wierzyć

wierzyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvʲjɛʒɨt͡ɕ], AS: [vʹi ̯ežyć], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ​

podział przy przenoszeniu wyrazu: wie•rzyć

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. uwierzyć)

(1.1) uważać coś za prawdziwe mimo braku dowodów na prawdziwość tego

(1.2) ufać komuś, uważać, że ktoś ma rację

(1.3) wyznawać religię

odmiana:

(1.1-3) koniugacja VIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		wierzyć
czas teraźniejszy		wierzę	wierzysz	wierzy	wierzymy	wierzycie	wierzą
czas przeszły	m	wierzyłem	wierzyłeś	wierzył	wierzyliśmy	wierzyliście	wierzyli
	ż	wierzyłam	wierzyłaś	wierzyła	wierzyłyśmy	wierzyłyście	wierzyły
	n	wierzyłom	wierzyłoś	wierzyło
tryb rozkazujący		niech wierzę	wierz / podn. wierzaj	niech wierzy	wierzmy / podn. wierzajmy	wierzcie / podn. wierzajcie	niech wierzą
pozostałe formy czas przyszły m będę wierzył, będę wierzyć będziesz wierzył, będziesz wierzyć będzie wierzył, będzie wierzyć będziemy wierzyli, będziemy wierzyć będziecie wierzyli, będziecie wierzyć będą wierzyli, będą wierzyć ż będę wierzyła, będę wierzyć będziesz wierzyła, będziesz wierzyć będzie wierzyła, będzie wierzyć będziemy wierzyły, będziemy wierzyć będziecie wierzyły, będziecie wierzyć będą wierzyły, będą wierzyć n będę wierzyło, będę wierzyć będziesz wierzyło, będziesz wierzyć będzie wierzyło, będzie wierzyć czas zaprzeszły m wierzyłem był wierzyłeś był wierzył był wierzyliśmy byli wierzyliście byli wierzyli byli ż wierzyłam była wierzyłaś była wierzyła była wierzyłyśmy były wierzyłyście były wierzyły były n wierzyłom było wierzyłoś było wierzyło było forma bezosobowa czasu przeszłego wierzono tryb przypuszczający m wierzyłbym, byłbym wierzył wierzyłbyś, byłbyś wierzył wierzyłby, byłby wierzył wierzylibyśmy, bylibyśmy wierzyli wierzylibyście, bylibyście wierzyli wierzyliby, byliby wierzyli ż wierzyłabym, byłabym wierzyła wierzyłabyś, byłabyś wierzyła wierzyłaby, byłaby wierzyła wierzyłybyśmy, byłybyśmy wierzyły wierzyłybyście, byłybyście wierzyły wierzyłyby, byłyby wierzyły n wierzyłobym, byłobym wierzyło wierzyłobyś, byłobyś wierzyło wierzyłoby, byłoby wierzyło imiesłów przymiotnikowy czynny m wierzący, niewierzący ż wierząca, niewierząca wierzące, niewierzące n wierzące, niewierzące imiesłów przysłówkowy współczesny wierząc, nie wierząc rzeczownik odczasownikowy wierzenie, niewierzenie

przykłady:

(1.1) Kibice wierzyli, że ich drużyna wygra.

(1.2) Ojciec od dziecka powtarzał mi, żebym nie wierzył prawnikom i lekarzom.

(1.3) Choć generał nie wierzył (w Boga), zgodził się na odprawienie przed bitwą mszy dla żołnierzy.

składnia:

(1.1) wierzyć, że… • wierzyć w + B.

(1.2) wierzyć + C.

(1.3) wierzyć w + B.

kolokacje:

(1.1) (nie) wierzyć, że Ziemia jest kulą lub wierzyć w kulistość Ziemi

(1.2) (nie) wierzyć mamie / nauczycielowi / prasie /… • wierzyć w kogoś

(1.3) (nie) wierzyć w Boga

synonimy:

(1.2) ufać, pokładać nadzieję

antonimy:

(1.1) wiedzieć

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wiara ż, wierny mos, wiernica ż, wierność ż, wierzenie n, Wiara ż, wierna ż, wierzący mos, niewierny mos

czas. uwierzyć dk.

przym. wierzeniowy, wierny, niewierny

przysł. wiernie

związki frazeologiczne:

nie wierzyć własnym oczom • nie wierzyć własnym uszom • proszę mi wierzyć • wierzyć na słowo • wierzyć się nie chce • wierzyć święcie • wierzyć w bociany • wierzyć jak w Ewangelię • wierzyć w swoją gwiazdę

etymologia:

uwagi:

(1.3) ims. czynne (wierzący i pochodne) również w użyciu rzeczownikowym

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) glo; (1.2) glo; (1.3) glo
• angielski: (1.1) believe; (1.2) believe, trust; (1.3) believe
• arabski: (1.1) صدق (ṣaddaqa); (1.3) آمن (ʾāmana)
• baskijski: (1.1) sinetsi, uste izan; (1.3) sinetsi
• białoruski: (1.1) верыць; (1.2) верыць; (1.3) верыць
• chorwacki: (1.1) vjerovati; (1.2) vjerovati; (1.3) vjerovati
• duński: (1.1) tro; (1.2) tro; (1.3) tro
• esperanto: (1.1) kredi; (1.2) kredi; (1.3) kredi
• francuski: (1.1) croire; (1.2) croire; (1.3) croire
• galicyjski: (1.1) crer; (1.2) crer; (1.3) crer
• hiszpański: (1.1) creer; (1.2) creer; (1.3) creer
• ido: (1.1) kredar; (1.2) kredar; (1.3) kredar
• islandzki: (1.1) trúa; (1.2) trúa; (1.3) trúa
• kataloński: (1.1) creure; (1.2) creure; (1.3) creure
• łaciński: (1.1) crēdere; (1.2) crēdere; (1.3) crēdere
• niderlandzki: (1.1) geloven; (1.2) geloven, vertrouwen; (1.3) geloven
• niemiecki: (1.1) glauben; (1.2) glauben, vertrauen; (1.3) glauben
• nowogrecki: (1.1) πιστεύω; (1.2) πιστεύω; (1.3) πιστεύω
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1-3)
• rosyjski: (1.1) верить; (1.2) верить; (1.3) верить
• starogrecki: (1.1) πιστεύω; (1.2) πιστεύω; (1.3) πιστεύω
• suahili: (1.1) amini; (1.2) amini; (1.3) amini
• szwedzki: (1.1) tro, tycka, anta, förmoda, ha för sig; (1.2) tro, tilltro, lita, förlita; (1.3) tro
• tagalski: (1.1) maniwala
• tuvalu: (1.1) fakatuaga; (1.2) fakatuaga; (1.3) fakatuaga
• tybetański: (1.1) དད (dad)
• ukraiński: (1.1) вірити; (1.2) вірити; (1.3) вірити
• węgierski: (1.1) elhisz; (1.2) elhisz
• wilamowski: (1.1) głuön, głuø̄n, głöen, głiöen; (1.2) głuön, głuø̄n, głöen, głiöen; (1.3) głuön, głuø̄n, głöen, głiöen
• włoski: (1.1) credere; (1.2) credere; (1.3) credere
• wolof: (1.1) gëm; (1.3) gëm

źródła: