feldmarszałek

feldmarszałek (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. w niektórych krajach: najwyższy stopień wojskowy

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	feldmarszałek	feldmarszałkowie
dopełniacz	feldmarszałka	feldmarszałków
celownik	feldmarszałkowi	feldmarszałkom
biernik	feldmarszałka	feldmarszałków
narzędnik	feldmarszałkiem	feldmarszałkami
miejscownik	feldmarszałku	feldmarszałkach
wołacz	feldmarszałku	feldmarszałkowie
depr. M. i W. lm: (te) feldmarszałki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) marszałek polny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. feldmarszałkowski

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Feldmarschall → marszałek polny < niem. Feld + Marschall → pole + marszałek < staroniemieckie Marchschalk → koniuszy

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) field marshal
• bułgarski: (1.1) фелдмаршал m
• duński: (1.1) feltmarskal w
• niemiecki: (1.1) Feldmarschall m
• słowacki: (1.1) poľný maršal m
• ukraiński: (1.1) фельдмаршал m
• włoski: (1.1) feldmaresciallo m

źródła: