Przejdź do zawartości

O jeden most za daleko[edytuj]

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
O jeden most za daleko
A Bridge Too Far
Ilustracja
Scena z filmu
Gatunek

dramat, historyczny, wojenny

Data premiery

15 czerwca 1977
listopad 1978[1] (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone
Wielka Brytania

Język

angielski, niemiecki, niderlandzki, polski

Czas trwania

176 minut

Reżyseria

Richard Attenborough

Scenariusz

William Goldman
na podstawie powieści Corneliusa Ryana

Główne role

Sean Connery
Gene Hackman
Robert Redford
Anthony Hopkins

Muzyka

John Addison

Zdjęcia

Geoffrey Unsworth

Scenografia

Roy Stannard
Stuart Craig
Alan Tomkins
Terence Marsh

Kostiumy

Anthony Mendelson

Montaż

Antony Gibbs

Produkcja

Richard Levine
Joseph E. Levine

Wytwórnia

Joseph E. Levine Productions

Dystrybucja

United Artists

Budżet

26 000 000 USD

Przychody brutto

50 700 000 USD

O jeden most za daleko (ang. A Bridge Too Far) – dramat wojenny w reżyserii Richarda Attenborough nakręcony na podstawie powieści Corneliusa Ryana o tym samym tytule.

Film przedstawia przygotowania, przebieg i zakończenie operacji wojsk amerykańskich, brytyjskich i polskich pod kryptonimem „Market Garden”. Tytuł pochodzi od słów generała Browninga: Myślę, że może planujemy o jeden most za daleko[a]. Konsultantami wojskowymi przy produkcji filmu byli najważniejsi uczestnicy wydarzeń – generałowie Horrocks, Urquhart, Gavin i Frost oraz brygadier Vandeleur. Ważną rolę odegrało holenderskie miasto Deventer: tamtejszy most udawał most w Arnhem, a rynek – rynek w Eindhoven. Dla potrzeb filmu postawiono wiele budynków, które imitowały zabudowania niszczone w trakcie walk. Również strefy zrzutu były zaaranżowane – wiele „szybowców” było w rzeczywistości drewnianymi ścianami[2].

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Żołnierze alianccy

[edytuj | edytuj kod]

Żołnierze niemieccy

[edytuj | edytuj kod]

Cywile holenderscy

[edytuj | edytuj kod]

Informacje dodatkowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Sean Connery zagrał rolę generała Urquharta ze względu na fizyczne podobieństwo.
  • John Addison, twórca muzyki do filmu, służył podczas II wojny światowej w XXX Korpusie.
  • Tylko cztery czołgi M4 Sherman są w filmie prawdziwe, reszta widzianych na ekranie pojazdów pancernych to plastikowe modele na podwoziu Volkswagena Garbusa.
  • Przedstawiciele każdej nacji w filmie posługują się własnym językiem, dialogi niemieckie są w języku niemieckim, holenderskie w języku niderlandzkim, polskie – po polsku.

Nagrody i nominacje

[edytuj | edytuj kod]

Nagroda BAFTA 1977

  1. ang. „I think we may be going a bridge too far”.
  2. Postać wzorowana na pułkowniku Robercie Sinku, z amerykańskiej 82 Dywizji Powietrznodesantowej
  3. Nazwisko fikcyjne. Heinz Harmel prosił o niewymienianie jego nazwiska.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W kinach. „Film”. 48, s. 23, 1978-11-26. Warszawa: RSW Prasa-Książka-Ruch. [dostęp 2021-09-19]. 
  2. „Reporter Wojenny”, tom 6, ISBN 83-7298-400-X.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Dostępne języki
Wczytywanie...