wyznawca
wyznawca (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rel. ktoś, kto kultywuje jakąś religię, wyznaje ją; zob. też wyznawca w Wikipedii
- (1.2) przen. entuzjasta czyichś poglądów
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik wyznawca wyznawcy dopełniacz wyznawcy wyznawców celownik wyznawcy wyznawcom biernik wyznawcę wyznawców narzędnik wyznawcą wyznawcami miejscownik wyznawcy wyznawcach wołacz wyznawco wyznawcy
- przykłady:
- składnia:
- (1.1-2) wyznawca + D.
- kolokacje:
- (1.1) wyznawca islamu / prawosławia / hinduizmu / voodoo • wyznawca szatana / diabła
- (1.2) wyznawca papieża / czyjegoś światopoglądu / hipokryzji • bezmyślność wyznawców • mieć swoich wyznawców
- antonimy:
- (1.1) ateista
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) monoteista, politeista; animista, buddysta, chrześcijanin, hinduista, muzułmanin, taoista, żyd; innowierca, różnowierca; współwyznawca; bigot
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wyznawanie n, wyznanie n
- forma żeńska wyznawczyni ż
- czas. wyznawać ndk., wyznać dk.
- przym. wyznaniowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) confessor, believer; (1.2) adherent
- arabski: (1.1) حواري
- chiński standardowy: (1.2) 学生 (xuéshēng)
- esperanto: (1.1) kredanto, religiano, fideulo, t. konfesinto; (1.2) adepto, disĉiplo, sekvanto
- hiszpański: (1.1) practicante m, creyente m; (1.2) adepto m, seguidor m, partidario m
- kazachski: (1.1) діншіл
- rosyjski: (1.2) последователь m
- szwedzki: (1.1) bekännare w, dyrkare w, troende n; (1.2) anhängare w, sympatisör w, meningsfrände w, supporter w, fan n/w
- ukraiński: (1.2) послідо́вник m
- włoski: (1.1) confessore m; (1.2) confessore m
- źródła: