Volmari Iso-Hollo
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 czerwca 1969 |
| Wzrost |
176 cm |
| Dorobek medalowy | |
Volmari Fritijof Iso-Hollo (ur. 5 stycznia 1907 w Ylöjärvi, zm. 23 czerwca 1969 w Heinola[1]) – fiński lekkoatleta długodystansowiec, dwukrotny mistrz olimpijski.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W młodości uprawiał narciarstwo, gimnastykę i boks. Zajął się bieganiem podczas służby wojskowej. Startował na dystansach od 400 metrów do biegu maratońskiego[1].
Na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles został mistrzem w biegu 3000 metrów z przeszkodami. Bieg został rozegrany w rzeczywistości na dłuższym dystansie, ponieważ sędzia mierzący liczbę okrążeń pomylił się i nie zasygnalizował dzwonkiem ostatniego okrążenia. Zawodnicy przebiegli więc o 1 okrążenie więcej (w sumie 3460 m). Iso-Hollo stracił w ten sposób szansę ustanowienia rekordu świata. Na tych samych igrzyskach został srebrnym medalistą w biegu na 10 000 metrów za Jaunszem Kusocińskim[1].
Iso-Hollo ustanowił rekord świata na 3000 metrów z przeszkodami w 1933 w Lahti wynikiem 9:09,4. Obronił tytuł mistrzowski na tym dystansie podczas igrzysk olimpijskich w 1936 w Berlinie poprawiając rekord świata na 9:03,8. Został na tych igrzyskach także brązowym medalistą w biegu na 10 000 metrów[1][2].
W 1936 roku wziął udział w zawodach lekkoatletycznych jakie odbyły się 10 i 11 października na Stadionie Wojska Polskiego w Warszawie. W biegu na 5000 metrów został pokonany przez polskiego biegacza długodystansowego Józefa Noji, który wyprzedził go z czasem 14:58. Volmari Iso-Hollo osiągnął w tym biegu czas 15:00,2[3].
W późniejszych latach chorował na reumatyzm, ale startował do 1945.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Volmari Iso-Hollo [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-11] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 110 [dostęp 2021-05-11] (ang.).
- ↑ Praca zbiorowa: Kronika sportu. Warszawa: Chronik Verlag, 1993, s. 386. ISBN 83-900331-8-6.