Przejdź do zawartości

oprawiać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

oprawiać (język polski)

[edytuj]
wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. oprawić)

(1.1) zaopatrywać książkę, zeszyt w okładki
(1.2) wkładać obraz w ramy
(1.3) szykować zabite zwierzę na mięso
(1.4) wyposażać narzędzie w trzonek lub rękojeść
odmiana:
(1.1-4) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Niektóre domy aukcyjne podają nawet informacje o zachowanych nalepkach firmy ramiarskiej, w której obraz był oprawiany[1].
(1.3) Kilku marynarzy zostało i poczęło oprawiać upolowaną zwierzynę[2].
składnia:
(1.1-4) oprawiać + B.
kolokacje:
(1.1) oprawiać książkę / zeszyt / album / akta / dokumenty / pracę magisterską
(1.2) oprawiać obraz / obrazek / fotografię
(1.3) oprawiać królika / kurę / kurczaka / rybę / dzika / sarnę / …
(1.4) oprawiać siekierę / młotek / łopatę / szpadel / dłuto / …
synonimy:
(1.3) sprawiać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.3) skórować, patroszyć
wyrazy pokrewne:
rzecz. oprawa ż, oprawka ż, oprawiacz m, oprawca m, oprawczyni ż, oprawianie n, oprawienie n
czas. oprawić dk.
przym. oprawny, oprawkowy, oprawczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Piotr Sarzyński, Przewodnik po rynku malarstwa, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Andrzej Sarwa, Strzyga, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.