Przejdź do zawartości

Przedstawiciele dyplomatyczni Polski w ZSRR

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lista posłów i ambasadorów Polski w ZSRR obejmuje szefów misji dyplomatycznych w okresie 1924–1991, tj. od momentu nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich a Polską (po uznaniu jego utworzenia notą rządu polskiego z 13 grudnia 1923[1]) do rozpadu ZSRR i jego formalnego rozwiązania układem białowieskim 8 grudnia 1991.

Przedstawiciele dyplomatyczni II Rzeczypospolitej w ZSRR

[edytuj | edytuj kod]

W chwili swej agresji na Polskę 17 września 1939 ZSRR uznał jednostronnie ustanie stosunków dyplomatycznych z Polską, stwierdzając w nocie do ambasadora RP w Moskwie Wacława Grzybowskiego (nieprzyjętej przez dyplomatę) zaprzestanie istnienia państwa polskiego i w konsekwencji nieważność wszystkich umów zawartych pomiędzy ZSRR a Polską, lub umów międzynarodowych z udziałem Polski i ZSRR jako sygnatariuszy. Po próbie zakwestionowania przez władze ZSRR immunitetu dyplomatycznego ambasador Wacław Grzybowski i polski personel dyplomatyczny opuścili terytorium ZSRR po interwencji dziekana korpusu, ambasadora III RzeszyFriedricha von Schulenburga. 30 lipca 1941 na skutek układu Sikorski-Majski stosunki dyplomatyczne wznowiono wstępnie na szczeblu chargé d’affaires, zaś od września 1941 – po nominacji Stanisława Kota na ambasadora Rządu RP w Moskwie, później Kujbyszewie – na poziomie ambasadorów. ZSRR wycofał się z umów zawartych z III Rzeszą 28 września 1939, stwierdzających zaprzestanie istnienia państwa polskiego i ustalających granicę pomiędzy ZSRR a III Rzeszą na terytorium Polski.

Dnia 26 kwietnia 1943 – po ujawnieniu przez III Rzeszę grobów ofiar zbrodni katyńskiej – ZSRR, wobec apelu Rządu RP do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża w Genewie o zbadanie sprawy, jednostronnie zerwał stosunki dyplomatyczne z Polską.

Ambasadorowie Polski Ludowej w ZSRR

[edytuj | edytuj kod]

Dnia 1 sierpnia 1944 ZSRR ustanowił stosunki dyplomatyczne z Polskim Komitetem Wyzwolenia Narodowego. Przedstawicielem ZSRR przy PKWN został Nikołaj Bułganin. Pełne stosunki dyplomatyczne na poziomie ambasad pomiędzy ZSRR a Rządem Tymczasowym Rzeczypospolitej Polskiej zostały nawiązane 5 stycznia 1945.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W latach 1921–1923, po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych ryskiego traktatu pokojowego (30 kwietnia 1921) Polska utrzymywała stosunki dyplomatyczne z RFSRR i USRR na szczeblu chargé d’affaires (Polska) i polpredów (RFSRR i USRR).
  2. |Biuletyn Informacji Publicznej IPN
  3. |Biuletyn Informacji Publicznej IPN

Bibliografia, literatura

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]