Akgul Amanmuradova
| |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1984 | ||||||||||||||||||
| Wzrost |
190 cm | ||||||||||||||||||
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | ||||||||||||||||||
| Status profesjonalny |
2000 | ||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery |
aktywna | ||||||||||||||||||
| Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 WTA, 10 ITF | ||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
50 (26 maja 2008) | ||||||||||||||||||
| Australian Open |
2R (2006, 2009, 2013) | ||||||||||||||||||
| Roland Garros |
3R (2010) | ||||||||||||||||||
| Wimbledon |
1R (2008–2012) | ||||||||||||||||||
| US Open |
3R (2011) | ||||||||||||||||||
| Gra podwójna | |||||||||||||||||||
| Wygrane turnieje |
2 WTA, 16 ITF | ||||||||||||||||||
| Najwyżej w rankingu |
36 (18 stycznia 2010) | ||||||||||||||||||
| Australian Open |
2R (2009) | ||||||||||||||||||
| Roland Garros |
2R (2012) | ||||||||||||||||||
| Wimbledon |
3R (2008, 2010) | ||||||||||||||||||
| US Open |
2R (2011) | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||||||
Akgul Chariyevna Amanmuradova (ur. 23 czerwca 1984 w Taszkencie) – uzbecka tenisistka.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Swój debiut w turnieju wielkoszlemowym odnotowała w 2006 roku w Australian Open, wygrywając w pierwszej rundzie z Dally Randriantefy. W kolejnym meczu spotkała się z Danielą Hantuchovą, przegrywając 4:6, 1:6.
Najlepszym osiągnięciem Amanmuradovej w rozgrywkach Wielkiego Szlema jest trzecia runda gry pojedynczej podczas French Open z 2010 roku, kiedy uległa kwalifikantce Chanelle Scheepers w dwóch setach po 6:3 w każdym. W grze podwójnej osiągała trzecie rundy Wimbledonu w roku 2008 i 2010, natomiast w pozostałych turniejach wielkoszlemowych awansowała co najmniej do drugiej rundy.
Sklasyfikowana najwyżej na 50. miejscu w rankingu światowym, w maju 2008 roku. W rankingu gry podwójnej najwyżej została sklasyfikowana w styczniu 2010 – na 36. pozycji. Na swoim koncie ma dziesięć zwycięstw singlowych i szesnaście deblowych w zawodach ITF.
Od 2001 roku reprezentuje Uzbekistan w rozgrywkach Pucharu Federacji. Łącznie rozegrała ponad osiemdziesiąt spotkań singlowych i deblowych.
W 2005 roku osiągnęła swój pierwszy finał zawodów cyklu WTA Tour. W Taszkencie przegrała z Michaëllą Krajicek wynikiem 0:6, 6:4, 3:6.
Cztery lata później ponownie awansowała do finału tego turnieju. Tym razem nie sprostała Szachar Pe’er, ulegając 3:6, 4:6. Także w 2009 roku osiągnęła finał zawodów deblowych w Eastbourne. Razem z Ai Sugiyamą pokonały w nim wynikiem 6:4, 6:3 Samanthę Stosur i Rennae Stubbs.
W 2011 roku wspólnie z Chuang Chia-jung zwyciężyły w turnieju w Strasburgu. Wygrały z parą Natalie Grandin–Vladimíra Uhlířová 6:4, 5:7, 10–2.
W sezonie 2012 z towarzyszącą jej Vanią King awansowały do finału w Seulu. Tym razem uległy Raquel Kops-Jones i Abigail Spears 6:2, 2:6, 8–10.
Na początku lutego 2013 roku razem z Aleksandrą Panową grały w Pattai. W meczu mistrzowskim przegrały z Kimiko Date-Krumm oraz Casey Dellacqua wynikiem 3:6, 2:6.
Finały turniejów WTA
[edytuj | edytuj kod]| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 |
|
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra pojedyncza 2 (0-2)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 9 października 2005 | Taszkent | Twarda |  Michaëlla Krajicek
|
0:6, 6:4, 3:6 |
| Finalistka | 2. | 27 września 2009 | Taszkent | Twarda |  Szachar Pe’er
|
3:6, 4:6 |
Gra podwójna 4 (2-2)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 20 czerwca 2009 | Eastbourne | Trawiasta |  Ai Sugiyama
|
 Samantha Stosur Rennae Stubbs
|
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 21 maja 2011 | Strasburg | Ceglana |  Chuang Chia-jung
|
 Natalie Grandin Vladimíra Uhlířová
|
6:4, 5:7, 10–2 |
| Finalistka | 1. | 23 września 2012 | Seul | Twarda |  Vania King
|
Raquel Kops-Jones Abigail Spears
|
6:2, 2:6, 8–10 |
| Finalistka | 2. | 3 lutego 2013 | Pattaya | Twarda |  Aleksandra Panowa
|
Kimiko Date-Krumm Casey Dellacqua
|
3:6, 2:6 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-12-26] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-12-26] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-12-26] (ang.).