico Ferreira Silva Australia Nick Kyrgios
Australia Jordan Thompson
5:7, 6:4, 10–7
Zwycięzca 2. 8 czerwca 2013 French Open, Paryż Ceglana Portugalia Frederico Ferreira Silva Chile Cristian Garín
Chile Nicolás Jarry
6:3, 6:3

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kyle Edmund Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-04-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-16] (ang.).
  2. Joy for Britain as Edmund beats Dimitrov at Aus Open, „ABC News”, 23 stycznia 2018 [dostęp 2018-04-16] (ang.).
  3. ATP Marrakech: Pablo Andujar tops Kyle Edmund for an impressive comeback, „Tennis World USA” [dostęp 2018-04-16] (ang.).
  4. Edmund wins first ATP title at European Open, „ESPN.com” [dostęp 2018-10-21] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]