erudycja
erudycja (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik erudycja erudycje dopełniacz erudycji erudycji / przest. erudycyj[1] celownik erudycji erudycjom biernik erudycję erudycje narzędnik erudycją erudycjami miejscownik erudycji erudycjach wołacz erudycjo erudycje
- przykłady:
- (1.1) Dzięki swojej erudycji mógłby brać udział w dyskusjach praktycznie z dowolnym rozmówcą.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ogromna / duża / niewątpliwa / popisowa / niebywała erudycja • niewielka / mała erudycja • wykazywać się / popisywać się erudycją • dać wyraz erudycji • pozbawiony erudycji
- synonimy:
- (1.1) oczytanie, erudycyjność, uczoność
- antonimy:
- (1.1) ignorancja
- hiperonimy:
- (1.1) wiedza
- hiponimy:
- (1.1) encyklopedyzm
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. erudyta m, erudyt m, erudytka ż, erudycyjność ż
- przym. erudycyjny
- przysł. erudycyjnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) erudition
- arabski: (1.1) معرفة واسعة
- baskijski: (1.1) erudizio
- białoruski: (1.1) эрудыцыя ż
- chiński standardowy: (1) 中西
- duński: (1.1) lærdom w
- francuski: (1.1) érudition ż
- hiszpański: (1.1) erudición ż
- interlingua: (1.1) erudition
- jidysz: (1.1) וויסן n (wisn)
- koreański: (1) 박학
- niemiecki: (1.1) przest. Erudition ż
- nowogrecki: (1.1) ευρυμάθεια ż, πολυμάθεια ż
- rosyjski: (1.1) эрудиция ż
- słowacki: (1.1) erudícia ż
- ukraiński: (1.1) ерудиція ż
- źródła:
