Riketsje

Riketsje
	; Rickettsia rickettsii
	Systematyka
Domena	bakterie
Typ	proteobakterie
Klasa	alfaproteobakterie
Rząd	Rickettsiales
Rodzina	Rickettsiaceae
Rodzaj	riketsje
	Nazwa systematyczna
	Rickettsia ; da Rocha-Lima, 1916
	Hasło w Wikisłowniku

Riketsje (Rickettsia) – rodzaj Gram-ujemnych bakterii o kształcie pałeczkowatym z rzędu Rickettsiales.

Nazwa pochodzi od nazwiska Howarda Taylora Rickettsa^[1].

Są to pasożyty wewnętrzne, zwykle obligatoryjnie wewnątrzkomórkowe^[1], występujące u człowieka i ssaków, owadów (np. pcheł, wszy), niekiedy innych stawonogów (kleszczy), przenoszone przez owady na ludzi i inne ssaki i wywołujące w ich organizmach „riketsjozy”. Niekiedy mogą wchodzić w symbiozę ze stawonogami^[1].

Najgroźniejszą riketsjozą jest tyfus plamisty (dur plamisty). Inne riketsjozy to: gorączka Q, gorączka plamista.

Riketsje na odzieży zachowują zdolność zakażania przez okres 2-3 tygodni. Rezerwuarem drobnoustrojów są zakażone pchły pasożytujące na szczurach i myszach. Riketsje są wydalane przez wszy wraz z kałem oraz ich wymiocinami. Do ustroju mogą dostać się przez drapanie skóry. Zmiany patologiczne riketsjoz dotyczą naczyń krwionośnych, układu nerwowego, gruczołów dokrewnych i serca.

Hoduje się je w zwierzętach laboratoryjnych (Rudolf Weigl używał wszy^[2]), zapłodnionych jajach kurzych^[1]. Są zbliżone wielkością do wirusów ospy^[1]. Zawierają DNA i RNA w stosunku 1:3,5^[1]. Otoczone są wrażliwą na lizozym, cienką ścianą komórkową zawierającą kwas muraminowy^[1].

Riketsje są blisko spokrewnione z organizmem, który dał początek mitochondriom^[3].

Gatunki

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Hans Günter Schlegel: Mikrobiologia ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 158. ISBN 83-01-13999-4.
↑ K. Węgier-Maksymowicz: Henryk Mosing (1910-1999). W: Medycyna doświadczalna i mikrobiologia. Warszawa: Państwowy Zakład Higieny, 2000, s. 208.
↑ Davide Sassera i inni. Phylogenomic evidence for the presence of a flagellum and cbb3 oxidase in the free-living mitochondrial ancestor. „Molecular Biology and Evolution”, 2011. DOI: 10.1093/molbev/msr159. (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[Schlegel-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Hans Günter Schlegel: Mikrobiologia ogólna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 158. ISBN 83-01-13999-4.

[2] K. Węgier-Maksymowicz: Henryk Mosing (1910-1999). W: Medycyna doświadczalna i mikrobiologia. Warszawa: Państwowy Zakład Higieny, 2000, s. 208.

[mitochondria-3] Davide Sassera i inni. Phylogenomic evidence for the presence of a flagellum and cbb3 oxidase in the free-living mitochondrial ancestor. „Molecular Biology and Evolution”, 2011. DOI: 10.1093/molbev/msr159. (ang.).

[1]

[2]

[3]