Szpital Zachodniej Galilei
Nazwa angielska |
The Western Galilee Hospital |
---|---|
Data założenia | |
Państwo | |
Adres | |
Dyrektor |
Dr Masad Barhoum |
Łóżka szpitalne |
627 |
Położenie na mapie Izraela | |
33°00′34″N 35°07′00″E/33,009444 35,116667 | |
Strona internetowa |
Szpital Zachodniej Galilei (hebr. בית החולים לגליל המערבי, Beit Cholim le-ha-Galil ma'aravi Naharijja; ang. The Western Galilee Hospital) – szpital położony w mieście Naharijja na północy Izraela. Jest to główny szpital Zachodniej Galilei.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wraz z wybuchem w 1947 roku wojny domowej w Mandacie Palestyny miejscowość Naharijja wraz z sąsiednimi żydowskimi osadami rolniczymi zostały odcięte od pozostałej części społeczności żydowskiej w Mandacie Palestyny. Jedynymi lekarzami w całej Zachodniej Galilei byli wówczas Dr Beate Davidson Abramov (była wtedy w ciąży) i Dr Edmund Weidenfeld. W jednym z pensjonatów w Naharijji prowadzili oni gabinet położniczy. W trakcie I wojny izraelsko-arabskiej w miejscu tym powołano Wojskowy Szpital nr 3. Po wojnie Siły Obronne Izraela przekazały szpital władzom miejskim, które utrzymywały na jego miejscu lekarską izbę przyjęć[1].
Wraz z powstaniem w 1948 roku państwa Izrael, American Jewish Joint Distribution Committee i Agencja Żydowska zaangażowały się w niesienie pomocy żydowskim imigrantom przybywającym do Palestyny. Wielu z nich było ocalonymi z Holocaustu i wymagali specjalistycznej opieki medycznej. Obie organizacje powołały do życia Fundację Malben, której celem było organizowanie pomocy medycznej, rehabilitacja i absorpcja imigrantów. W międzyczasie, w 1952 roku Ministerstwo Zdrowia planowało zakup 10 baraków dawnych brytyjskich koszar położonych w odległości 3 km na wschód od Naharijji. Z powodu kryzysu rządowego i braku finansów plan ten został odrzucony. W 1954 roku Fundacja Malben skontaktowała się z Ministerstwem Zdrowia w celu utworzenia wspólnego szpitala, a właściwie ośrodka opieki nad imigrantami. W 1956 roku został on otworzony pod nazwą Szpital Malben (hebr. המערבי מלב"ן). W rzeczywistości było to dziewięć szwedzkich drewnianych baraków, w których umieszczano osoby stare i chore z nowo przybyłych imigrantów. W sierpniu 1957 roku szpital znalazł się w dużych trudnościach finansowych. Szukając oszczędności zamknięto oddział chirurgii i zwolniono pracowników[2]. W tym samym roku odpowiedzialność za szpital przejęło państwo, i stopniowo do 10 czerwca 1962 roku całość instytucji przejęło Ministerstwo Zdrowia. Po rozbudowie i modernizacji szpital osiągnął pełną gotowość przed wojną sześciodniową w 1967 roku.
Ze względu na bliskość granicy z Libanem szpital wielokrotnie przyjmował ofiary ataków terrorystycznych. Wraz z wybuchem w 1982 roku wojny libańskiej szpital zaczął przyjmować rannych żołnierzy. W szpitalu wdrożono wówczas specjalną procedurę leczenia ofiar wojny, terroryzmu, ostrzału rakietowego i moździerzowego[3]. Kwestie bezpieczeństwa postawiły przed władzami konieczność szukania zabezpieczenia szpitala przed coraz częstszymi atakami rakietowymi. Z tego powodu w 2000 roku oddano do użytku podziemny kompleks szpitalny, będący schronem dla pacjentów i personelu medycznego. Podczas II wojny libańskiej w 2006 roku szpital przyjął największą liczbę rannych (ogółem 1872 rannych cywilów i żołnierzy)[4].
Oddziały szpitalne
[edytuj | edytuj kod]Szpital posiada następujące oddziały medyczne: onkologię, geriatrię, oddział opieki intensywnej, choroby zakaźne, neurologię, nefrologię, wewnętrzny (2 oddziały), internę (3 oddziały), psychiatrię, kardiologię i rehabilitację. Przy szpitalu znajduje się lądowisko dla helikopterów.
Transport
[edytuj | edytuj kod]Przy szpitalu przebiega droga ekspresowa nr 89, którą jadąc na zachód dojeżdża się do Naharijji, lub jadąc na wschód dojeżdża się do moszawu Ben Ammi i kibucu Kabri.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Historia szpitala. [w:] The Western Galilee Hospital [on-line]. [dostęp 2013-02-18]. (hebr.).
- ↑ Zamknięcie szpitala Naharijja. „Ma'ariv”, 1957-08-01. [dostęp 2013-02-18]. (hebr.).
- ↑ Doctor at Western Galilee Hospital recalls war’s hectic days. [w:] San Francisco Jewish Community Publications Inc. [on-line]. [dostęp 2013-02-18]. (ang.).
- ↑ Human Rights Watch: Civilians Under Assault: Hezbollah's Rocket Attacks on Israel in the 2006 War: Israel and the Occupied Palestinian Territories. T. 19. Human Rights Watch, 2007, s. 84-89. [dostęp 2013-02-18]. (ang.).