Przejdź do zawartości

Paweł Pitera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paweł Pitera
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1952
Warszawa

Zawód

reżyser
scenarzysta

Współmałżonek

Julia Pitera

Lata aktywności

od 1973 roku

Paweł Pitera (ur. 15 lutego 1952 w Warszawie) – polski reżyser filmów fabularnych i dokumentalnych, scenarzysta i tłumacz.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wydziału Filologii Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (dyplom 1976) oraz Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi (dyplom 1980)[1].

Wielokrotnie pracował w teatrze, reżyserując głównie komedie i farsy, na deskach takich scen jak Teatr Wybrzeże w Gdańsku (1987-1989), Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie (2002-2003), Teatr Muzyczny w Poznaniu (2003, 2007), Teatr Polski w Poznaniu (1999), Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (2003, 2005), Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie (2004), Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi (2011), Teatr Zagłębia w Sosnowcu (2009) i Teatr Bagatela im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego w Krakowie (2007, 2011–2013)[2].

Reżyser filmów dokumentalnych, seriali telewizyjnych i pełnometrażowych filmów telewizyjnych spośród których najbardziej znanymi są Szkatułka z Hongkongu (1983), Na kłopoty... Bednarski (1986), Powrót do Polski (1988) oraz Świadectwo (2008). Reżyserował również programy telewizyjne, publicystyczne, muzyczne i edukacyjne.

Był stypendystą National Forum Foundation, założonej przez Ronalda Reagana.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Syn krytyka filmowego Zbigniewa Pitery[3] (1918-2014) i Ireny z domu Pałygiewicz (1925-2020)[4].

Mąż polityk Julii Pitery[5][6]. Małżeństwo ma syna Jakuba.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne

[edytuj | edytuj kod]

Filmy dokumentalne

[edytuj | edytuj kod]
  • 2017 – Habit i zbroja Reżyser, Scenarzysta,
  • 2008 – Zapomniane powstanie Konsultant,
  • 2008 – Świadectwo Reżyser, Scenarzysta,
  • 2006 – Tajemnice Watykanu Reżyser, Scenarzysta,
  • 2003 – Nie lękajcie się Realizator, Scenarzysta,
  • 2000 – Watykan Jana Pawła II Realizator, Scenarzysta,
  • 1999 – Papież Jan Paweł II i jego przyjaciel Realizator, Scenarzysta,
  • 1999 – Historia ubezpieczeń Reżyser, Scenarzysta,
  • 1997 – Ach, te okienka Reżyser,
  • 1996–1998 – Maciek, rower i ekonomia Reżyser, Scenarzysta,
  • 1993–1994 – Komputerowa szkoła Marka Peryta Reżyser,
  • 1980 – Statek Reżyser,
  • 1979 – To także Berlin West, Realizator

Etiudy szkolne PWSFTviT

[edytuj | edytuj kod]
  • 1979 - Postiv Reżyser,
  • 1979 - Niedziela Współpraca reżyserska,
  • 1979 - Ceremonał Reżyser,
  • 1978 - Spotkałem kiedyś szczęśliwych Tatarów... Reżyser,
  • 1978 - Kocham Johny'ego Travoltę Scenarzysta, Dźwięk,
  • 1977 - Lustro Reżyser,
  • 1977 - Jestem zwykłym pracownikiem Reżyseria,

Nagrody filmowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 1984 - Sny i marzenia - Avellino (Międzynarodowy Festiwal Filmu Neorealistycznego), II Nagroda,
  • 2004 - Nie lękajcie się - Niepokalanów (Międzynarodowy Festiwal Filmów Katolickich) I Nagroda w kategorii filmu dokumentalnego,
  • 2008 - Świadectwo - Nagroda Stowarzyszenia „Kina Polskie” Platynowy Bilet,

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grupa Wirtualna Polska, „Gazeta Polska”: mąż Pitery współpracował z SB, „wiadomosci.wp.pl”, 1 lipca 2008 [dostęp 2016-12-22] (pol.).
  2. Paweł Pitera, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2016-12-22].
  3. Paweł Pitera [online], Stowarzyszenie Filmowców Polskich [dostęp 2024-11-26] (pol.).
  4. Irena Pitera, Warszawa, 28.07.2020 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl, 28 lipca 2020 [dostęp 2024-11-26].
  5. Mąż Pitery pozwał "Gazetę Polską" [online], Wprost, 17 kwietnia 2009 [dostęp 2024-11-26].
  6. Zbyszek Kaczmarek, To już koniec! Sąd Najwyższy oddalił kasację Pitery - chodziło o akta IPN i TW ps. Piotr [online], Niezalezna.pl, 24 maja 2017 [dostęp 2024-11-26].