บึเร็งการียาแห่งโปรตุเกส
บึเร็งการียาแห่งโปรตุเกส | |||||
---|---|---|---|---|---|
สมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์ก | |||||
เจ้าหญิงบึเร็งการียาในภาพพงศาวลีกษัตริย์โปรตุเกส วาดโดยอังตอนียู ดึ อูลังดา ราวปี ค.ศ. 1530–1534 | |||||
สมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์ก | |||||
ครองราชย์ | 1214 – 27 มีนาคม 1221 | ||||
ก่อนหน้า | ดักมาร์แห่งโบฮีเมีย | ||||
ถัดไป | ลียูโนร์แห่งโปรตุเกส ฐานะยุวราชินี | ||||
ประสูติ | ราว ค.ศ. 1198 | ||||
สวรรคต | 27 มีนาคม ค.ศ. 1221 ริงสเต็ด เดนมาร์ก | (23 ปี)||||
ฝังพระศพ | โบสถ์นักบุญเบ็นท์ ริงสเต็ด เดนมาร์ก | ||||
คู่อภิเษก | พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก | ||||
พระราชบุตร | พระเจ้าอีริคที่ 4 แห่งเดนมาร์ก เจ้าหญิงโซฟี มาร์เกรฟวีนแห่งบรันเดนบูร์ก พระเจ้าอเบลแห่งเดนมาร์ก พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | ราชวงศ์เบอร์กันดีโปรตุเกส | ||||
พระราชบิดา | พระเจ้าซังชูที่ 1 แห่งโปรตุเกส | ||||
พระราชมารดา | ด็อลซาแห่งอารากอน | ||||
ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
บึเร็งการียาแห่งโปรตุเกส (โปรตุเกส: Berengária (บึเร็งการียา); เดนมาร์ก: Bengjerd (เบ็งเจิร์ด); ราว ค.ศ. 1198 – 27 มีนาคม ค.ศ. 1221) เป็นเจ้าหญิงแห่งโปรตุเกส (อินฟันตา; infanta) และทรงเป็นสมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์ก จากการอภิเษกสมรสกับพระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก[1] ทรงเป็นพระราชธิดาพระองค์ที่ 5 ในพระเจ้าซังชูที่ 1 แห่งโปรตุเกสกับด็อลซาแห่งอารากอน[2] พระนางยังเป็นพระราชชนนีในพระเจ้าอีริคที่ 4, พระเจ้าอเบล และพระเจ้าคริสตอฟเฟอร์[3]
พระชนม์ชีพ
[แก้]เจ้าหญิงบึเร็งการียาเป็นบุตรพระองค์ที่ 10 จากทั้งหมด 11 พระองค์ของพระเจ้าซังชูที่ 1 แห่งโปรตุเกสกับด็อลซาแห่งอารากอน ขณะทรงมีพระชนมายุ 14 พรรษาใน ค.ศ. 1212 เจ้าหญิงบึเร็งการียาทรงกำพร้าเนื่องจากพระราชชนกสวรรคตใน ค.ศ. 1212 ส่วนพระราชชนนีสิ้นพระชนม์ไปตั้งแต่ ค.ศ. 1198 ตามพงศาวดารและเพลงบัลลาดมากมายบันทึกนามของพระนางไว้ว่า บรินเกนิเล (Bringenilæ) เบ็นเกิร์ด (Bengerd) เบ็งเจิร์ด (Bengjerd)
อภิเษกสมรส
[แก้]กษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์กทรงได้รับการแนะนำตัวเจ้าหญิงบึเร็งการียาผ่านพระขนิษฐาของพระองค์คือ เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์กแห่งเดนมาร์ก ซึ่งเป็นสมเด็จพระราชินีฝรั่งเศสจากการอภิเษกสมรสกับพระเจ้าฟีลิปที่ 2 แห่งฝรั่งเศส ซึ่งเป็นพระญาติด้วย ในขณะนั้น เจ้าหญิงบึเร็งการียาอยู่ในราชสำนักฝรั่งเศส ทรงเสด็จออกจากโปรตุเกสมาพร้อมกับพระเชษฐาคือ เจ้าชายฟือร์นังดูใน ค.ศ. 1212
มีเพลงพื้นเมืองบัลลาดเก่าแก่กล่าวถึงช่วงที่สมเด็จพระราชินีดักมาร์แห่งเดนมาร์กกำลังจะสิ้นพระชนม์ว่า พระนางทรงขอให้กษัตริย์วัลเดมาร์เสกสมรสกับเคิร์ชเทน บุตรีของคาร์ล ฟอน รีซ และไม่ให้เสกสมรสกับ "ดอกไม้งาม" อย่างบึเร็งการียาแห่งโปรตุเกส (เบ็นเกิร์ด) เพราะพระนางทรงทำนายว่าเหล่าโอรสที่เกิดกับบึเร็งการียาแห่งโปรตุเกสจะต่อสู้แย่งชิงบัลลังก์กัน ซึ่งเป็นเพียงตำนานโดยไม่มีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวนี่
สมเด็จพระราชินี
[แก้]พระมเหสีพระองค์แรกของกษัตริย์วัลเดมาร์ คือ ดักมาร์แห่งโบฮีเมีย เป็นพระราชินีที่ได้รับความนิยมอย่างสูง ทรงมีพระเกศาสีบลอนด์งามตามแบบฉบับของชาวนอร์ดิก ส่วนสมเด็จพระราชินีบึเร็งการียาทรงแตกต่างอย่างมาก พระนางมีพระเนตรสีดำ พระเกศางามสีดำขลับ
ชาวเดนส์แต่งเพลงพื้นบ้านเกี่ยวกับพระราชินีบึเร็งการียาและตำหนิพระนางในเรื่องการเก็บภาษีในอัตราสูงของกษัตริย์วัลเดมาร์ แม้ว่าความจริงแล้วจะเป็นภาษีการสงครามของกษัตริย์ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพระราชินีโดยตรง ความนิยมในอดีตพระราชินีที่มีอยู่สูงมาก ทำให้พระราชินีพระองค์ใหม่ไม่ได้รับความนิยมในเดนมาร์ก พระนางได้รับการกล่าวขานว่าทรงบริจาคพระราชทรัพย์แก่โบสถ์และคอนแวนต์ พระนางบึเร็งการียาเป็นสมเด็จพระราชินีพระองค์แรกที่ได้รับการสวมมงกุฎ ซึ่งมีการกล่าวไว้ในบันทึกรายการทรัพย์สินของพระนาง (ค.ศ. 1225)
ใน ค.ศ. 1221 หลังจากที่สมเด็จพระราชินีบึเร็งการียาทรงมีพระประสูติกาลพระโอรสสามพระองค์ที่จะได้เป็นกษัตริย์ในอนาคต และพระธิดาหนึ่งพระองค์ พระนางได้สิ้นพระชนม์ขณะมีพระประสูติกาล พระศพของสมเด็จพระราชินีบึเร็งการียาถูกฝังที่โบสถ์นักบุญเบ็นท์ในริงสเต็ด เคียงข้างพระบรมศพกษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 2 และอีกข้างของกษัตริย์คือ พระศพของสมเด็จพระราชินีดักมาร์
พระโอรสธิดา
[แก้]พระนาม | ประสูติ | สิ้นพระชนม์ | คู่สมรส และพระโอรส-ธิดา | |
พระเจ้าอีริคที่ 4 แห่งเดนมาร์ก | ราว ค.ศ. 1216 | 10 สิงหาคม ค.ศ. 1250[3] | อภิเษกสมรส 17 พฤศจิกายน ค.ศ. 1239 กับ จัตตาแห่งแซกโซนี มีพระโอรสธิดา 6 พระองค์ ได้แก่ เจ้าหญิงโซเฟีย สมเด็จพระราชินีแห่งสวีเดน เจ้าชายคนุด เจ้าหญิงอิงเงอร์บอร์ก สมเด็จพระราชินีแห่งนอร์เวย์ เจ้าหญิงจัตตา เจ้าชายคริสตอฟ เจ้าหญิงอักเนส | |
- | เจ้าหญิงโซฟี มาร์เกรฟวีนแห่งบรันเดนบูร์ก | ค.ศ. 1217 | ค.ศ. 1247[3] | อภิเษกสมรส ค.ศ. 1230 กับ โยฮันน์ที่ 1 มาร์เกรฟแห่งบรันเดนบูร์ก มีพระโอรสธิดา 6 พระองค์ ได้แก่ โยฮันน์ที่ 2 มาร์เกรฟแห่งบรันเดนบูร์ก-สเตนดัล อ็อทโทที่ 4 มาร์เกรฟแห่งบรันเดนบูร์ก-สเตนดัล ค็อนราด มาร์เกรฟแห่งบรันเดนบูร์ก-สเตนดัล อีริคแห่งบรันเดนบูร์ก เฮเลนเนอแห่งบรันเดนบูร์ก เฮอร์มานน์แห่งบรันเดนบูร์ก |
พระเจ้าอเบลแห่งเดนมาร์ก | ค.ศ. 1218 | 29 มิถุนายน ค.ศ. 1252[3] | อภิเษกสมรส 25 เมษายน ค.ศ. 1237 กับ เมิร์ชทิลด์แห่งฮ็อลชไตน์ มีพระโอรสธิดา 4 พระองค์ ได้แก่ วัลเดมาร์ที่ 3 ดยุกแห่งชเลสวิก เจ้าหญิงโซฟี อีริคที่ 1 ดยุกแห่งชเลสวิก อเบล ลอร์ดแห่งลังก์เอลันด์ | |
พระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 1 แห่งเดนมาร์ก | ค.ศ. 1219 | 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1259[3] | อภิเษกสมรส ค.ศ. 1248 กับ มาร์เกเรเธ ซัมบีเรีย มีพระโอรสธิดา 3 พระองค์ ได้แก่ เจ้าหญิงเมิร์ชทิลด์ เจ้าหญิงมาร์เกรเธอ พระเจ้าอีริคที่ 5 แห่งเดนมาร์ก | |
- | บุตรตายคลอด | ค.ศ. 1221 | ค.ศ. 1221 | สิ้นพระชนม์เมื่อประสูติ |
มรดก
[แก้]พระมเหสีทั้งสองพระองค์ของกษัตริย์วัลเดมาร์ที่ 2 ทรงมีบทบาทสำคัญที่ปรากฎในเพลงบัลลาดและตำนานพื้นบ้านเดนมาร์ก สมเด็จพระราชินีดักมาร์ทรงเป็นมเหสีที่นุ่มนวล เคร่งศาสนาและเป็นภรรยาตามคตินิยม ส่วนสมเด็จพระราชินีบึเร็งการียา (เบ็งเจิร์ด) เป็นสตรีผู้งดงามและหยิ่งยะโส[4]
เมื่อมีการเปิดโลงพระศพสมเด็จพระราชินีบึเร็งการียาใน ค.ศ. 1885 มีการค้นพบเปียพระเกศาของพระนางและกะโหลกพระเศียรที่ประณีต และโครงกระดูกร่างกายที่รูปร่างดีเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความงามของพระนางตามตำนาน และมีการวาดภาพเพื่อแสดงให้เห็นว่าพระนางทรงมีรูปลักษณ์อย่างไร
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Hundahl 2014, p. 270.
- ↑ Diffie & Winius 1985, p. 15.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 Line 2007, p. 581.
- ↑ Bain, Robert Nisbet (1911). . ใน Chisholm, Hugh (บ.ก.). สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 27 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. pp. 841–842.
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Berengaria of Portugal
- Diffie, Bailey W.; Winius, George D. (1985). Foundations of the Portuguese Empire: 1415 - 1580. University of Minnesota Press.
{{cite book}}
:|ref=harv
ไม่ถูกต้อง (help) - Hundahl, Kerstin (2014). "Placing Blame and Creating Legitimacy: The Implications of Rugish Involvement in the Struggle over the Succession amidst the Danish Church Strife c.1258-1260". ใน Hundahl, Kerstin; Kjær, Lars; Lund, Niels (บ.ก.). Denmark and Europe in the Middle Ages, c.1000–1525: Essays in Honour of Professor Michael H. Gelting. Ashgate Publishing.
{{cite book}}
:|ref=harv
ไม่ถูกต้อง (help) - Line, Philip (2007). Kingship and State Formation in Sweden: 1130 - 1290. Brill.
{{cite book}}
:|ref=harv
ไม่ถูกต้อง (help) - Dansk Kvindebiografisk Leksikon (In Danish)
ก่อนหน้า | บึเร็งการียาแห่งโปรตุเกส | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
ว่าง ลำดับก่อนหน้า ดักมาร์แห่งโบฮีเมีย |
สมเด็จพระราชินีแห่งเดนมาร์ก (ราชวงศ์แอสตริดเซน) (ค.ศ. 1214–1221) |
'ว่าง ลำดับถัดไป ลียูโนร์แห่งโปรตุเกส ฐานะยุวราชินี' |