Przejdź do zawartości

siedem

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

siedem (język polski)

[edytuj]
siedem (1.1) sów
siedem (1.2)
wymowa:
IPA: [ˈɕɛdɛ̃m], AS: [śedẽm], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​?/i
znaczenia:

liczebnik główny

(1.1) liczba 7
(1.2) cyfra 7
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedyncza
mianowniksiedem
dopełniaczsiedmiu
celowniksiedmiu
bierniksiedem
narzędniksiedmioma / siedmiu[1][2]
miejscowniksiedmiu
wołaczsiedem
przykłady:
(1.1) Bezlitosna rusycystka zostawiła siedmiu uczniów na drugi rok.
(1.2) Siedemdziesiąt jest zapisywane jako siedem-zero
składnia:
(1.1) siedem + D. lm nmos albo siedmiu + D. lm m
kolokacje:
(1.1) siedem cudów świata
synonimy:
(1.1) zapis arabski 7, zapis rzymski VII, zapis grecki ζ
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. siódma ż, siódemka ż, siódmak m
przym. siódmy
licz. siedmioro
form. słow. siedmio-
związki frazeologiczne:
brzydki jak siedem grzechów głównych • fachowiec od siedmiu boleści • jak kobieta idzie za mąż, to siedmiu diabłów pod pachą trzyma • od siedmiu boleści • siedem grzechów głównych
etymologia:
st.pol. siedm, z prasł. *sedmь, z praindoeur. *septḿ̥
uwagi:
(1.1) zobacz też: jeden • dwa • trzy • cztery • pięć • sześć • siedem • osiem • dziewięć • dziesięć
Pierwotnie wyraz siedem był rzeczownikiem[3] rodzaju żeńskiego[4].
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Hasło „siedem” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 683.
  2. ↑ Hasło „siedem” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1041.
  3. ↑ Jan Miodek, Jest 500 milionów, 3 miliony korzystały, „Polski w Niemczech. Pismo Federalnego Związku Nauczycieli Języka Polskiego” nr 6/2018, s. 106.
  4. ↑ Zapytania i odpowiedzi, „Poradnik Językowy” nr 7/1901, s. 102.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=siedem&oldid=8357144”