Chris Brasher
Data i miejsce urodzenia |
21 sierpnia 1928 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 lutego 2003 | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Christopher William „Chris” Brasher (ur. 21 sierpnia 1928 w Georgetown w Gujanie Brytyjskiej, zm. 28 lutego 2003 w Chaddleworth[1]) – brytyjski lekkoatleta, średnio- i długodystansowiec, złoty medalista olimpijski z Melbourne.
Studiował w St John’s College na Uniwersytecie Cambridge. W 1951 zwyciężył na Światowych Igrzyskach Studentów w Luksemburgu w biegu na 5000 metrów, a w biegu na 1500 metrów był drugi[2]. Zajął 11. miejsce w finale biegu na 3000 metrów z przeszkodami na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach[1]. 5 maja 1954 razem z Chrisem Chatawayem wspomogli Rogera Bannistera w pokonaniu bariery 4 minut w biegu na 1 milę dyktując tempo na 3 pierwszych okrążeniach. Odpadł w eliminacjach biegu na milę na Igrzyskach Imperium Brytyjskiego i Wspólnoty Brytyjskiej w 1954 w Vancouver[3].
Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne Brasher zwyciężył w biegu na 3000 metrów z przeszkodami (przed Sándorem Rozsnyóim z Węgier i Ernstem Larsenem z Norwegii) z czasem 8:41,2, który był nowym rekordem olimpijskim i rekordem Wielkiej Brytanii[4]. Początkowo został zdyskwalifikowany za przepychanie się i odepchnięcie Larsena, który zajął 3. miejsce, ale potem decyzję cofnięto (Larsen i inni biegacze oświadczyli, że manewr Brashera nie miał wpływu na wynik biegu)[1].
Po igrzyskach Brasher zakończył wyczynowe uprawianie lekkiej atletyki. Był jednym z pionierów biegu na orientację w Wielkiej Brytanii[5]. Pracował jako dziennikarz sportowy w The Observer; był również reporterem telewizyjnym BBC. Założył firmą Sweatshop zajmującą się produkcją i dystrybucją obuwia lekkoatletycznego. Był jednym z inicjatorów powstania Maratonu Londyńskiego[1].
Był wicemistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 2 mile z przeszkodami w 1952, a w biegu na 3000 metrów z przeszkodami był wicemistrzem w 1955 i brązowym medalistą w 1956[6].
Był żonaty z tenisistką Shirley Bloomer, która m.in. zwyciężyła we French Open[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Chris Brasher [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-26] (ang.).
- ↑ World Student Games (Pre–Universiade) [online], GBRAthletics [dostęp 2021-05-26] (ang.).
- ↑ Chris William Brasher [online], thecgf.com [dostęp 2021-05-26] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 69. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Great Olympians: Chris Brasher [online], BBC, 28 sierpnia 2008 [dostęp 2010-08-31] .
- ↑ AAA and National Championships Medallists – Steeplechase [online], nuts.org.uk [dostęp 2021-05-26] (ang.).
- Absolwenci St John’s College (Cambridge)
- Brytyjscy długodystansowcy
- Brytyjscy medaliści olimpijscy
- Brytyjscy średniodystansowcy
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952
- Lekkoatleci na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1956
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1956
- Brytyjscy biegacze na orientację
- Urodzeni w 1928
- Zmarli w 2003
- Ludzie urodzeni w Georgetown