อำเภอตะกั่วป่า
อำเภอตะกั่วป่า | |
---|---|
การถอดเสียงอักษรโรมัน | |
• อักษรโรมัน | Amphoe Takua Pa |
คำขวัญ: เมืองประวัติศาสตร์ พระศรีบรมธาตุโบราณ ตระการทิวทัศน์ หลายวัดศักดิ์สิทธิ์ ทุกทิศไมตรี รสดีของกิน ถือศีลทรงธรรม | |
แผนที่จังหวัดพังงา เน้นอำเภอตะกั่วป่า | |
พิกัด: 8°52′10″N 98°20′35″E / 8.86944°N 98.34306°E | |
ประเทศ | ไทย |
จังหวัด | พังงา |
พื้นที่ | |
• ทั้งหมด | 599.4 ตร.กม. (231.4 ตร.ไมล์) |
ประชากร (2566)[1] | |
• ทั้งหมด | 49,677 คน |
• ความหนาแน่น | 83 คน/ตร.กม. (210 คน/ตร.ไมล์) |
รหัสไปรษณีย์ | 82110, 82190 (เฉพาะตำบลคึกคัก; ตำบลเกาะคอเขา; และตำบลบางม่วง หมู่ที่ 2-8, หมู่ที่ 1 เฉพาะบ้านเลขที่นอกเหนือจาก 22/..., 24/..., 34, 34/..., 35, 35/..., 39, 43, 43/..., 46, 46/..., 52, 52/..., 55, 58, 58/..., 59, 59/...) |
รหัสภูมิศาสตร์ | 8205 |
ที่ตั้งที่ว่าการ | ที่ว่าการอำเภอตะกั่วป่า ถนนเพชรเกษม ตำบลตะกั่วป่า อำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา 82110 |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย |
ตะกั่วป่า เป็นหนึ่งในแปดอำเภอของจังหวัดพังงา
ที่ตั้งและอาณาเขต
[แก้]อำเภอตะกั่วป่าตั้งอยู่ชายฝั่งทะเลตะวันตกหรือฝั่งทะเลอันดามัน ห่างจากอำเภอเมืองพังงาไปทางเหนือประมาณ 60 กิโลเมตร อยู่ห่างจากกรุงเทพมหานคร โดยทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4 (ถนนเพชรเกษม) ประมาณ 800 กิโลเมตร มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอคุระบุรี
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอพนม (จังหวัดสุราษฎร์ธานี) และอำเภอกะปง
- ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอท้ายเหมือง
- ทิศตะวันตก เป็นทะเลอันดามัน
ประวัติ
[แก้]ตะกั่วป่าเคยเป็นเมืองที่มีความเจริญรุ่งเรืองมาตั้งแต่สมัยโบราณ เป็นที่รู้จักของชนหลายเชื้อชาติทั้งจีน อินเดีย อาหรับ ในชื่อเมืองตะโกลา (Takola) เนื่องจากเป็นเมืองท่าจอดเรือ เป็นศูนย์กลางการค้าขาย และเป็นเส้นทางลัดขนสินค้าข้ามคาบสมุทรมลายูจากฝั่งทะเลอันดามันไปยังอ่าวไทย ในสมัยรัตนโกสินทร์ ตะกั่วป่ายังคงมีความสำคัญทางด้านเศรษฐกิจ สามารถผลิตแร่ดีบุกได้มากที่สุดตลอดมา สุดท้ายด้วยเหตุผลทางด้านเศรษฐกิจและการเมือง ตะกั่วป่าจึงถูกลดฐานะจากจังหวัดตะกั่วป่าลงเป็นอำเภอหนึ่งและรวมเข้ากับจังหวัดพังงาจนกระทั่งถึงปัจจุบัน
สภาพทางภูมิศาสตร์
[แก้]อำเภอตะกั่วป่ามีพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเนินเขาสลับซับซ้อน ไม่ค่อยมีที่ราบ แม่น้ำที่สำคัญคือแม่น้ำตะกั่วป่า ไหลลงสู่ทะเลอันดามัน อำเภอตะกั่วป่าได้รับอิทธิพลจากลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้และลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนืออย่างเต็มที่ จึงทำให้มีฝนตกชุกเกือบตลอดปีนานถึงแปดเดือน จึงได้สมญานามว่า เมืองฝนแปดแดดสี่ จำนวนประชากรเมื่อสิ้นปี พ.ศ. 2550 รวม 44,959 คน อาศัยอยู่บริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำตะกั่วป่าและที่ราบชายฝั่งทะเล อาชีพที่สำคัญของประชากรคือการเกษตร ทำสวนยางพารา และสวนผลไม้ ปัจจุบันกำลังพัฒนาเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยว ทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญคือ ป่าไม้ โดยเฉพาะป่าชายเลนที่ยังคงอุดมสมบูรณ์ แร่ดีบุก และธรรมชาติที่สวยงาม
การแบ่งเขตการปกครอง
[แก้]การปกครองส่วนภูมิภาค
[แก้]อำเภอตะกั่วป่าแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 8 ตำบล 51 หมู่บ้าน ได้แก่
ลำดับ | อักษรไทย | อักษรโรมัน | จำนวนหมู่บ้าน | จำนวนประชากร (ธันวาคม 2565)[2] |
แผนที่ |
---|---|---|---|---|---|
1. | ตะกั่วป่า | Takua Pa | –
|
7,821
|
|
2. | บางนายสี | Bang Nai Si | 9
|
13,180
| |
3. | บางไทร | Bang Sai | 7
|
3,165
| |
4. | บางม่วง | Bang Muang | 8
|
10,012
| |
5. | ตำตัว | Tam Tua | 6
|
1,591
| |
6. | โคกเคียน | Khok Khian | 9
|
6,539
| |
7. | คึกคัก | Khuekkhak | 7
|
6,565
| |
8. | เกาะคอเขา | Ko Kho Khao | 5
|
956
|
การปกครองส่วนท้องถิ่น
[แก้]ท้องที่อำเภอตะกั่วป่าประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 7 แห่ง ได้แก่
- เทศบาลเมืองตะกั่วป่า ครอบคลุมพื้นที่ตำบลตะกั่วป่าทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลบางนายสี ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบางนายสีทั้งตำบล
- เทศบาลตำบลคึกคัก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลคึกคักทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลบางไทร ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบางไทรและตำบลตำตัวทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลบางม่วง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลบางม่วงทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลโคกเคียน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลโคกเคียนทั้งตำบล
- องค์การบริหารส่วนตำบลเกาะคอเขา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลเกาะคอเขาทั้งตำบล
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "รายงานสถานการณ์และดัชนีชี้วัดภาวะแรงงานจังหวัดพังงา รายปี 2566 (เดือนมกราคม – ธันวาคม 2566)" (PDF). สำนักงานแรงงานจังหวัดพังงา. p. 6.
- ↑ "ระบบสารสนเทศเพื่อการบริหาร". stat.bora.dopa.go.th.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- http://www.phangnga.go.th/district/takuapa.htm เก็บถาวร 2006-10-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน