Przejdź do zawartości

U-481

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-481
Historia
Stocznia

Deutsche Werke AG, Kilonia

Położenie stępki

6 lutego 1943

Wodowanie

25 września 1943

 Kriegsmarine
Wejście do służby

10 listopada 1943

Los okrętu

zatopiony po wojnie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t

Długość

67,1 m

Szerokość

6,2 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 2800 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.

Zasięg

na powierzchni 8550 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

44

U-481 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wcielony do 5. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od sierpnia 1944 roku w 8. Flotylli jako jednostka bojowa.

Odbył pięć patroli bojowych, podczas których zatopił sześć niewielkich jednostek o łącznej pojemności 1217 BRT i uszkodził jeden (26 BRT); zatopił również 28 listopada 1944 radziecki przybrzeżny trałowiec T-387 (No 331) projektu 253Ł (108 t). 30 lipca 1944 roku U-481 zestrzelił radziecki samolot szturmowy Ił-2, a drugi, uszkodzony, musiał później przymusowo wodować. Na początku maja 1945 roku wraz z U-968 eskortował do norweskiej bazy U-427, który został poważnie uszkodzony podczas ataku na konwój i nie mógł się zanurzyć.

Poddany 9 maja 1945 roku w Narwiku (Norwegia), przebazowany 19 maja 1945 roku do Loch Eriboll (Szkocja), a później do Loch Ryan (Szkocja). Zatopiony 30 listopada 1945 roku podczas operacji Deadlight ogniem artyleryjskim niszczyciela ORP „Błyskawica”.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. [T. 2], Ścigani : 1942-1945. Warszawa: Wyd. Magnum, 2007, s. 702. ISBN 978-83-89656-28-5.
  • David M. Hird: The Grey Wolves of Eribol. Dunbeath: Whittles, 2010, s. 77. ISBN 1-904445-32-2.
  • U-481. www.uboat.net. [dostęp 2012-02-13]. (ang.).