ภาษาลิเชีย
| ภาษาลิเชีย | |
|---|---|
| ภูมิภาค | อนาโตเลียตะวันตกเฉียงใต้ |
| สูญแล้ว | ประมาณ พ.ศ. 443 |
| ตระกูลภาษา | อินโด-ยูโรเปียน
|
| ระบบการเขียน | อักษรลิเชีย |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | xlc |
ภาษาลิเชีย (อังกฤษ: Lycian language ออกเสียง Lycian) เป็นภาษาตระกูลอินโด-ยุโรเปียน กลุ่มอนาโตเลีย ใช้พูดในยุคเหล็กในบริเวณลิเชียในอนาโตเลีย (ตุรกีปัจจุบัน) คาดว่าสืบทอดมาจากภาษาฮิตไตน์หรือภาษาลูเวียหรือทั้งสองภาษา
ผู้พูด
[แก้]ลิเซียครอบคลุมพื้นที่ระหว่างเมืองอันตัลยาและเฟติเยในปัจจุบันทางภาคใต้ของตุรกี โดยเฉพาะบริเวณจากอ่าวเฟติเยไปจนถึงอ่าวอันตัลยา เอกสารในสมัยอียิปต์โบราณได้กล่าวว่าในหมู่ของคนทะเลมีบริเวณที่เรียกว่าลิคาโอเนีย อยู่ในเขตภูเขาทางตะวันอออกระหว่างเมืองอันตัลยาและเมอร์ซินในปัจจุบัน
ลักษณะของภาษา
[แก้]ภาษาลิเซียจัดเป็นภาษากลุ่มอินโด-ยุโรเปียนในกลึ่มย่อยลูเวียของกลุ่มภาษาอนาโตเลีย ในกลุ่มนี้มีอักษรรูปลิ่ม และอักษรเฮียโรกลิฟของภาษาลูเวีย ภาษาคาเรีย ภาษาซิเดติก และภาษาปิซิดิก ภาษาในกลุ่มย่อยนี้ใช้พูดในยุคเหล็กหรือเมื่อประมาณ 457 ปีก่อนพุทธศักราช ไม่มีหลักฐานกล่าวว่าในสมัยสงครามโทรจันมีผู้พูดภาษาลิเซีย ส่วนภาษาลูเวียนั้นมีประวัติย้อนกลับไปถึงตอนปลายของยุคทองแดง และมาตลอดจนถึงการล่มสลายของจักวรรดิฮิตไตต์ สมาชิกอื่นๆในกลุ่มนี้จัดเป็นภาษาลูกหลานของภาษาลิเซีย คาดว่าภาษาลิเซียเป็นภาษาตายในราวพุทธศตวรรษที่ 6 และถูกแทนที่ด้วยภาษากรีกโบราณ ภาษานี้เป็นที่รู้จักจากจารึก ซึ่งนักวิชาการแบ่งเป็น 2 สำเนียง คือภาษาลิเซียสำเนียงมาตรฐานหรือลิเซียเอ อีกสำเนียงเรียกว่าลิเซียบีหรือมิเลียนซึ่งแตกต่างกันทางด้านไวยากรณ์ ภาษาลิเซียมีอักษรเป็นของตนเองคืออักษรลิเชียซึ่งคล้ายกับอักษรกรีก โดยมีบางตัวยืมมาจากอักษรคาเรีย
อ้างอิง
[แก้]- Trevor R. Bryce, The Lycians, Vol. I, Copenhagen : Museum Tusculanum Press, 1986, pp. 68-71 (ISBN 87-7289-023-1)
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- ภาษาลิเชีย เก็บถาวร 2005-10-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Lycian Turkey เก็บถาวร 2012-04-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- ไวยากรณ์ภาษาลิเชีย เก็บถาวร 2012-04-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Working group document on Lycian Language เก็บถาวร 2020-09-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- Lycian text