Qiu Jin
| |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Qiu Jin (ur. 8 listopada 1875, zm. 15 lipca 1907) – chińska działaczka na rzecz praw kobiet, aktywistka antymandżurska, poetka i nauczycielka.
Pochodziła z arystokratycznej rodziny mieszkającej w Shaoxing[1]. W 1896 roku została wydana za mąż za Wang Tingjuna, z którym miała syna (ur. 1897) i córkę (ur. 1901). W związku z awansem Wanga w 1903 roku przeprowadzili się do Pekinu. Jej relacje z mężem nie układały się zbyt dobrze, wskutek czego w 1904 roku porzuciła rodzinę i wyjechała na dwuletnie studia do Japonii[2]. Tam związała się z ruchem rewolucyjnym kierowanym przez Sun Jat-sena[3]. Po powrocie do kraju pracowała w jednej ze szkół w Zhejiangu. Placówka, założona przez rewolucjonistów, pod przykrywką akademii sportowej zajmowała się de facto szkoleniem przyszłych oddziałów powstańczych[4].
Tworzyła wiersze o zróżnicowanym charakterze, od subtelnych utworów wykorzystujących tradycyjne motywy po proste, zagrzewające do walki i działania[5]. Redagowała Dziennik Kobiet Chińskich (中國女報, Zhongguo Nübao), pierwsze chińskie pismo o feministycznym charakterze[6]. Występowała przeciwko krępowaniu stóp i aranżowanym małżeństwom, nosiła męskie ubrania[7].
6 lipca 1907 roku jej kuzyn Xu Xilin dokonał zamachu na gubernatora prowincji Anhui. W kilka dni później Qiu została aresztowana, oskarżona o udział w przygotowaniach do antyrządowego powstania i ścięta publicznie w centrum Shaoxing[8]. Po śmierci stała się jednym z symboli ruchu republikańskiego. Pochowana jest nad Jeziorem Zachodnim w Hangzhou[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Yan Haiping: Chinese Women Writers and the Feminist Imagination, 1905-1948. New York: Routledge, 2006, s. 33. ISBN 0-415-23288-0.
- ↑ Lily Xiao Hong Lee, A. D. Stefanowska: Biographical Dictionary of Chinese Women. T. 1. Armonk, New York: M. E. Sharpe, 1998, s. 175. ISBN 0-7656-0043-9.
- ↑ Louise P. Edwards: Gender, Politics, and Democracy: Women's Suffrage in China. Stanford, California: Stanford University Press, 2008, s. 61. ISBN 978-0-8047-5688-4.
- ↑ Fan Hong: Footbinding, Feminism, and Freedom: The Liberation of Women's Bodies in Modern China. London: Frank Cass, 1997, s. 93. ISBN 0-7146-4633-4.
- ↑ Historia nowożytna Chin. Warszawa: Wyd. "Książka i Wiedza", 1979, s. 684.
- ↑ Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004, s. 49. ISBN 83-88542-68-0.
- ↑ Erika A. Kuhlman: A to Z of Women in World History. New York: Infobase Publishing, 2002, s. 51. ISBN 0-8160-4334-5.
- ↑ J.A. Mangan, Fan Hong: Freeing the Female Body: Inspirational Icons. London: Routledge, 2001, s. 44-45. ISBN 0-7146-8129-6.
- ↑ Kang-i Sun Chang, Haun Saussy: Women Writers of Traditional China: An Anthology of Poetry and Criticism. Stanford, California: Stanford University Press, 1999, s. 658. ISBN 978-0-8047-3231-4.