Przejdź do zawartości

Willem Jacobus Eijk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Willem Jacobus Eijk
Kardynał prezbiter
Prymas Niderlandów
Ilustracja
Willem Eijk (2020)
Herb duchownego Noli recusare laborem
Nie odrzucać pracy
Kraj działania

Holandia

Data i miejsce urodzenia

22 czerwca 1953
Duivendrecht

Arcybiskup metropolita Utrechtu
Okres sprawowania

od 2008

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Holandii
Okres sprawowania

2011–2016

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

15 września 1984

Prezbiterat

1 czerwca 1985

Nominacja biskupia

17 lipca 1999

Sakra biskupia

6 listopada 1999

Kreacja kardynalska

18 lutego 2012
Benedykt XVI

Kościół tytularny

św. Kaliksta

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 listopada 1999

Miejscowość

Groningen

Miejsce

katedra św. Józefa

Konsekrator

Adrianus Simonis

Współkonsekratorzy

Frans Wiertz
Sergio Utleg

Willem Jacobus (Wim) Eijk (ur. 22 czerwca 1953 w Duivendrechcie) – holenderski duchowny rzymskokatolicki, doktor filozofii i bioetyki, biskup diecezjalny Groningen w latach 1999–2007 (od 2005 biskup diecezjalny Groningen-Leuuwarden), arcybiskup metropolita Utrechtu i tym samym prymas Niderlandów od 2008, przewodniczący Konferencji Episkopatu Holandii w latach 2011–2016, kardynał prezbiter od 2012.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Młodość i prezbiterat

[edytuj | edytuj kod]
Biskup Groningen

W 1978 ukończył studia medyczne na Uniwersytecie w Amsterdamie. Po studiach wstąpił do seminarium duchownego w Kerkrade. Święcenia kapłańskie otrzymał 1 czerwca 1985 z rąk biskupa Joannesa Gijsena i został inkardynowany do diecezji Roermond. Pracował głównie w seminariach duchownych w Rolduc i w 's-Hertogenbosch. W latach 1996–1999 był także wykładowcą na wydziale teologicznym w Lugano.

Episkopat

[edytuj | edytuj kod]

17 lipca 1999 został mianowany biskupem diecezjalnym Groningen. Sakry biskupiej udzielił mu 6 listopada 1999 kardynał Adrianus Simonis.

11 grudnia 2007 Benedykt XVI mianował go arcybiskupem Utrechtu[1]. Zastąpił na tym stanowisku kardynała Adrianusa Simonisa, który przeszedł na emeryturę. Kanoniczne objęcie urzędu miało miejsce 24 stycznia 2008. Jako arcybiskup Utrechtu jest również tradycyjnie Prymasem Niderlandów.

W latach 2011–2016 pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Holandii[2].

6 stycznia 2012 ogłoszona została jego kreacja kardynalska[3], której papież Benedykt XVI dokonał oficjalnie na konsystorzu w dniu 18 lutego 2012[4].

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. W marcu 2023 przebywał w Poznaniu, gdzie spotkał się z przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski i brał udział w konferencji naukowej na Uniwersytecie Medycznym[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. NOMINA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI UTRECHT (PAESI BASSI). vatican.va, 2007-12-11. [dostęp 2020-11-22]. (wł.).
  2. Konferencja Episkopatu Niderlandów w bazie gcatholic.org [dostęp 2020-11-22] (ang.).
  3. ANNUNCIO DI CONCISTORO PER LA CREAZIONE DI NUOVI CARDINALI. vatican.va, 2012-01-06. [dostęp 2020-11-22]. (wł.).
  4. Nowi Kardynałowie Kościoła. radiomaryja.pl, 2012-02-18. [dostęp 2020-11-22].
  5. EKAI, Wizyta arcybiskupa Utrechtu, w: Przewodnik Katolicki, nr 14/2023, s. 59

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]