Przejdź do zawartości

Salvatore Pennacchio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Salvatore Pennacchio
Arcybiskup tytularny Montemarano
Ilustracja
Salvatore Pennacchio (2018)
Herb duchownego Nolite timere
Nie lękajcie się
Kraj działania

Rwanda, Singapur, Tajlandia, Indie, Polska, Włochy

Data i miejsce urodzenia

7 września 1952
Marano di Napoli

Rektor Papieskiej Akademii Kościelnej
Okres sprawowania

od 2023

Nuncjusz apostolski w Polsce
Okres sprawowania

2016–2023

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

18 września 1976

Nominacja biskupia

28 listopada 1998

Sakra biskupia

6 stycznia 1999

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 stycznia 1999

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Giovanni Battista Re
Francesco Monterisi

Salvatore Pennacchio (ur. 7 września 1952 w Marano di Napoli) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor filozofii, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Rwandzie w latach 1998–2003, nuncjusz apostolski w Singapurze – jednocześnie nuncjusz apostolski w Tajlandii; akredytowany w Kambodży oraz delegat apostolski w Birmie, Laosie, Brunei i Malezji w latach 2003–2010, nuncjusz apostolski w Indiach; akredytowany również w Nepalu w latach 2010–2016, nuncjusz apostolski w Polsce w latach 2016–2023, rektor Papieskiej Akademii Kościelnej od 2023.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

18 września 1976 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Aversa. W 1976 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.

28 listopada 1998 został mianowany przez Jana Pawła II nuncjuszem apostolskim w Rwandzie oraz arcybiskupem tytularnym Montemarano. 6 stycznia 1999 papież Jan Paweł II udzielił mu sakry biskupiej.

20 września 2003 został nuncjuszem w Tajlandii, Singapurze, Kambodży, Laosie, Birmie, Malezji i Brunei.

8 maja 2010 został przeniesiony do nuncjatury w Indiach będąc równocześnie akredytowanym w Nepalu.

6 sierpnia 2016 papież Franciszek mianował go nuncjuszem apostolskim w Polsce[1]. Misję dyplomatyczną w Polsce rozpoczął 3 listopada 2016[2][3].

25 stycznia 2023 papież Franciszek przeniósł go na urząd rektora Papieskiej Akademii Kościelnej[4][5]. 15 marca 2023 przestał być nuncjuszem Stolicy Apostolskiej w Polsce[6][7].

Udzielił sakry 31 biskupom w tym m.in. biskupowi pomocniczemu zielonogórsko-gorzowskiemu Adrianowi Putowi (2022) i biskupowi diecezjalnemu gliwickiemu Sławomirowi Oderowi (2023). Był także współkonsekratorem w trakcie święceń 41 biskupów[8].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nomina del Nunzio Apostolico in Polonia. press.vatican.va. [dostęp 2016-08-06].
  2. Abp Pennacchio złożył listy uwierzytelniające. idziemy.pl. [dostęp 2016-11-03].
  3. Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej / Aktualności / Listy uwierzytelniające / Listy uwierzytelniające od nowych ambasadorów [online], www.prezydent.pl [dostęp 2017-11-15] (pol.).
  4. Nomina del Presidente della Pontificia Accademia Ecclesiastica. press.vatican.va, 2023-01-25. [dostęp 2023-01-25]. (wł.).
  5. Komunikat Nuncjatury Apostolskiej w Polsce. episkopat.pl, 2023-01-25. [dostęp 2023-01-25].
  6. Katalog nuncjuszy apostolskich w Polsce. nuncjatura.pl. [dostęp 2023-03-15].
  7. Nuncjatura: koniec misji abp. Salvatore Pennacchio. nuncjatura.pl, 2023-03-15. [dostęp 2023-03-15].
  8. Salvatore Pennacchio w bazie catholic-hierarchy.org. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2024-08-24]. (ang.).
  9. M.P. z 2023 r. poz. 1167
  10. Były nuncjusz apostolski w Polsce odznaczony przez prezydenta Dudę [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2023-10-17] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]