Ольга (Киев кенәзбикәсе)
Внешний вид
Ольга | |
---|---|
Киев кенәз бикәсе (де-факто) | |
Вазыйфада 945 – 962 | |
Аңа кадәр | Игорь Рюрик улы |
Дәвамчысы | Святослав Игорь улы |
Туган | 890 тирәсе Выбуты, Псков җире[1] |
Үлгән | 969 Киев |
Җефет | Игорь Рюрик улы[2][3][4][…] |
Балалар | Святослав Игорь улы |
Ольга кенәз бикәсе (чукынганнан соң Еле́на (890 тирәсе — 969)) — Киев кенәзбикәсе, ире Рюрик улы Игорьнең вафатыннан соң Киев Русе хакиме булып тора.
Киев Русен чукындырганчы Ольга православ христиан динен кабул иткән булган инде.
Истәлек
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]Россия, Украина, Белорусия күп шәһәрләрендә Изге Ольга исемендәге торак пунктлар (Псков, Киев, Витебск һ.б.), яр буе урамнары, географик нокталар, орденнар бар.
Әдәбият
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- Антонов А. И. Княгиня Ольга : [Роман]. — М. : ТЕРРА — Кн. клуб, 1999. — 350 с. — (Избранницы судьбы). — ISBN 5-300-02683-2. (переизд. 2006, 2007, 2011)
- Борис Васильев. «Ольга, королева русов».
- Виктор Грецков. «Княгиня Ольга — болгарская принцесса».
- Михаил Казовский. «Дочка императрицы».
- Алексей Карпов. «Княгиня Ольга» (серия ЖЗЛ) М, «Молодая гвардия», 2009
- Светлана Кайдаш-Лакшина. (роман)."Княгиня Ольга"
- Алексеев С. Т. Аз Бога ведаю! : Роман. — М.: ОЛМА-Пресс, 2000. — 557 с. — 5000 экз. — ISBN 5-224-01371-2. — ISBN 5-224-01367-4. (переизд. 2003, 2004, 2007, 2008, 2010)
- Николай Гумилёв. «Ольга» (стихотворение).
- Симона Вилар. «Светорада» (трилогия).
- Симона Вилар. «Ведьма» (4 книги).
Искәрмәләр
[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]- ↑ Бүген — Псков районы, Псков өлкәсе, Россия.
- ↑ А. Э. Игорь Рюрикович // Русский биографический словарь — СПб: 1897.
- ↑ Игорь Рюрикович // Энциклопедический словарь — СПб: Брокгауз — Ефрон, 1894.
- ↑ Е. К. Ольга св. // Энциклопедический словарь — СПб: Брокгауз — Ефрон, 1897.