Przejdź do zawartości

Ułła (rzeka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ułła
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Białoruś

Lokalizacja

obwód witebski

Rzeka
Długość 123 km
Powierzchnia zlewni

4090 km²

Średni przepływ

25,4 m³/s u ujścia

Źródło
Miejsce Jezioro Lepelskie
Współrzędne

54°53′26,2″N 28°41′40,6″E/54,890600 28,694600

Ujście
Recypient Dźwina
Współrzędne

55°14′12,5″N 29°14′12,1″E/55,236800 29,236700

Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”

Ułła (t. Uła, Wuła, Ulanka, Wulanka; biał. Ула, Вула, Вульянка, Ульянка; ros. Улла) – rzeka w północnej Białorusi (obwód witebski), lewy dopływ Dźwiny w zlewisku Morza Bałtyckiego. Długość – 123 km, powierzchnia zlewni – 4090 km², średni przepływ u ujścia – 25,4 m³/s, spadek – 30,2 m, nachylenie – 0,4‰.

Wypływa z Jeziora Lepelskiego w miasteczku Lepel i płynie na wschód przez Pojezierze Lepelskie. Koło miasteczka Czaśniki raptownie skręca na północ, spływa na Równinę Połocką i uchodzi do Dźwiny we wsi Ułła. Duży przybór wiosenny – zwykle 4,6 m nad zwykłym poziomem, maksymalnie 7,3 m.

Podczas wojny litewsko-rosyjskiej 1558–1570 nad Ułłą wojska litewskie dwukrotnie pokonały wojska rosyjskie: w 1564 roku pod wodzą Mikołaja Radziwiłła Rudego i Grzegorza Chodkiewicza, oraz w 1567 pod dowództwem Romana Sanguszki.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]