Varoš se nalazi južno od Grocke, u dolini reke Ralje. Topografski nazivi Crkvine, Manastirsko, Kućerine, Selište i dr. Dokaz su da je ovde postojalo neko staro naselje. Na mestu Crkvine i danas se nalaze ostaci nekakvih zgrada, koje su bile popločane opekom. Na nekadašnjem imanju Mihalovića bilo je tragova starog groblja koje se zove „madžarsko groblje“.
Prve pisane pomene o ovoj varošici imamo iz prvih decenija 18. veka. Na karti iz doba austrijske vladavine (1718.-39.g.) ovo naselje je zabeleženo pod imenom Umschari. Godine 1732. pominju se Umčari i u njima obr’knjaz Laza. Umčari su u ovo vreme pripadali nuriji (parohiji) manastira Rajinovca i imali su 22 kuće (domova-hlebova). Kasnije, u prvim decenijama 19.veka pominju se Umčari u aračkim spiskovima, i 1818.g. 66 kuća. Godine 1846.varošica je imala 96 kuća, a po popisu iz 1921.g. u varošici je bilo 413 kuća sa 2424 stanovnika.
Po predanju mesto je bilo najpre na desnoj obali reke Ralje, na mestu koje se zove „Kućerine“ , odakle su se u toku vremena spustili bliže reci Ralji, kod izvora Selište. Kasnije je selo premešteno na levu obalu Ralje i na toj su strani prve kuće bile u podnožju Sadova, u dolini potoka Lipovnika.
Odatle se ovo naselje širilo i razvijalo u raznim pravcima. Početkom 20.veka nekoliko porodica je otišlo u Žirovljin, gde su bila trla, i zasnovali su zaselak, koji po knezu Živku dobio Živkovac. Po predanju, koje je dvojako, ovo je naselje dobilo ime po umkama koje su služile kao granica između Beogradskog i Smederevskog Pašaluka, a po drugom predanju ime je došlo po zemlji umnjači-umi koje ima na mnogo mesta.
Za najstariju porodicu smatraju se Mihalovići (Jovanovići, Pantelići). Njihov čukunded Jovan, koji je došao od Bjelog Polja, „udario je kolac ovome naselju“ Kad je došao ovde, zatekao je gustu i neprohodnu šumu. (podaci krajem 1921. godine).[1][2]
U naselju Umčari živi 2316 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 41,0 godina (39,3 kod muškaraca i 42,6 kod žena). U naselju ima 895 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,21.
Ovo naselje je u velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine).
↑Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.19 (dr. B. M. Drobnjaković: Smederevsko podunavlje i Jasenice) „Letopisa“ varošice Umčara, Br.186.
↑Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji, nastanak sela, ko su bili doseljenici, čime se bavili meštani
Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927 sastavio Dr, Vladimir Margan. objavjeno (1927 g.)„Napredak Pančevo,,
„Letopis“: Podunavska mesta i običaji Marina (Beč 1999 g.).
Letopis period 1812 – 2009 g. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani
Napomena
U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.
Srbija
