Przejdź do zawartości

U-581

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-581
Klasa

okręt podwodny

Typ

VII C

Historia
Stocznia

Blohm und Voss

Położenie stępki

25 września 1940

Wodowanie

12 czerwca 1941

 Kriegsmarine
Wejście do służby

31 lipca 1941

Zatopiony

2 lutego 1942

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


769 t
871 t

Długość

67,1 m

Szerokość

6,2 m

Zanurzenie

4,74 m

Zanurzenie testowe

230 m
Obliczona głębokość krytyczna:
250–295 m

Napęd
spalinowo-elektryczny
Na powierzchni:
Dwa turbodoładowane,
6 cylindrowe silniki
wysokoprężne M6V 40/46,
Germaniawerft, o łącznej mocy
od 2800 do 3200 KM (2400 kW)
przy 470 do 490 obr./min
W zanurzeniu:
Dwa silniki elektryczne
AEG GU 460/8-276
o łącznej mocy 750 KM
i rozwijające max 296 obr./min
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


17,7 w.
7,6 w.

Zasięg

na powierzchni:
8550 Mm (10 w.)
w zanurzeniu:
80 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14),
lub 39 min TMB,
lub 26 min TMA,
działo 88 mm,
działko 20 mm,
karabin maszynowy MG 42
Załoga

44 do 52

U-581 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku. Jedynym dowódcą był Kptlt. Werner Pfeifer.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Okręt został wcielony do 5. Flotylli U-Bootów celem treningu i zgrania załogi. Od grudnia 1941 roku w 7. Flotylli jako jednostka bojowa.

Odbył dwa patrole bojowe, podczas których zatopił (prawdopodobnie) jeden okręt pomocniczy – brytyjski trawler ZOP HMS „Rosemonde” (364 t).

Celem drugiego patrolu U-581 na początku 1942 roku miały być wody wokół Nowej Fundlandii, ale wiadomość o storpedowaniu brytyjskiego transportowca wojska „Llangibby Castle” przez U-402 w pobliżu Azorów spowodowała zmianę rozkazów. Uszkodzony statek schronił się w neutralnym porcie Horta na wyspie Faial. Władze portugalskie zezwoliły na dwutygodniowy postój celem naprawy uszkodzeń, jednak przedłużenie tego okresu skutkowałoby internowaniem statku. U-Boot dostał się do portu, ale kamienny pirs osłaniał nieprzyjacielską jednostkę. 2 lutego 1942 roku U-581 został wykryty przez brytyjskie niszczyciele. HMS „Westcott”(inne języki) zaatakował go bombami głębinowymi i staranował. Zginęło 4 członków załogi okrętu podwodnego; 41 rozbitków zostało uratowanych przez załogi alianckich okrętów (drugim był niszczyciel eskortowy HMS „Croome”). Drugi oficer, Walter Sitek, zdołał dopłynąć wpław 6 kilometrów do wyspy Pico (Azory), a następnie poprzez neutralną Hiszpanię dotrzeć do Niemiec. Później dowodził U-17, U-981 i U-3005.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]