widz
widz (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba oglądająca film, przedstawienie, pokaz, koncert lub inne widowisko
- (1.2) przen. bierny obserwator jakichś wydarzeń
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik widz widzowie dopełniacz widza widzów celownik widzowi widzom biernik widza widzów narzędnik widzem widzami miejscownik widzu widzach wołacz widzu widzowie
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) gap
- antonimy:
- (1.2) uczestnik
- hiperonimy:
- (1.1) obserwator
- hiponimy:
- (1.1) telewidz
- holonimy:
- (1.1) widownia, publika, publiczność
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. widownia ż, widzenie n, widywanie n
- czas. widzieć ndk., widywać ndk.
- przym. widzialny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) spectator, onlooker
- arabski: (1.1) متفرج m
- baskijski: (1.1) ikusle
- białoruski: (1.1) глядач m
- czeski: (1.1) divák m
- duński: (1.1) tilskuer w; (1.2) tilskuer w
- esperanto: (1.1) spektatoro, spektanto; (1.2) observanto
- francuski: (1.1) spectateur m
- hiszpański: (1.1) espectador m
- interlingua: (1.1) spectator
- islandzki: (1.1) áhorfandi
- jidysz: (1.1) צוקוקער
- kaszubski: (1.1) òbzérnik m, wzérôcz m
- łaciński: (1.1) spectator m
- niemiecki: (1.1) Zuschauer m
- nowogrecki: (1.1) θεατής m; (1.2) θεατής m
- rosyjski: (1.1) зритель m
- słowacki: (1.1) divák m
- szwedzki: (1.1) åskådare w
- turecki: (1.1) seyirci
- ukraiński: (1.1) глядач m
- włoski: (1.1) spettatore m
- źródła: