Znachor (film 1937)
 Kazimierz Junosza-Stępowski, odtwórca głównej roli | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
16 września 1937 |
| Kraj produkcji | |
| Język |
polski |
| Czas trwania |
100 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role |
Kazimierz Junosza-Stępowski, |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Scenografia | |
| Produkcja | |
| Kontynuacja |
Profesor Wilczur (1938) |
Znachor – polski film fabularny z 1937 roku. Adaptacja wydanej w tym samym roku powieści Tadeusza Dołęgi-Mostowicza pod tym samym tytułem. Znachor okazał się sukcesem kasowym w okresie międzywojennym. W 1938 roku nakręcono drugą część pod tytułem Profesor Wilczur, a w 1939 roku część trzecią Testament profesora Wilczura. Za główny walor filmu uznano próbę poruszenia na ekranie problemu etyki lekarskiej oraz tytułową kreację doskonałego aktora teatralnego i filmowego Kazimierza Junoszy-Stępowskiego[1]. W filmie tym zadebiutował młody aktor Włodzimierz Łoziński[2].
Treść
[edytuj | edytuj kod]
Żona znanego chirurga, profesora Wilczura ucieka z kochankiem, zabierając ze sobą ich kilkuletnią córeczkę Marysię. Załamany doktor, włócząc się po mieście trafia do podrzędnego szynku, gdzie zostaje ograbiony i pobity, na skutek czego traci pamięć. Nie pamiętając, kim jest, po kilkunastu latach włóczęgi zamieszkuje na wsi u młynarza. Z czasem zyskuje sławę jako znakomity znachor.
Obsada
[edytuj | edytuj kod]- Kazimierz Junosza-Stępowski – profesor Rafał Wilczur / Antoni Kosiba
- Elżbieta Barszczewska – Beata, żona profesora Wilczura oraz Marysia Wilczurówna
- Witold Zacharewicz – Leszek Czyński
- Mieczysława Ćwiklińska – Szkopkowa
- Józef Węgrzyn – doktor Dobraniecki
- Wojciech Brydziński – ojciec Leszka
- Wanda Jarszewska – matka Leszka
- Romuald Gierasieński – bileter Franek
- Marian Wyrzykowski – leśniczy Janek, ukochany Beaty
- Stefan Hnydziński – Woydyłło
- Hanna Różańska – aptekarzowa
- Stanisław Grolicki – młynarz Prokop
- Włodzimierz Łoziński – Wasyl, syn Prokopa
- Helena Zarembina – Michalesia
- Tadeusz Frenkiel – doktor Pawlicki
- Helena Buczyńska – córka Prokopa
- Halina Marska – Olga, synowa Prokopa
- Jacek Woszczerowicz – Jemioł
- Michał Halicz – drab
- Ryszard Misiewicz – aptekarz
- Julian Krzewiński – prezes sądu apelacyjnego
- Józef Maliszewski – obrońca
- Artur Socha – prokurator
- Zygmunt Biesiadecki – włóczęga
- Tadeusz Mergel
- Mieczysław Borowy
- Irena Grywiczówna
- Eugeniusz Koszutski – wodzirej
- Jerzy Sulima-Jaszczołt
- Franciszek Dominiak
- Jerzy Rygier
- Stanisław Jaworski – nie występuje w czołówce
- Stanisław Woliński – parobek młynarza (nie występuje w czołówce)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Historia filmu polskiego, tom 2. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1988, s. 290. ISBN 83-221-0368-9.
- ↑ Orędownik : ilustrowane pismo narodowe i katolickie : wydanie ł[ódzkie]. 1937-03-31 R. 67 nr 73, s. 8
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Znachor w bazie filmpolski.pl
- Znachor w bazie Filmweb
- Znachor w bazie IMDb (ang.)
- Znachor w bazie Filmoteki Narodowej „Nitrofilm”
- Znachor w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Z ekranu. Znachor (recenzja). „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 216 z 23 września 1937.
