Przejdź do zawartości

Songs of a Lost World

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Songs of a Lost World
Wykonawca albumu studyjnego
The Cure
Wydany

1 listopada 2024

Nagrywany

2018–2022

Gatunek

rock

Długość

49:13

Wydawnictwo

Polydor, Fiction, Capitol

Producent

Robert Smith, Paul Corkett

Oceny

Przejdź do sekcji „Odbiór”

Album po albumie
Torn Down
(2018) 		Songs of a Lost World
(2024) 		—
Single z albumu Songs of a Lost World
  1. „Alone”
    Wydany: 26 września 2024[1]
  2. „A Fragile Thing”
    Wydany: 9 października 2024[2]
  3. „All I Ever Am”
    Wydany: 1 listopada 2024[3]

Songs of a Lost World – czternasty album studyjny zespołu The Cure, wydany 1 listopada 2024 roku nakładem wytwórni Polydor, Fiction i Capitol jako: płyta winylowa, płyta kompaktowa, kaseta i streaming[4][5]. Tego samego dnia udostępniony został w serwisie Apple Music jako digital download wraz z trójwymiarową wizualizacją okładki[6].

Album

[edytuj | edytuj kod]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrywanie nowego albumu studyjnego muzycy The Cure rozpoczęli w 2018 roku[7]. Robert Smith w wywiadach często komentował płytę. W rozmowie z Los Angeles Times w 2019 roku obwiniał siebie za niektóre opóźnienia towarzyszące jej realizacji: „Ciągle do nich wracam i je przerabiam, co jest głupie. W pewnym momencie muszę powiedzieć, że to już koniec. Jest bardzo mroczna strona spektrum”. Podkreślał wpływ, jaki wywarła na nim niedawna śmierć rodziców i starszego brata, Richarda. Sugerował, że powstający album będzie pod względem brzmienia przypominał Disintegration[8]. Utrata najbliższych sprawiła, że piosenki przybrały nieco mroczny charakter[7]. Niektóre piosenki z przyszłego albumu zespół regularnie grał na swoich koncertach[5], w tym podczas światowej trasy koncertowej Shows of a Lost World w latach 2022–2023[9]. Dwie z nich, „And Nothing Is Forever” i „I Can Never Say Goodbye”, zostały nagrane w 2022 roku podczas wspomnianej trasy koncertowej i wydane przez Naked Vinyl, wytwórnię płytową skupiającą się na bezpiecznych dla środowiska płytach winylowych. Dochód z ich wydania został przekazany na rzecz organizacji charytatywnej działającej na rzecz klimatu, Earth Percent, założonej przez Briana Eno[8].

Robert Smith zrealizował album, który wcześniej nosił roboczy tytuł Live from the Moon, z długoletnim współproducentem Paulem Corkettem i zespołem składającym się z muzyków, którzy dołączyli do The Cure w latach 70., 80., 90. i drugiej dekadzie bieżącego stulecia. Pisząc teksty utworów inspirował się Williamem Szekspirem oraz XIX-wiecznym brytyjskim poetą Ernestem Dowsonem[10]. 14. studyjny album The Cure jest jego pierwszym albumem z całkowicie nowym materiałem zespołu od 16 lat[5].

Promocja i wydanie

[edytuj | edytuj kod]

Wydanie Songs of a Lost World zostało zapowiedziane 26 września 2024 roku wraz z promującym go singlem „Alone”. Jak stwierdził Smith: „To utwór, który odblokował tę płytę. Gdy tylko nagraliśmy ten utwór, wiedziałem, że jest to piosenka otwierająca i poczułem, że cały album nabiera ostrości"[1]. 9 października ukazał się kolejny singiel, „A Fragile Thing”[2], a 1 listopada, razem z albumem, trzeci singiel, „All I Ever Am”[3]. Wcześniej 30 października The Cure dał godzinny koncert w BBC Radio Theatre, transmitowany przez BBC Radio 2. W trakcie koncertu wykonał swoje największe przeboje oraz utwory z nowego albumu[11]. 31 października zespół wystąpił ponownie, tym razem w BBC Radio 6 Music. Robert Smith, stwierdził, że wykonywanie utworów z nowo wydanego albumu zespołu pomogło mu poradzić sobie z żalem po utracie bliskich członków rodziny w ostatnich latach[12].

W wywiadzie promującym album Smith ujawnił, że zespół pracuje nad dwoma kolejnymi albumami, z których jeden jest „praktycznie ukończony”[10].

Okładka

[edytuj | edytuj kod]

Grafika okładki albumu została zaprojektowana przez Andy’ego Vellę w oparciu o pomysł Roberta Smitha i przedstawia „Bagatelle”, rzeźbę Janeza Pirnata z 1975 roku[1]. Jej szare tonacje przypominają okładkę albumu Faith, żałobnego eposu zespołu z 1981 roku[13].

Muzyka i teksty

[edytuj | edytuj kod]

Teksty ośmiu długich i emocjonalnych piosenek poruszają kwestie konfliktów w związku („A Fragile Thing”, „Warsong”), poważnych problemów ze zdrowiem psychicznym („Drone: Nodrone”, „All I Ever Am), lęku o przyszłość („Alone”) i głębokiego kryzysu egzystencjalnego („Endsong”)[7].

„Alone” otwierał niemal każdy koncert The Cure od 2022 roku, a we wrześniu 2024 roku stał się pierwszym nowym studyjnym utworem The Cure wydanym od ponad dekady. Jest „majestatyczną i pełną wdzięku piosenką z przejmującą, opadającą figurą triolową graną na fortepianie i gitarze”. Konwencjonalny „And Nothing is Forever” rozpoczyna się delikatnym fragmentem minorowych akordów fortepianowych i głębokimi, syntezatorowymi smyczkami. Brzmienie utworu uwarunkowane jest jego tekstem. „A Fragile Thing” jest jedynym utworem albumu, w którym Smith zaczyna śpiewać już w pierwszej minucie utworu – choć dopiero w 50. sekundzie. Jest też jego najmocniejszym występem wokalnym na albumie, z wielościeżkowymi harmoniami w refrenie. „Warsong”, najkrótszy utwór albumu ma za temat konflikt w relacjach międzyludzkich. Tematem utrzymanego w szybkim tempie „Drone:Nodrone” jest technologia nadzoru nad dronem przelatującym nad domem Smitha. W brzmieniu utworu zaznaczył swa obecność gitarzysta prowadzący Reeves Gabrels i jego gwałtowna, dysonansowa gra. Kolejny utwór „I Can Never Say Goodbye”, zaczynający się od efektów dźwiękowych deszczu, został napisany z myślą o niespodziewanej śmierci brata, Richarda. Dudniące brzmienie gitary basowej Gallupa zawsze było głównym składnikiem charakterystycznego brzmienia Cure, ale na Songs of a Lost World daje o sobie znać wyraźniej niż kiedykolwiek, co jest słyszalne zwłaszcza w „All I Ever Am”, w którym muzyk gra bardzo chwytliwą melodię. „All I Ever Am” był jednym z trzech utworów (obok „Warsong” i „Drone:Nodrone”), których nie zaprezentowano podczas trasy Shows of a Lost World. Zamykający album „Endsong” jest drugim najdłuższym studyjnym utworem w repertuarze The Cure, ustępując jedynie 11-minutowemu „Watching Me Fall” z albumu Bloodflowers z 2000 roku. Utwór rozwija się powoli, a wokal Smitha pojawia się dopiero po ponad sześciu minutach trwania utworu[10].

Lista utworów

[edytuj | edytuj kod]

Deluxe edition

[edytuj | edytuj kod]

Wersja deluxe edition zawiera 2 płyty CD i płytę blu-ray. Na pierwszej CD oraz na blu-ray znalazło się 8 oryginalnych utworów, natomiast na drugiej CD – ich wersje instrumentalne[15].

Digital download deluxe edition

[edytuj | edytuj kod]

Do 8 oryginalnych utworów dodano 5 bonusowych nagrań koncertowych, zarejestrowanych w Shoreline Amphitheater w 2023 roku[16]:

9. Alone – 7:00
10. And Nothing Is Forever – 6:57
11. A Fragile Thing – 4:32
12. I Can Never Say Goodbye – 6:01
13. Endsong – 10:57

Muzycy

[edytuj | edytuj kod]

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Opinie krytyków

[edytuj | edytuj kod]

Album otrzymał średnią ocenę 91 na 100 na podstawie 28 recenzji krytycznych w zestawieniu Album of the Year, 8.8 na 10 na podstawie 18 recenzji w zestawieniu AnyDecentMusic?[18] oraz 93 na 100 na podstawie 19 recenzji w podsumowaniu Metacritic[19].

„Na Songs of a Lost World Robert Smith sięga do głębi swojego zasnutego pajęczyną serca; to najlepszy album The Cure od czasu Disintegration” – uważa Rob Sheffield z Rolling Stone. Jego zdaniem głos Smitha „rozbrzmiewa mocniej i bardziej gniewnie, niż można by się spodziewać”. Wysoko ocenia wkład pozostałych członków zespołu: gitarzysty Reevesa Gabrelsa, perkusisty Jasona Coopera, klawiszowca Rogera O’Donnella i basisty Simona Gallupa nazywając go „jedną brudną, odzianą w czerń rockową bestią”[40].

„Na pierwszym od 16 lat albumie gotyckich rockmanów Robert Smith porusza temat śmierci bliskich i własnego upadku w muzyce o ogromnym wyrafinowaniu” – ocenia Will Hodgkinson z dziennika The Times dając wydawnictwu maksymalną ocenę (5 gwiazdek)[46]. Maksymalną ocenę dał też albumowi Tandrew Trendell z magazynu NME dstwierdzając, że „jest on „mistrzowską refleksją nad stratą”. Songs Of A Lost World „wydaje się być wystarczającym zadośćuczynieniem za oczekiwanie, które znosiliśmy, będąc prawdopodobnie najbardziej osobistym albumem w karierze Smitha”[36].

Alexis Petridis z dziennika The Guardian również dał albumowi maksymalną ocenę określając go „najlepszym wydawnictwem The Cure od czasu Disintegration. Album – jego zdaniem – „aż roi się od uderzających momentów: pięknej kaskady fortepianu, która biegnie przez „And Nothing Is Forever”; chrzęszczącej, obciążonej sprzężeniami gitary w „Drone:Nodrone” i ciepłego koca syntezatora, który otula wokal Smitha w „I Can Never Say Goodbye””[28]. Nieco niżej oceniła album Kitty Empire z siostrzanego The Observer (4 gwiazdki) konstatując, iż „Na pierwszym od 16 lat albumie zespołu Robert Smith i spółka prezentują niezmiennie melancholijną formę – z wyjątkiem jednego całkowicie popowego hitu”[13]. Wtóruje jej Lewis Wade z The Skinny: „Odwieczni ponuracy, The Cure powracają do swojej majestatycznej, melancholijnej formy na Songs of a Lost World, swoim pierwszym albumie od 16 lat”[41].

Helen Brown z dziennika The Independent, też dając albumowi maksymalną ocenę stwierdziła, że „pierwszy od 16 lat album The Cure jest gotyckim, wspaniałym dowodem na to, że nikt nie radzi sobie z nieszczęściem lepiej”[29]. Kolejnym recenzentem, dającym albumowi najwyższą notę jest Joe Muggs z The Arts Desk. W jego opinii „Smith patrzy śmiertelności prosto w twarz: to piosenki o zakończeniach i ostateczności (…). W tekstach słychać strach, wątpliwości i wojnę, ale w dziwny sposób klasyczne przyjęcie przez The Cure kruchości i ciemności jest bardziej pocieszające niż kiedykolwiek wcześniej”[21]. Do motywu śmiertelności nawiązuje też Lori Gava z XS Noise „Songs of a Lost World zanurza słuchaczy w rozdzierającym serce, ale katartycznym doświadczeniu, podkreślając najbardziej osobiste, wrażliwe dzieło Roberta Smitha. Podobnie jak w przypadku Disintegration, na tym albumie Smith zmaga się z największymi życiowymi pytaniami, teraz z jasnością człowieka stojącego w obliczu swojej śmiertelności”[49].

„Czym więc jest Songs Of A Lost World?” – pyta na łamach magazynu The Quietus Ned Raggett i odpowiada: „Można powiedzieć, że to kolejny album Cure. Ale przyznam szczerze, że to zawsze coś znaczy dla mnie i dla wielu innych, a wiedząc, że nie jest to również album podobny do żadnego innego, który nagrali wcześniej, to ponownie coś znaczy. Wszyscy zmierzamy ku końcowi, przeszłość odchodzi”[50].

Według Freda Thomasa z AllMusic „to, co naprawdę sprawia, że Songs of a Lost World jest nietypowy, to to, jak świetny on jest. Osiem piosenek, które składają się na ten album, aspiruje i często osiąga tę samą powolną wspaniałość, co najlepszy album The Cure, Disintegration z 1989 roku”[5].

Anthony Fantano, prowadzący autorski kanał recenzencki na YouTube uważa, że albumy zrealizowane po tak długiej nieobecnosci w studiu „rzadko są tak solidne”. Do swoich ulubionych utworów zaliczył: „And Nothing Is Forever”, „Warsong”, „Drone: Nodrone”, „All I Ever Am” i „Endsong”[35].

Ed Jupp z magazynu God Is in the TV ocenił album na 9 pkt (z 10) zastanawiając się w podsumowaniu: „Kto wie, czy to ich ostatni album, czy też będzie więcej? Bądźmy wdzięczni, że jest tutaj i tak cudowne, jak śmieliśmy mieć nadzieję, że będzie. Jeśli to ich ostatni (ile razy to słyszeliśmy?!), to będzie fantastyczny sposób na zakończenie”[27].

Ben Cardew z magazynu Pitchfork dał albumowi 7.9 pkt (z 10) zauważając, że Songs of a Lost World „może nie być ogromnym krokiem naprzód pod względem jakości w porównaniu z najważniejszymi dokonaniami [zespołu]: Bloodflowers, 4:13 Dream lub czymkolwiek, co jest twoim ulubionym z płyt zespołu po Wish. (...) Ale wydaje się, że jest to płyta, której czas nadszedł, dostarczająca skoncentrowaną dawkę The Cure i odcinająca tłuszcz, który towarzyszył ich późniejszym albumom”[39].

Listy tygodniowe

[edytuj | edytuj kod]
2024
Kraj Lista Pozycja
Australia ARIA Charts 5[51]
Austria Austrian Charts 1[52]
Belgia Ultratop (Flandria) 1[53]
Belgia Ultratop (Walonia) 1[54]
Czechy CZ – Albums – Top 100 29[55]
Finlandia Suomen virallinen lista 7[56]
Francja Top albums 1[57]
Grecja IFPI Greece 19[58]
Hiszpania 100 Albums weekly 2[59]
Holandia Dutch Album Top 100 1[60]
Irlandia Irish Albums Chart 3[61]
Japonia Oricon Digital Albums Chart 45[62]
Kanada Billboard Canadian Albums 12[63]
Litwa Albumų Top 100 80[64]
Niemcy Offizielle Deutsche Charts 1[65]
Norwegia Topplista 5[66]
Nowa Zelandia Official Top 40 Albums 3[67]
Polska Oficjalna Lista Sprzedaży 2[68]
Słowacja SK – Albums – Top 100 88[69]
Stany Zjednoczone Billboard 200 4[70]
Stany Zjednoczone Top Album Sales 1[71]
Stany Zjednoczone Top Rock Albums 1[72]
Stany Zjednoczone Top Rock & Alternative Albums 1[73]
Stany Zjednoczone Vinyl Albums 1[74]
Szkocja Scottish Albums Chart 1[75]
Szwajcaria Schweizer Hitparade 1[76]
Szwecja Sverigetopplistan 1[77]
Węgry Album Top 40 slágerlista 7[78]
Wielka Brytania UK Albums Chart 1[79]
Włochy Classifica settimanale 2[80]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Bill Pearis: The Cure officially announce new album 'Songs of a Lost World' and share first single "Alone". BrooklynVegan. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  2. ↑ a b Tom Breihan: The Cure – “A Fragile Thing”. Stereogum. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  3. ↑ a b Carl Smith: New Music Friday Releases: The Cure, Shawn Mendes, Inhaler and more. officialcharts.com. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  4. ↑ The Cure – Songs Of A Lost World. Discogs. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  5. ↑ a b c d e Fred Thomas: Songs of a Lost World – The Cure. AllMusic. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  6. ↑ a b Songs Of A Lost World – The Cure. Apple Music. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  7. ↑ a b c d Neil McCormick: The Cure, review: perversely uplifting in its nihilism and the best thing since their debut. The Telegraph. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  8. ↑ a b Thomas Smith: The Cure May Have Confirmed the Title and Release Date of a New Album. Billboard.com. [dostęp 2024-11-05]. (ang.).
  9. ↑ Thomas Smith: The Cure Share First New Song in 16 Years, Announce Album Release Date. Billboard.com. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  10. ↑ a b c Al Shipley: The Cure’s ‘Songs of a Lost World’: All 8 Tracks Ranked. Billboard.com. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  11. ↑ Radio 2 In Concert. BBC. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  12. ↑ Alex Taylor: The Cure's Robert Smith: 'Singing new album live helps me grieve'. BBC. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  13. ↑ a b c Kitty Empire: The Cure: Songs of a Lost World review – as promised, ‘very, very doom and gloom’. The Guardian. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  14. ↑ The Cure – Songs Of A Lost World (LP, Polydor – 7503683, Fiction Records – 00602475036838) w bazie Discogs.com (ang.)
  15. ↑ The Cure – Songs Of A Lost World. Discogs. [dostęp 2024-11-07]. (ang.).
  16. ↑ The Cure – Songs Of A Lost World. Discogs. [dostęp 2024-11-07]. (ang.).
  17. ↑ Album of the Year: The Cure – Songs of a Lost World. Album of the Year. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  18. ↑ a b AnyDecentMusic?: The Cure: Songs Of A Lost World. AnyDecentMusic?. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  19. ↑ a b Metacritic: Songs of a Lost World by The Cure. Metacritic. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  20. ↑ Ryan Reed: On Songs Of A Lost World, The Cure heals our wounds. The A.V. Club. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  21. ↑ a b Joe Muggs: Album: The Cure – Songs of a Lost World. The Arts Desk. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  22. ↑ Todd Dedman: Album Review: The Cure – Songs Of A Lost World. Beats Per Minute. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  23. ↑ Sam Walker-Smart: The Cure – Songs Of A Lost World. Clash. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  24. ↑ Alex Burrows ( Classic Rock ): "Backcombed head and sloped shoulders above the dreck of indie/goth rock revivalists": Robert Smith charts his own grief and anxiety on The Cure's sombre Songs Of A Lost World. loudersound.com. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  25. ↑ Jonah Krueger: The Cure’s Songs of a Lost World Is Gothic, Depressive, and Beautiful. Consequence. [dostęp 2024-11-07]. (ang.).
  26. ↑ Kelly Scanlon: The Cure – ‘Songs Of A Lost World’ album review: an exquisite unveiling of impending finality. Far Out Magazine. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  27. ↑ a b Ed Jupp: The Cure – Songs Of A Lost World (Fiction). God Is in the TV. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  28. ↑ a b Alexis Petridis: The Cure: Songs of a Lost World review – dark, personal and their best since Disintegration. The Guardian. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  29. ↑ a b Helen Brown: The Cure’s first album in 16 years is gothic, gorgeous proof that no one does misery better. The Independent. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  30. ↑ Michael Schuh: The Cure – Songs Of A Lost World. laut.de. [dostęp 2024-11-04]. (niem.).
  31. ↑ Joshua Mills: The Cure’s patience pays off on Songs Of A Lost World. The Line of Best Fit. [dostęp 2024-11-05]. (ang.).
  32. ↑ John Robb: The Cure: Songs Of A Lost World – Review – ALBUM OF THE WEEK. Louder Than War. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  33. ↑ Victoria Segal: The Cure Songs Of A Lost World Review: An audaciously bleak, beautiful journey. Mojo. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  34. ↑ John Murphy: The Cure – Songs Of A Lost World. musicOMH. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  35. ↑ a b theneedledrop: The Cure – Songs of a Lost World ALBUM REVIEW. YouTube. [dostęp 2024-11-07]. (ang.).
  36. ↑ a b Andrew Trendell: The Cure – ‘Songs Of A Lost World’: a masterful reflection on loss. NME. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  37. ↑ Jarrett Edmund: Songs Of A Lost World – The Cure. northerntransmissions.com. [dostęp 2024-11-05]. (ang.).
  38. ↑ Elise Soutar: Songs of a Lost World Recalls The Cure at Their Most Hopeless and Straightforward. Paste. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  39. ↑ a b Ben Cardew: Songs of a Lost World: The Cure. Pitchfork. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  40. ↑ a b Rob Sheffield: The Cure Deliver the Power-Doom Epic We’ve Been Waiting For. Rolling Stone. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  41. ↑ a b Lewis Wade: The Cure – Songs of a Lost World. The Skinny. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  42. ↑ Lewie Parkinson-Jones: The Cure ‘Songs of a Lost World’ Review: A Somber Reflection on Love and Loss. Slant Magazine. [dostęp 2024-10-28]. (ang.).
  43. ↑ Will Pinfold: The Cure: Songs of a Lost World. spectrumculture.com. [dostęp 2024-11-05]. (ang.).
  44. ↑ John Porter: SPILL ALBUM REVIEW: THE CURE – SONGS OF A LOST WORLD. spillmagazine.com. [dostęp 2024-11-05]. (ang.).
  45. ↑ Rowan5215: The Cure – Songs of a Lost World. Sputnikmusic. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  46. ↑ a b Will Hodgkinson: The Cure: Songs of a Lost World review — a decaying masterpiece. The Times. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  47. ↑ Peter Watts: The Cure – Songs Of A Lost World. Uncut. [dostęp 2024-11-04]. (ang.).
  48. ↑ Dom Gourlay: The Cure: Songs of a Lost World. Under the Radar. [dostęp 2024-11-05]. (ang.).
  49. ↑ a b Lori Gava: ALBUM REVIEW: The Cure – Songs of a Lost World. xsnoize.com. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  50. ↑ Ned Raggett: Sonic Grandeur in Ruin: Songs Of A Lost World by The Cure. The Quietus. [dostęp 2024-11-03]. (ang.).
  51. ↑ ARIA: ARIA Top 50 Albums for week of 11 November 2024. aria.com.au. [dostęp 2024-11-09]. (ang.).
  52. ↑ Hitradio Ö3: Longplay Charts vom 12. November 2024. austriancharts.at. [dostęp 2024-11-12]. (niem.).
  53. ↑ ULTRATOP & Hung Medien / hitparade.ch: The Cure – Songs Of A Lost World. ultratop.be. [dostęp 2024-11-10]. (niderl.).
  54. ↑ ULTRATOP & Hung Medien / hitparade.ch: The Cure – Songs Of A Lost World. ultratop.be. [dostęp 2024-11-10]. (fr.).
  55. ↑ ČNS IFPI: CZ – ALBUMS – TOP 100: 45. týden 2024. ifpicr.cz. [dostęp 2024-11-12]. (cz.).
  56. ↑ IFPI Finland: The Cure, Songs Of A Lost World. ifpi.fi. [dostęp 2024-11-09]. (fiń.).
  57. ↑ SNEP: Top albums. snepmusique.com. [dostęp 2024-11-12]. (fr.).
  58. ↑ IFPI Greece: Official IFPI Charts: Top-75 Albums Sales Chart (Combined) Εβδομάδα: 44/2024. ifpi.gr. [dostęp 2024-11-09]. (ang.).
  59. ↑ PROMUSICAE: 100 Albums weekly. elportaldemusica.es. [dostęp 2024-11-14]. (ang.).
  60. ↑ Hung Medien: The Cure – Songs Of A Lost World. dutchcharts.nl. [dostęp 2024-11-09]. (niderl.).
  61. ↑ Official Charts Company: Official Irish Albums Chart: 8 November 2024 – 14 November 2024. officialcharts.com. [dostęp 2024-11-09]. (ang.).
  62. ↑ Oricon: 週間　デジタルアルバムランキング. oricon-co-jp. [dostęp 2024-11-07]. (jap.).
  63. ↑ Billboard: Chart History The Cure Billboard Canadian Albums. Billboard.com. [dostęp 2024-11-12]. (ang.).
  64. ↑ Agata: 2024 45-os savaitės klausomiausi (TOP 100). agata.lt. [dostęp 2024-11-09]. (lit.).
  65. ↑ GfK Entertainment, BVMI: The Cure – Songs Of A Lost World. offiziellecharts.de. [dostęp 2024-11-09]. (niem.).
  66. ↑ IFPI Norge AS: Album 2024 uke 45. topplista.no. [dostęp 2024-11-09]. (norw.).
  67. ↑ Recorded Music NZ: Official Top 40 Albums | Kōpae Tiketike 40 Ōkawa, 08–14 November 2024. aotearoamusiccharts.co.nz. [dostęp 2024-11-09]. (ang. • maor.).
  68. ↑ ZPAV: albumy: Tydzień 45. olis.pl. [dostęp 2024-11-14].
  69. ↑ ČNS IFPI: SK – ALBUMS – TOP 100: 45. týden 2024. ifpicr.cz. [dostęp 2024-11-12]. (cz.).
  70. ↑ Billboard: Chart History The Cure Billboard 200. Billboard.com. [dostęp 2024-11-12]. (ang.).
  71. ↑ Billboard: Chart History The Cure Top Album Sales. Billboard.com. [dostęp 2024-11-12]. (ang.).
  72. ↑ Billboard: Chart History The Cure Top Rock Albums. Billboard.com. [dostęp 2024-11-12]. (ang.).
  73. ↑ Billboard: Chart History The Cure Top Rock & Alternative Albums. Billboard.com. [dostęp 2024-11-12]. (ang.).
  74. ↑ Billboard: Chart History The Cure Vinyl Albums. Billboard.com. [dostęp 2024-11-12]. (ang.).
  75. ↑ Official Charts Company: Official Scottish Albums Chart: 8 November 2024 – 14 November 2024. officialcharts.com. [dostęp 2024-11-09]. (ang.).
  76. ↑ Hung Medien: The Cure – Songs Of A Lost World. swisscharts.com. [dostęp 2024-11-12]. (niem.).
  77. ↑ Sverigetopplistan: Veckolista Album, vecka 45. sverigetopplistan.se. [dostęp 2024-11-09]. (szw.).
  78. ↑ Mahasz : Album Top 40 slágerlista: 2024. 45. hét. slagerlistak.hu. [dostęp 2024-11-14]. (węg.).
  79. ↑ Official Charts Company: Official Albums Chart Top 100: 8 November 2024 – 14 November 2024. officialcharts.com. [dostęp 2024-11-09]. (ang.).
  80. ↑ FIMI: Classifica settimanale WK 45 (dal 01.11.2024 al 07.11.2024). fimi.it. [dostęp 2024-11-09]. (wł.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
The Cure
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Kompilacje
EP
Single
Wideografia
Trasy koncertowe
Powiązane
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Songs_of_a_Lost_World&oldid=75232589”