Hristiyan Birlik (Hollanda)
Hristiyan Birlik ChristenUnie | |
|---|---|
 | |
| Kısaltma | CU |
| Lider | Mirjam Bikker |
| Başkan | Ankie van Tatenhove |
| Senato Lideri | Tineke Huizinga |
| Temsilciler Meclisi Lideri | Mirjam Bikker |
| Kuruluş tarihi | 15 Mart 2001 |
| Merkez | Partijbureau ChristenUnie Johan van Oldebarneveltlaan 46, Amersfoort |
| Üyelik (2023) | 25,281 |
| İdeoloji | Hristiyan demokrasi Sosyal muhafazakârlık Yumuşak Avrupa şüpheciliği |
| Siyasi pozisyon | Merkezden[1] Merkez sağa[2] |
| Temsilciler Meclisi | 3 / 150
|
| Senato | 3 / 75
|
| Yerel Yönetimler | 21 / 570
|
| Avrupa Parlamentosu | 0 / 31
|
| İnternet sitesi | |
Hristiyan Birlik (Felemenkçe: ChristenUnie), Hollanda'daki Hristiyan demokrat[3] bir siyasi partidir. Parti muhafazakâr bakış açısını, ekonomide, çevre, göç ve sosyal konularda merkez sol düşüncelerini birleştirmektedir.
İdeolojileri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Ailelerde bir kişinin kazancına dayalı modele geçilmesi, böylece genellikle kadının çalışmayarak çocuklarına bakmasını sağlanması
- Pazar günü toplumun genel tatil olması
- Ötanazi ve kürtajın azaltılması ve son olarak bakım hakkı ve evlat edinmeye dönüştürülmesi
- Hafif uyuşturucu maddeleri serbest bırakan Hollanda yasalarının kaldırılması
- Eğitim özgürlüğü genişletilerek dini okulların öneminin artması
- Hollanda'nın AB içerisinde özgün bir politik kimliğinin oluşturulması
- Genetik oynamaların sınırlandırılması
Merkez sola kayan görüşleri:
- Eğitim, sağlık ve sosyal güvenlik devlet tekelinde kalması.
- Üçüncü dünya ülkelerinde yoksullukla savaş için ayrılan bütçelerin artırılması
- Mültecilere tanınan hakların genişletilmesi (özellikle dini konularda mülteci durumuna düşenlere karşı)
- Yeşil bir çevre politikasının uygulanması
Seçim sonuçları
[değiştir | kaynağı değiştir]Parlamento
[değiştir | kaynağı değiştir]| Seçim | Oy | % | Sandalye | +/– | Hükûmet |
|---|---|---|---|---|---|
| 2002 | 240.953 | 2,5 (#8) | 4 / 150
|
 1
|
Muhalefet |
| 2003 | 204.649 | 2,1 (#8) | 3 / 150
|
1
|
Muhalefet |
| 2006 | 390.969 | 4 (#7) | 6 / 150
|
 3
|
Muhalefet |
| 2010 | 305.094 | 3,2 (#8) | 5 / 150
|
1
|
Muhalefet |
| 2012 | 294.586 | 3,1 (#7) | 5 / 150
|
 0
|
Muhalefet |
| 2017 | 356.271 | 3,4 (#8) | 5 / 150
|
0
|
Koalisyon |
| 2021 | 350,523 | 3,4 (#8) | 5 / 150
|
0
|
Koalisyon |
| 2023 | 212,532 | 2,0 (#13) | 3 / 150
|
2
|
Muhalefet |
Avrupa Parlamentosu
[değiştir | kaynağı değiştir]| Seçim | Oy | % | Sandalye | +/– |
|---|---|---|---|---|
| 2004 | 279.880 | 5,87 (#7) | 1 / 27
|
1
|
| 2009 | 310.540 | 6,82 (#8) | 1 / 26
|
0
|
| 2014 | 364.843 | 7,67 (#7) | 1 / 26
|
0
|
| 2019 | 375.660 | 6,83 (#7) | 1 / 29
|
0
|
| 2024 | 180,060 | 2,89 (#11) | 0 / 31
|
1
|
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Jort Statema; Paul Aarts. Timo Behr; Teija Tiilikainen (Ed.). The Netherlands: Follow Washington, Be a Good European. Northern Europe and the Making of the EU's Mediterranean and Middle East Policies. note on p. 237.
- ^ Rudy B. Andeweg; Galen A. Irwin (2014). Governance and Politics of the Netherlands (4.4yayıncı=Palgrave Macmillan bas.). s. 74.
- ^ Peter Starke; Alexandra Kaasch; Franca Van Hooren (2013). The Welfare State as Crisis Manager: Explaining the Diversity of Policy Responses to Economic Crisis. Palgrave Macmillan. s. 193. ISBN 978-1-137-31484-0. 15 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2017.
| Temsilciler Meclisi |
|
|---|---|
| Senato |
|
| Avrupa Parlamentosu |
|
