Nadtlenek acetonu
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C6H12O4 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
148,16 g/mol | ||||||||||||
Wygląd |
biały krystaliczny proszek | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||
PubChem | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C9H18O6 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
222,24 g/mol | ||||||||||||
Wygląd |
biały krystaliczny proszek | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
| |||||||||
| |||||||||
Ogólne informacje | |||||||||
Wzór sumaryczny |
C12H24O8 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
296,15 g/mol | ||||||||
Wygląd |
biały krystaliczny proszek | ||||||||
Identyfikacja | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Nadtlenek acetonu (peroksyaceton) – organiczny związek chemiczny, występujący głównie jako trimer nadtlenku acetonu, inicjujący, skrajnie niebezpieczny w użyciu i przygotowaniu materiał wybuchowy.
Związek ten został po raz pierwszy otrzymany w 1895 roku przez Richarda Wolffensteina[3].
Właściwości wybuchowe
[edytuj | edytuj kod]Nadtlenek acetonu występuje w kilku formach, z których względnie trwała jest cykliczna forma trimeryczna (TCAP). Związek ten występuje też w cyklicznej i otwartej formie dimerycznej i jako wolny monomer, jednak są one bardzo niestabilne termodynamicznie i samorzutnie przechodzą w formę trimeryczną lub ulegają niekontrolowanemu, wybuchowemu rozkładowi jeszcze w czasie syntezy. Istnieje również forma tetrameryczna, trwalsza od trimerycznej, która jest otrzymywana inną metodą.
- Właściwości wybuchowe trimeru[4]:
- Wrażliwość na uderzenie: 0,3 J
- Wrażliwość na tarcie: 0,1 N
- Próba Trauzla: 250 cm³/10 g
- Prędkość detonacji: 5290 m/s (przy gęstości 1,2 g/cm³ i średnicy ładunku 6,3 mm)[5].
Otrzymywanie
[edytuj | edytuj kod]Cykliczny trimer (TCAP) można otrzymać przez reakcję acetonu z nadtlenkiem wodoru w środowisku kwaśnym. Syntezę wykonuje się przy zachowaniu bardzo ścisłych rygorów bezpieczeństwa, choć nawet w tych warunkach czasami zdarzają się wypadki. TCAP wybucha gwałtownie pod wpływem lekkiego nawet ogrzania lub potarcia. W trakcie przechowywania łatwo sublimuje do górnej części naczynia i samo otwarcie takiego naczynia może spowodować silną eksplozję. Produkcja TCAP jest zawsze obarczona wysokim ryzykiem.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Acetone peroxides, [w:] Basil T. Federoff i inni, Encyclopedia of Explosives and Related Items, t. 1, Springfield, Virginia: National Technical Information Service, 1960, A41-A45 [dostęp 2019-07-23] (ang.).
- ↑ a b Heng Jiang i inni, Tin Chloride Catalysed Oxidation of Acetone with Hydrogen Peroxide to Tetrameric Acetone Peroxide, „Journal of Chemical Research” (4), 1999, s. 288–289, DOI: 10.1039/a809955c (ang.).
- ↑ Richard Wolffenstein , Ueber die Einwirkung von Wasserstoffsuperoxyd auf Aceton und Mesityloxyd, „Chemische Berichte”, 28 (2), 1895, s. 2265-2269, DOI: 10.1002/cber.189502802208 (niem.).
- ↑ Rudolf Meyer, Josef Köhler, Axel Homburg: Explosives. Wyd. 6. Weinheim: Wiley-VCH, 2007, s. 343. ISBN 978-3-527-31656-4.
- ↑ Encyclopedia of Explosives and Related Items. Dover: Picatinny Arsenal, 1999, s. A44. OCLC 42241925.